Electric president
Αν βάλω υποψηφιότητα για πρόεδρος θα με υποστηρίξεις;
Εξαρτάται από τη διάθεση που έχεις να προσφέρεις στο κοινό καλό. Υπάρχουν άλλωστε πολλοί υποψήφιοι που αξίζουν και επιζητούν προσοχή. Όπως η Morr Music για παράδειγμα που μας έχει συνηθίσει σε ενδιαφέρουσες pop/folk/electronica κυκλοφορίες, σαν αυτές των American Analog Set, Mum, Lali Puna και Death Cab for Cutie. Οι Electric President από την Φλόριντα είναι ο Ben Cooper και ο Alex Kane -ή αλλιώς το νέο απόκτημα της γερμανικής εταιρίας- και τούτο είναι το ομώνυμο ντεμπούτο τους. Πως το έλεγε να δεις η γιαγιά μου... όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρων οι κότες;
Περίπου. Οι Electric President κάνουν έναν συμπαθητικό δίσκο ατμοσφαιρικής pop-folk μουσικής τύπου Clientele, Her Space Holiday και Mercury Rev με ομολογουμένως πολύ καλή παραγωγή. Επιχειρούν ωστόσο να ταιριάξουν διάφορα μουσικά θέματα, παρεμβάλλοντας λούπες απροσδιορίστου προέλευσης, με αποτέλεσμα ο ρυθμός και το ύφος να αλλάζουν με τρομερή ταχύτητα (κυρίως ηλεκτρικές κιθάρες με synth και laptop beats). Οι στίχοι τους επίσης μοιάζουν κάποιες φορές επιτηδευμένοι ενώ τα κομμάτια στην πλειοψηφία διαρκούν 4-5 λεπτά με αποτέλεσμα να χάνεται συχνά το μέτρο και η ισορροπία. Κοκοκοκο..
Το "Good Morning, Hypocrite" με τα ψιθυριστά φωνητικά και την ποπ ενορχήστρωση είναι καλό αλλά αρκετά μακρύ για intro κομμάτι (αλλάζει μάλιστα ρυθμό στα 4:30 λεπτά!), το "Insomnia" αποκαθιστά την αλήθεια μετά τους Faithless και γίνεται το αγαπημένο μου νανούρισμα, το lo-fi αλα Beck "Metal Fingers" καταλήγει σε κάτι ακαταλαβίστικα ραπαρίσματα, τα "Hum" και "Snow on Dead Neighbourhoods" διακατέχονται από ευαισθησία και αιθέρια μυρωδιά, το "We Were Never Build to Last" αρχίζει αδιάφορα αλλά φτάνει σε ένα ενδιαφέρον crescendo και τέλος το "Farewell" ξεκινά με ηλεκτρικές παραμορφώσεις για να καταλήξει σε μια οχτάλεπτη μελοδραματική μελωδία (με στίχους τύπου "And down in the grass is a sea of broken glass / And skeletons of lives that I used to label mine".. μπρρρρ.. ανατρίχιασα) ενώ κάπου στη μέση παρεμβαίνουν ήχοι από κουδούνια και hardrock βελονιές. Σχεδόν σουρεαλιστικό!
Το μειονέκτημα των Electric President έγκειται στη μεγάλη προσπάθεια που καταβάλουν να αποδείξουν ότι θέλουν να πειραματιστούν, ότι είναι πολυμήχανοι, ότι μπορούν να καταρρίψουν εύκολα τις κλασικές δομές. Μόνο που δε γνωρίζουν ότι για όλα τα παραπάνω απαιτείται ιδιαίτερο ταλέντο και βαθιά γνώση του μουσικού status quo. Το ντεμπούτο τους διαθέτει αρκετές καλές στιγμές και έντονη ατμοσφαιρική διάθεση, δεν θα ήταν ωστόσο υποψήφιο για την προεδρία στις μουσικές μου προτιμήσεις.
