800 B.C. EP
Η ανάγκη για διαφοροποίηση οδηγεί συνήθως σε όλο και μεγαλύτερη (φαινομενική;) εξειδίκευση. Από το trap στο drill, ένας χιπ-χοπ δίσκος δρόμος... Του Χάρη Συμβουλίδη
Όταν χάνεται ένας νέος σε ηλικία καλλιτέχνης και ο Τύπος υπερθεματίζει για την αξία του πάνω στον συναισθηματισμό της στιγμής, οι έχοντες χιλιόμετρα στις μουσικές λεωφόρους πάντα αναρωτιούνται (σιωπηλά, όπως επιβάλλει η ανθρώπινη στιγμή) αν πρόλαβε να ασκήσει όντως κάποια επίδραση, πέρα από το να δηλώσει παρουσία στη δισκογραφία ή/και στους καταλόγους επιτυχιών. Η δολοφονία του 20άχρονου Pop Smoke στις αρχές της φετινής χρονιάς ήταν ένα τέτοιο στιγμιότυπο, με μια πιθανή απάντηση στο παραπάνω ερώτημα να καταφτάνει δια στόματος Fivio Foreign: «έμαθα τα πάντα από αυτόν».
Η δήλωση αποκτά προστιθέμενη αξία καθώς ο 24άχρονος ράπερ μπορεί να μην έχει ακόμα σελίδα στη Wikipedia, όμως λέγεται ότι έκλεισε συμφωνία 7 ψηφίων με την Columbia, ενώ (δείχνει να) επιβάλλεται και στο επίκαιρο drill ρεύμα, με το νέο ΕΡ 800 B.C. να εμφανίζεται και στο εθνικό top-200 των Η.Π.Α. (#159). Εδώ φιλοξενείται μάλιστα και το περσινό remix στο "Big Drip": κομμάτι από το ντεμπούτο ΕΡ Pain And Love, που επανηχογραφήθηκε με τον Lil Baby και τον Quavo των Migos· βάζοντας ουσιαστικά το όνομα του Fivio Foreign στον χάρτη, εφόσον έγινε υπαίτιο για το «demon time» trend, που για λίγο υπήρξε μεγάλη υπόθεση στο αμερικάνικο Instagram. Όλα αυτά, επίσης, σε μια περίοδο όπου τα περί drill διαβάζονται και από κάπως ευρύτερο κοινό, λόγω της φασαρίας που δημιουργήθηκε σε μερίδα του βρετανικού Τύπου (του πιο συντηρητικού, κατά βάση) για το εκεί παρακλάδι και τη σημασία της στιχουργικής του.
Απέναντι τουλάχιστον σε αυτήν την πτυχή, ο Fivio Foreign έχει αφενός την επίγνωση ότι η σκηνή δεν είναι πλέον τόσο στενά συνδεδεμένη με τη σύγχρονη κουλτούρα συμμοριών στις μαύρες συνοικίες των αμερικανικών μεγαλουπόλεων, αλλά και τη σπαθάτη ειλικρίνεια να ξεκαθαρίζει ότι η περιγραφόμενη βία στους drill στίχους (συνεκδοχικά και στους δικούς του, στον βαθμό που τον αφορά) ανήκει πια και στη σφαίρα της διασκέδασης· δίνοντας δηλαδή την ευκαιρία στους ακροατές να «ζήσουν» για λίγα λεπτά το σασπένς μιας κατάστασης που κοινωνικά μπορεί και να βρίσκεται μακριά τους. Βοηθά έτσι να τοποθετούνται τα πράγματα σε αξιόπιστη βάση, δίχως τα ψευδοδιλήμματα στα οποία μπαίνουν όσοι ανησυχούν για την όποια κοινωνική βία, αλλά και όσοι φαντάζονται ότι βράζει εδώ κάποιο νέο punk καζάνι.
Ξεμπερδεύοντας λοιπόν με όσα δημοσιογραφικά μπουρδουκλώνουν την αποτίμηση της pop επικαιρότητας, μπορούμε να δούμε το 800 B.C. ως μια δουλειά που είναι «σύγχρονη» μονάχα επιδερμικά –επειδή δηλαδή ο εισηγητής της είναι 24άρης και όχι 44άρης και επειδή προβάλλεται ως βασικός διάδοχος του «fresh» Pop Smoke για τα ηνία μιας ακέφαλης μα υποσχόμενης (υποτίθεται) drill σκηνής, που «συμβαίνει τώρα» στο Μπρούκλιν. Επί της ουσίας, όμως, εάν δεχτούμε ότι ευσταθεί η drill ετικέτα για ένα κομμάτι της έκφρασης που οι περισσότεροι στην Ευρώπη αντιλαμβανόμαστε ως trap, δεν συμβαίνει κάτι το τόσο «φρέσκο»: ο Fivio Foreign ξαναγυρνά το drill στυλ 10 χρόνια πίσω, στο κοφτό, ακανόνιστο ξεκίνημά του και σε φιγούρες σαν τον Chief Keef, ενώ ταυτόχρονα κρατά τον καμβά συντονισμένο σε έναν ήδη συγκροτημένο trap κανόνα.
Από εκεί και πέρα, το ΕΡ είναι πράγματι μια αρκετά προσεγμένη υπόθεση, η οποία επιστρατεύει μάλιστα και τον συζητημένο Λονδρέζο παραγωγό AXL Beats. Ο ίδιος βέβαια ο Fivio Foreign δεν διαθέτει σπουδαίες ικανότητες και συχνά ακούγεται απογοητευτικά επίπεδος, ακόμα και για τα δεδομένα του χώρου. Παρά ταύτα, πάνω από το ήρεμα στιβαρό beat του "Wetty" πετυχαίνει να τα πει όσο χύμα πρέπει, περιγράφοντας πώς γνώρισε τον τελευταίο του ενθουσιασμό στο deli –οδηγούμενος κατόπιν σε ένα ωραιότατο exodus. Το "Big Drip", πάλι, θυμίζει ότι, ήδη και πριν το καλογυαλισμένο remix με τους Lil Baby & Quavo, είχε ένα εθιστικά ήσυχο/ανήσυχο beat, αλλά κι έναν ράπερ που εξισορροπούσε τις αδυναμίες ροής με δραματικούς αυτοσχεδιασμούς και με έμφαση στη στίξη. Κάτι που προσπαθεί να επαναλάβει κι εδώ, ώστε να σταθεί δίπλα στον «πολύ» Meek Mill για το "Demons & Goblins".
Όλα αυτά, ωστόσο, μετριούνται κόντρα σε δεύτερο υλικό σαν το "Issa Vibe" (το beat του Ολλανδού Yamaica δεν ωφέλησε ιδιαίτερα), το "Drive By" ή το "Ambition". Προκύπτει έτσι ένα άβολο μεταίχμιο, στο οποίο συμβαίνουν τελικά λίγα, παρά τα πολλά που γράφονται από μερίδα του Τύπου. Μακριά δηλαδή από τα φώτα της δημοσιότητας, ο Fivio Foreign δείχνει ως μία ακόμα φιγούρα στον ευρύ trap ορίζοντα που εκφράζεται καλύτερα μέσα από μεμονωμένα singles, παρά με συνολικότερες προσπάθειες. Θα πρέπει λοιπόν να συμβούν δραματικές αλλαγές, αν όντως επιθυμεί (όπως λέει) να κάνει ένα μπαμ σαν εκείνο του Notorious B.I.G., αποσυρόμενος έπειτα από το χιπ χοπ παιχνίδι.