Αν σε σύρω με το έλκηθρο θα αφήσω ίχνη πίσω μου;
Θα αφήσεις μουσικές πατημασιές στο χρώμα του γκρι που θα κάνουν κοντράστ με το απαλό χιόνι. Δεν με νοιάζει, κάθε άλλο. Σε πολλές από αυτές θα δεις να αναγράφεται το όνομα των Edson, οι οποίοι ξέρουν καλά από τρυπημένα σκουφιά και χιονάνθρωπους με μύτες-καρότο. Το σχήμα αποτελεί το τέκνο που γέννησε ο Pelle Carlberg το καλοκαίρι του 1998. Αν μαντέψεις δε από πού δανείστηκε το όνομα, θα σε πάω μια βόλτα στο λούνα-παρκ και θα κεράσω και μια γύρα στην μπαλαρίνα... Εντάξει, το ξεφουρνίζω. Από τον ποδοσφαιριστή Edson Arantes do Nascimento, δηλαδή τον Πελέ!! Πελέ ο ένας, Pelle ο άλλος... πολλές και ανατριχιαστικές ομοιότητες στο πλάνο.
Το αρχικά solo project του Pelle αναπτύχθηκε σταδιακά σε μια εξαμελή ομάδα, με τον πρώτο να παραμένει στην ηγετική θέση του τραγουδιστή και στιχουργού-συνθέτη. Ήδη τα πρώτα σημάδια αυξημένης παραγωγικότητας έχουν φανεί στον ορίζοντα... το ντεμπούτο τους "Unwind with Edson" βγήκε μόλις το 2001 και σε λιγότερο από ένα χρόνο ακολούθησε το "For Strength". Πολύ φορτσάτους τους βλέπω...
Η νέο-σουηδική μουσική γενιά ενηλικιώθηκε, σοβάρεψε, προβληματίστηκε, μελαγχόλησε, κάπνισε φτηνά τσιγάρα και ήπιε μπόλικο εισαγόμενο whisky. Και έσπασε την παράδοση των Φινλανδών γειτόνων, που είχαν «προνόμιο» την καταθλιπτική και μουντή φόρμουλα των τραγουδιών. Ονόματα που το επιβεβαιώνουν ξεπετάγονται διαρκώς και διαμορφώνουν μια κίνηση που διαφοροποιείται κάπως από τα πιο upbeat, feel-good ποπ σχήματα της χώρας, όπως είναι οι Concretes, Komeda, Club 8 ή οι Shermans.
Οι Edson είναι το τρίτο σουηδικό όνομα που χτυπά τον τελευταίο καιρό, μετά τους The Soundtrack of Our Lives και τους Starlet, με τους οποίους παρουσιάζουν μάλιστα ουκ ολίγα κοινά σημεία (μέχρι και το artwork του cd μοιάζει!). Η κριτική βέβαια δεν είναι συγκριτική παρουσίαση των δύο δίσκων, θα αρκεστώ να πω απλά πως το "For Strength" είναι πιο μελωδικό και πιο... κλαψιάρικο από το "When the sun falls on my feet" (χωρίς όμως να υπολείπεται των δυνατών στιγμών του). Αγνή σουηδική κιθαριστική ποπ εμπνευσμένη από την βρετανική ήπια κιθάρα των Travis, Belle and Sebastian και Coldplay. Ευαισθησία και αγνές προθέσεις που θα ζήλευαν ενδεχομένως οι Kings of Convenience... αν και οι ίδιοι δεν τα πάνε κι άσχημα σ' αυτόν τομέα.
Πανέμορφο το "22:22", όπου ο Pelle φλερτάρει ως άλλος Brett με μελοδραματικές ερμηνείες και τη συνοδεία μόνο ακουστικής κιθάρας και φυσαρμόνικας. Τα b-sides των Suede είναι πιο φτωχά χωρίς αυτό το διαμάντι. Το "Out for the Count" δανείζεται λίγο από την τεχνική των Radiohead, το "When the mind suffers, the body cries out" παιχνιδίζει με τους ήχους του βιολιού, ενώ η τρομπέτα και η κιθάρα του πολύ γλυκού "T.G.I.F." αναδύει το κοριτσίστικο άρωμα των Belle and Sebastian. Τα "Nearly took up smoking" και "Nail varnish is good for you!" σπάνε από την άλλη τη μελαγχολική διάθεση για να προσφέρουν ανόθευτες ποπ νότες... Ναι στη σουηδική ποπ, ναι και στους Edson. Και όσο για το έλκηθρο, άστο να ζωγραφίζει ίχνη. Όλο και κάποιος θα ακολουθήσει.