Engravings
Σκέψου τι θα έβγαζε αν δεν του έκλεβε τις μέρες η γραφιστική… Του Πάνου Πανότα
Καθώς πληθαίνουν οι ακροάσεις στο "Engravings", γίνεται όλο και φανερότερο πως τούτη η δουλειά δεν θα μπορούσε εύκολα να 'ναι προϊόν ενός ατόμου σε κάποιο δωμάτιο πολυκατοικίας σύγχρονης μεγαλούπολης. Υπάρχει κάτι στην τελετουργικότητα της μουσικής του που σε εξωθεί να το ψάξεις έξω από ένα τέτοιο περιβάλλον. Και σαν μαθαίνεις ότι ο Matthew Barnes έκανε όλο το μιξάρισμα εξοχικώς, στην χερσόνησο The Wirral κοντά στο Liverpool (και σε laptop), όπως και το ότι εργάζεται στα καθημερινά του ως γραφίστας, εξηγείς κάπως και τις αθέατες ιδιότητες αυτού του κάτι.
Φέτος έχουν βγει μέχρι τώρα μερικοί ηλεκτρονικοί δίσκοι οι οποίοι προσφέρονται στους παροικούντες για ερμηνείες σχεδόν ηδονιστικές. Δεν είναι μόνον όσοι διαβάζετε δώθε κείθε (για να μην πω όχι αυτοί). Άνθρωπος δεν έβγαλε λέξη για του FxBip, λίγοι επεσήμαναν των E.m.m.a. και Vector-Lovers, κατάτι περισσότεροι των Paul Jebanasam και Wraetlic. Αντιθέτως, ο Forest Swords έχοντας σπείρει την αναγνώριση με το "Dagger Paths" προ 3ετίας, δεν λαχάνιασε από κόπο ωσότου δει το ντεμπούτο του στα θεματολόγιά μας.
Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, οι αλλαγές και τ' αυγατίσματα που προέβη ο Barnes γράφοντας το καινούργιο του υλικό, σε σχέση με το παρελθόν του πάντα, του βγήκαν σε σκοτεινή πανδαισία. Το "Engravings" είναι ένας πιο πλήρης και πλούσιος ενορχηστρωτικά δίσκος. Επίσης, είναι πιο συγκεκριμένος στο κρίσιμο (για την κατηγορία του) θέμα του ρυθμού ενώ κι η παλέτα ήχων κι οργάνων που προτάσσει φέρνει σε εικονογραφικό καθρέφτη.
Τι αποκαλύπτει του λόγου του; Κιθάρες, με πλεόνασμα reverb και παραγόμενα εφέ τύπου post rock, πλήκτρα αλλά και πληκτροφόρα (πιάνο, harpsichord), samples (φωνών κυρίως), κρουστά, ξυλόφωνο, μπάσο, θόρυβοι, έγχορδα, field recordings... Κατά τα φαινόμενα, κι αν μέναμε προσκολλημένοι στο τι μόλις καταγράψαμε, θα 'πρεπε είτε να αναφέρονται κάπου χίλιοι μύριοι καλεσμένοι, είτε να έπεται η αναγόρευση του Forest Swords ως νέου Manyfingers που βγάζει τα άντερά του στην πολυοργανοπαιξία. Δεν ισχύει τίποτα απ' αυτά όμως, άλλωστε κι η guest συμμετοχή της Anneka δεν επηρεάζει κάπου.
Ο 28χρονος Matthew Barnes είναι ένας ικανότατος software-ίστας, όπως περίπου συνέβη πέρυσι με τον Phon.o. Και μπορεί το "Engravings" να μην φτάνει την παραγωγή του "Black Boulder", η ακουστική ωστόσο που βγάζει έχει αξιοπρόσεχτη φυσικότητα, η οποία κατά πως φαίνεται λαμβάνει ως ενέργεια την αφορμή της εκ των ένδον κι αγγίζει αξιοθαύμαστα επίπεδα σε track όπως το "The Weight Of Gold".
Ανέκαθεν οι ξεχωριστοί δίσκοι σχημάτιζαν από μόνοι τους τη δική τους σφαίρα, με τα τραγούδια τους να λαμβάνουν τις θέσεις πυρήνα/ μανδύα κι όλα τα συνεπακόλουθα, ακόμη και το artwork, να αποτελούν τον φλοιό της. Μέσα εκεί επιτρέπεται στην ψευδαίσθηση να δημιουργεί τις αλήθειες της, που ενίοτε αντέχουν περισσότερο απ' τις αντικειμενικές του πραγματικού κόσμου.
Συνεπώς, τo σημαντικό με το "Engravings" δεν είναι το πώς παραμένει παρά τα προλεχθέντα ένας απ' την αρχή ως το τέλος εξέχων ηλεκτρονικός δίσκος - στο τρίγωνο Balam Acab, Burial, The Haxan Cloak. Μα το ότι κάθε ακρόασή του αρχίζει απ' το μηδέν δίχως προεξοφλήσεις. Έχει, δηλαδή, ο ακροατής τον λόγο για να αφήνει πάντοτε τα αφτιά του ανοιχτά και να ρουφά την εμπειρία του. Αυτό το σύνολο μουσικής κρύβει και πολλά άλλα, μαζί και πέραν όλων των παραπάνω, με λίγες λέξεις.