Derbe respect, alder
Το πείραμα του Wumme επαναλαμβάνεται, αυτή τη φορά με επίσημους καλεσμένους τους Dalek, το hip-hop project απο το New Jersey. Η κολλεκτίβα των Faust διευρύνεται πρόσκαιρα, καθώς το μυθικό αυτό όνομα (με τριαντακονταετή και βάλε παρουσία αναφοράς στα μουσικά δρώμενα) προσκάλεσε τους Dalek να τους επισκεφτούν. Το αποτέλεσμα αυτής της συνεύρεσης ήταν αφενός, οι Dalek να κυκλοφoρήσουν το "From filthy tongue of goods and griots" στην Klangbad (εταιρεία των Faust), στο οποίο δείχνουν μια ακατανίκητη έλξη για έναν πιο πειραματικό και βαρύ ήχο, και αφετέρου να ηχογραφήσουν μαζί τους το "Derbe respect, alder", ένα έργο φαινομενικά ασήκωτο αλλά στην ουσία μια σύγχρονη post urban αναφορά, υπερβαίνοντας την εικόνα της μουσικής κατάθεσης, δημιουργώντας κάτι σαν soundtrack της αιώνιας μάχης του καλού και του κακού, σαν μια εικονική παράσταση στα όρια του θεατρικού παροξυσμού.
Είναι συγκλονιστικό να ακούς τον industrial ιστό των Faust να πάλλεται δημιουργώντας, χαοτικού χαρακτήρα, ψυχεδελικά noise ηχοτοπία, που παίρνουν φωτιά από τις καυτές ρίμες του Dalek με φωνή, σαν μια ανάσα πριν το τέλος. Το ανήσυχο πνεύμα των Faust αγκαλιάζει την ανατρεπτική διάθεση των Dalek σε μια "συνήχηση" ύψιστης λειτουργικότητας. Η μουσική των Faust αποκτά μια άλλη διάσταση, έναν ακόμα πιο εξωπραγματικό όγκο, έναν παράλληλο λόγο ύπαρξης και οι Dalek βρίσκουν ιδανικό ηχητικό τοίχο για να αφήσουν τη στάμπα τους. Είναι σαν ο πυρήνας της μεταβιομηχανοποιημένης Ευρώπης να συναντά τον μεταλλαγμένο πολεοδομικό ιστό της Ανατολικής Ακτής.
Η εντύπωση που αποκομίζεις είναι ότι πρόκειται για ένα σχήμα που είναι χρόνια μαζί. Στην ουσία χρειάστηκαν εννιά ημέρες και νύχτες κοινοβιακής ζωής όπου "ανάμεσα σε ατελείωτες αλκοολοσυζητήσεις, ηχογράφησαν τα βασικά" (αυτός είναι και ο μοναδικός τρόπος που οι Faust ηχογραφούν) "αυτό που αργότερα έγινε το 'Derbe respect, alder'".
Το πείραμα λοιπόν πέτυχε και με το παραπάνω. Στο εναρκτήριο track "Imagine what we started", οι Faust σφυροκοπούν ανελέητα, αποδεικνύοντας του τίτλου του αληθές και υπενθυμίζοντας το ότι υπήρξαν από τους σκαπανείς του ήχου, ενώ στο "Hungry for now" οι Dalek παίρνουν τον πρώτο λόγο. Το 'Remmants' είναι μια κλειστοφοβική διαδρομή στο τούνελ των ψιθύρων, το "Dead lies" ένας ψυχεδελικός βρυχηθμός, βγαλμένος από τα εσώψυχα των δημιουργών του, ένα έπος από μόνο του, το "Bullets need violence" μια διαχρονική καταγγελία, το "Collected twilight" σαν προφητεία κολασμένη, που ξεδιπλώνεται αργά, σαν μαγικός χορός φυλής σε εκστατική φυγή, και το "T-electronique" δεν αποτελεί μόνο ένα άψογο δείγμα λειτουργικής παράθεσης kraut με hip-hop, αλλά και ένα ατόφιο διαμάντι, που μαζί με το ολίγων δευτερολέπτων κρυφό track αποτελούν το καθαρτήριο κλείσιμο ενός δύσκολου αλλά μοναδικής εμπειρίας δίσκου.
