F.L.O.R.O. IΙ
F.L.O.R.O. I [F.ly L.ow O.der R.oll O.ver] j.n.d. re-records 002, 2002
F.L.O.R.O. IΙ [F.ictional L.ies O.n R.ight O.ccasions] j.n.d. re-records 004, 2003
Από τις πρώτες κιόλας νότες καταλαβαίνει ο εμβριθής ακροατής γιατί ο Φλώρος Φλωρίδης κινήθηκε ανεξάρτητα από τις μεγάλες εταιρίες. Ελεύθερη τζαζ και δημοτική παράδοση, μπάντα της Φλώρινας και Φλώρος μπρας, δεν έχουν πια πέραση όπως κάποτε. Κι επειδή εδώ δεν πρόκειται για μια ξαναζεσταμένη σούπα αλλά για κίνηση στα όρια των μουσικών δρόμων, τα πράγματα χρίζουν της απολύτου προσοχής σας.
Κομμάτια διάρκειας επτάμιση ως και δέκα λεπτών με αυτοσχεδιαστικά πνευστοπαιξήματα, πάνω σε ευκόλως αναγνωρίσιμα δημώδη βαλκάνια μονοπάτια. Εκτροχιασμοί προς το μπίμποπ, τη φιούζιον και τη φρη τζαζ αλλά και προς ακόμη πιο σκληρά ιδιώματα.
Μαζί με τον Φλωρίδη συμπνέει μια αφρόκρεμα μουσικών: ο Βαγγέλης Τσοτρίδης στην ηλεκτρική κιθάρα, ο Νεκτάριος Καρατζής στο ακουστικό μπάσο, ο Νίκος Ψοφογιώργος στα τύμπανα, ο Βασίλης Κοματάς στο κλαρίνο κι ο Παντελής Στόικος στην τρομπέτα.
Όλοι τους εργάζονται μεθοδικά πάνω στην γνωστή τακτική της συστηματικής αργής αποικοδόμησης και στο χτίσιμο μιας νέας ιδιόχειρης μουσικής κλίμακας, όχι εύκολης αλλά ούτε και δύσβατης. Σίγουρα δεν είναι εύκολο να φτάσουν τέτοιες δουλειές στο ευρύτερο κοινό αλλά κάπως θα πρέπει να προχωράει και η μουσική, δεν συμφωνείτε;
Στο Floro II μπαίνουμε σε πιο ανεξερεύνητους μουσικούς διαδρόμους, με τη σύμπραξη του Μπάμπη Παπαδόπουλου στις κιθάρες, τις λούπες και τα ηχητικά πειράγματα, και του Τίτου Καρυωτάκη στην κονσόλα και την συμπαραγωγή.
Εδώ όλα πια επιτρέπονται. Μουσικώς και κομπιουτερικώς η έρευνα συντονίζεται σε διπολικούς περιπάτους. Πότε είναι μουσικά ντημπέητ και πότε στίξεις, σχόλια και φόροι τιμής, όπως το πολύ κατανυκτικό "Folk etc." και το "Hommage to Tin Pan Alley". Πιο ενδιαφέρον απ' όλα είναι σίγουρα το επόμενο "Fearless Guys" όπου οι ηλεκτροπειρασμοί συμπλέκονται άψογα με τα νοσταλγικά πνευστά.
Βέβαια μπορεί να μην υπάρχει η συνοχή του πρώτου σιντί, αλλά τουλάχιστον καταγράφεται και συνυπογράφεται μια άκρως ενδιαφέρουσα συνενοχή. Στην κόψη του κύματος αυτού κινείται το ηβανπαρκερικό "Walking On The Edge" όπου τα πνευστά παραληρούν και εκτροχιάζονται ανυπερθέτως και εξακολουθητικώς. Στο σχόλιο διαβάζω ότι το εννιάλεπτη αυτή σύνθεση επενδύει μουσικά το ομώνυμο video work της Jeanine Meerapfel με την οποία ο Φλώρος έχει συνεργαστεί και στην ταινία της "Το καλοκαίρι της Άννας".
Πλήρη στοιχεία στην διεύθυνση florosfloridis.com
ΥΓ: j.n.d. θα πει just noticeable difference και είναι ο πρόδρομος της μονάδας έντασης ήχου, του γνωστού μας decibel. Re-records θα πει ότι έχει ξανακάνει στο παρελθόν την κουτουράδα με την Records.
