Fight

Το Fight είναι το δίδυμο αδελφάκι του Love. Έχουν το ίδιο ακριβώς artwork στο εξωφυλλάκι τους και τα δύο, με τη μόνη διαφορά να έγκειται στο χρώμα τους. Εκεί που το Love είναι μέσα στη μαυρίλα, το Fight εν αντιθέσει είναι κατάλευκο αλλά το ίδιο περιποιημένο από φωτογραφίες και πληροφορίες για το συγκρότημα.

Είναι ένας live δίσκος από δύο συναυλίες του γκρουπ το 2007, με τα τέσσερα πρώτα κομμάτια - που παίζονται και καλύτερα - να είναι ζωντανά στο Seattle και τα υπόλοιπα πέντε στο Portland.

Τη μερίδα του λέοντος καταλαμβάνει όπως είναι φυσικό το πρόσφατό τους Love με τέσσερα από τα εννέα κομμάτια, ενώ από τα υπόλοιπα, τα δύο πρώτα είναι από το Generic, τα δύο τελευταία από το Gone Fishin' μια νοσταλγική παρέμβαση με το Ha Ha Ha, ενώ αγνοείται παντελώς το American Grafishy.

Με την έναρξη κιόλας του live ακούμε τον Loose με το γνωστό του ειρωνικό στυλ να αναφωνεί: "Hi, We're The Band, Are You An Audience?" και αφού δεν παίρνει απάντηση, αρχίζει μαζί με του υπόλοιπους να ξετυλίγει το κρεσέντο του θορύβου και του πιο ακραίου και βασανιστικά αργού hardcore που έχει ποτέ παρουσιαστεί.

Τα καινούργια κομμάτια σα να αχνοφαίνεται πως παίζονται πιο απελευθερωμένα και με μεγαλύτερη χάρη καθώς σε αυτά το μπάσο του Novoselic πρωτοστατεί και καθοδηγεί. Χρήσιμη η παρουσία του και η προσφορά του. Οι Flipper, δεν χρειάζονταν κάποιον για να συμπληρώνει το σχήμα όπως γίνονταν από τότε που πέθανε ο Shatter, αλλά κάποιον που να μπορεί να συμβάλλει ουσιαστικά στον ήχο σαν ισότιμο μέλος. Και ο Krist τα κατάφερε θαυμάσια ν' ανταπεξέλθει σε αυτό τον ρόλο. Ακόμη και στο παλαιότερο Way Of The World αναλαμβάνει την πλήρη πρωτοβουλία και κάνει την εκτέλεση ίσως την καλύτερη που έχει ακουστεί ποτέ.

Στα υπόλοιπα παλιά κομμάτια οι Falconi και Depase κάνουν λίγο πέρα τον ρούκι και του παραδίδουν μαθήματα πραγματικού θορύβου. Οχτώ λεπτά για το ατελείωτα επαναλαμβανόμενο Shine, διάλλειμα με το κλασικό Ha Ha Ha και κλείσιμο με ακόμη έντεκα λεπτά φρενήρη θορύβου με τα Sacrifice και The Lights The Sound. Κάπου παραδίπλα σίγουρα αποσβολωμένοι κρυφοκοιτούν οι Sonic Youth παίρνοντας μαθήματα από τους μεγαλύτερους δασκάλους τους.

Όσο για τον Loose φαίνεται πως δεν ξεπέρασε και ούτε πρόκειται ποτέ πλέον, να ξεπεράσει εκατό τοις εκατό το πρόβλημα που του προέκυψε με το ατύχημα και τη λεπτή εγχείρηση στην οποία υποβλήθηκε. Το αναφέρει και ίδιος στα credits του δίσκου μάλλον ζητώντας από τους ακροατές του να δείξουν λίγη συμπάθεια. Παρουσιάζεται πάντως ευδιάθετος, συνομιλεί με το κοινό, κοροϊδεύει όταν μιλάει το ποτό αντ' αυτού, φιλοσοφεί, επικοινωνεί αλλά κάπου κάπου χάνεται...ακόμα.

Το Fight δεν είναι επιπέδου Blow'n Chunks ούτε Public Flipper Limited άλλωστε θα ήταν ουτοπικό να περίμενε κανείς τέτοιο πράγμα. Είναι όμως ένα αποδεικτικό δείγμα του ταλέντου και της όρεξης που έχουν ακόμη και σήμερα οι Flipper να συνεχίσουν.

Οι Flipper είναι ένα ξεχωριστό κομμάτι στη σύγχρονη μουσική σκηνή και έτσι θα πρέπει να αντιμετωπίζονται χωρίς να συγκρίνονται με κάτι άλλο.