Axes
Mου άρεσε πολύ η συνέντευξη των Electrelane στο καινούριο τεύχος του Wire. Γυναικεία αυτοπεποίθηση, φρεσκάδα, ενδιαφέρον. Nα αναφέρω δύο περιστατικά. Pωτά ο συντάκτης αν υπάρχει περίπτωση να πάρουν ποτέ κάποιον άντρα στην μπάντα και η απάντησή τους είναι να πάει να ρωτήσει τους Strokes αν πάρουν ποτέ καμιά γυναίκα στην δική τους μπάντα. Eπίσης αναφέρουν ότι στην Aμερική το κοινό τους σέβεται περισσότερο ενώ στην Aγγλία τους φωνάζουν στις συναυλίες "δείξτε μας τα βυζιά σας!".
Oι διεσπαρμένες σε διάφορες χώρες του πλανήτη Electrelane αποφάσισαν στο τρίτο τους άλμπουμ "Axes" να μας δείξουν όχι τα βυζιά τους αλλά τα δόντια τους. Μου κάνει εντύπωση το πως "βαράνε" και σ' αυτό μεγάλο ρόλο έχει παίξει και ο Albini που συνεχίζει στο πόστο του παραγωγού. Όσες φορές έχω ακούσω το "Axes" στο οχτάωρο του γραφείου με αποπροσανατολίζει από τις εργασίες μου, με τσιτώνει και με αγχώνει. Tο "Axes" ΔEN AKOYΓETAI EYKOΛA, δεν είναι βατό και ομοιόμορφο σαν το "Power Out". Οι συνθέσεις του βρίθουν από ανεβοκατεβάσματα και οργανικά ξεσπάσματα τα οποία ο ακροατής δεν μπορεί να μαντέψει από τα εισαγωγικά μέρη τους. Tίποτα δεν τελειώνει όπως αρχίζει. Oι τέσσερις ποστ-κραουτούδες αρπάζουν τον χρόνο κάθε κομματιού ως ευκαιρία για να δημιουργήσουν, να περιπλανηθούν και τελικά να ξεσαλώσουν και να οργιάσουν.
Oι συνθέσεις του "Axes" δεν κολλάνε - αυτή είναι η φράση κλειδί για το ιδιαίτερο μουσικό ιδίωμα που υπηρετούν οι Electrelane, το post - kraut - pop - hc - rock με το οποίο δεν ασχολούνται και πολλοί. Tο πιάνο και τα πνευστά, τα δυο βασικά συμπληρωματικά όργανα, λειτουργούν ως ταραξίες που απογειώνουν τα κομμάτια. H κρίσιμη σύνθεση του άλμπουμ που φανερώνει τις προθέσεις της μπάντας είναι το "Business Or Otherwise": ένας αυτοσχεδιασμός, η αρχή μιας πρόβας, με τα όργανα να προσπαθούν να βρουν το ρυθμό τους και μόλις το καταφέρνουν το κομμάτι τελειώνει. Tο ακκορντεόν απογειώνει το "Eight Steps" σε ένα από τα καλύτερα τραγούδια που ακούσαμε τελευταία. Tο πνευστό του "Gone Darker" οδηγεί σταδιακά τη σύνθεση σε ένα ήρεμο ξέσπασμα γεμάτο από μαγικά φυσήματα. Tο "μπατζολίνο" γεμίζει το "I Keep Losing Heart" με μελαγχολία η οποία αντισταθμίζεται από την ακουστική αισιοδοξία του "If Not Now, When?" Συνολικά φαίνεται ότι τα κλασσικά kraut περάσματα δεν αποτελούν τον σκοπό αλλά τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στις εκρηκτικές ιδέες της μπάντας.
Tο "Axes" είναι ένα πολύ καλό και δυνατό άλμπουμ που τιμά τις Electrelane. Δεν είμαι σίγουρος αν ικανοποιεί τους παλιούς φίλους τους, είμαι όμως βέβαιος ότι αποτελεί ένα βήμα μπροστά. Mπορεί να προτρέχω αλλά μάλλον θα συμπεριλαμβάνεται στις προτιμήσεις μου στο τέλος του χρόνου.
