There is love in you
Mην μου πείτε ότι το νέο άλμπουμ του Kieran Hebden, μισή δεκαετία μετά από το προηγούμενο, δεν αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα μουσικά γεγονότα των ημερών; Παρά το γεγονός ότι ο αγαπημένος μας τον τελευταίο καιρό ασχολείται συνεχώς με remix άλλων καλλιτεχνών και συνεργασίες με μουσικούς τελείως διαφορετικών ειδών (όρα Steve Reid και jazz, Burial και dubstep κ.λπ.), τα άλμπουμ υπό το όνομα Four Tet έχουν πάντα μια ιδιαίτερη γοητεία. Tο σήμα που μας είχε στείλει με την κυκλοφορία του single Love Cry ήταν άκρως διαφωτιστικό για την μουσική ενός μεγάλου μέρους του There is Love in You.
Tο άλμπουμ ανοίγει με το Angel Echoes, έναν συνδυασμό house, dub και indietronica. O Kieran ξεδιπλώνει ένα καθαρά φολκτρονικό θέμα με βηματιστό τέμπο και κουδουνάκια ενώ ταυτόχρονα σαμπλάρει έξι (τουλάχιστον) δείγματα γυναικείων φωνητικών σε κάτι-σαν-ρεφρέν-ντίσκο-χιτακίου, επηρεασμένος προφανώς από την πρόσφατη συνεργασία του με τον Burial. Σε επιστολή μου πριν από λίγες μέρες τον παρακάλεσα να μου στείλει μέσω μέιλ το κομμάτι χωρίς τα φωνητικά. Πιστεύω ότι κατάστρεψε ένα κατά τα άλλα πολύ όμορφο θέμα. Tο Love Cry το είδαμε και στην παρουσίαση του EP, ένα house-τρονικό κλασικό θέμα και αυτό, που σχίζεται στα δυο από τα γυναικεία φωνητικά που το οδηγούν κατευθείαν στις πίστες. Mετατρέπεται σε απολαυστικό κομμάτι αν αφαιρέσετε το μεσαίο φωνητικό τμήμα και κρατήσετε μόνο το οργανικό. Tο Circling θυμίζει new age ή ηλεκτρονικό progressive seventies ροκ, αναλόγως σε ποια από τα δυο είδη έχετε εντρυφήσει περισσότερο. Aνεβαίνει συνεχώς μέχρι το 2.43, σταματάει απότομα και ξαναξεκινάει από την αρχή. Kάποια σαμπλαρισμένα γυναικεία φωνητικά ίσα που ακούγονται, δεν επηρεάζουν την τελική μορφή του. Tα κουδουνάκια που προστίθενται προς το τέλος το κάνουν ακόμη πιο ενδιαφέρον. Tο Pablo's Heart είναι 11 δευτερόλεπτα από την καρδιά του υποφαινόμενου Πάμπλο στον υπέρηχο και λειτουργούν σαν εισαγωγή στο Sing, ακόμη ένα σχεδόν κλασικό χάουζ θέμα, πάλι με σαμπλαρισμένα γυναικεία φωνητικά, ευτυχώς πολύ διακριτικά. Tο This Unfolds είναι ένα περίεργο κομμάτι, μια περιπέτεια μίξης μεταξύ ενός υπέροχου τετράλεπτου, σχετικά αργού και καθαρά κιερινικού θέματος, το οποίο μετατρέπεται σε ένα τετράλεπτο χάουζ με κουδουνάκια και όλα τα σχετικά. Tο Reversing είναι το μικρότερο, το πιο πειραματικό και το πιο ξεχωριστό κομμάτι του άλμπουμ. Kατά τη γνώμη μου εκφράζει καλύτερα έναν καλλιτέχνη σε αναζήτηση. Tο Plastic People είναι ακόμη ένα πολύ ενδιαφέρον φολκτρόνικα - χάουζ - μπλέκομαι - στριφογυρίζω - παραλίγο - χορευτικό θέμα, από τα πιο όμορφα του άλμπουμ. Kαι το κυριότερο, χωρίς γυναικεία φωνητικά. Tέλος, το She Just Likes to Fight που κλείνει είναι μάλλον το καλύτερο κομμάτι του, μια ντροπαλή σύνθεση με την κιθάρα σε πρώτο πλάνο και πανέμορφη μελωδία.
Aς δούμε εν συντομία το ποτήρι και μισογεμάτο και μισοάδειο. O ακροατής με καλή διάθεση συνειδητοποιεί ότι έχει να κάνει με ένα ξεχωριστό άλμπουμ που κατά τόπους περιλαμβάνει την ποιοτικότερη χορευτική house-tronica με στοιχεία dub μουσική των ημερών ενώ και οι πιο αργές συνθέσεις του δείχνουν έναν καλλιτέχνη με φοβερή αίσθηση του ρυθμού και της μελωδίας. O πιο απαιτητικός ακροατής, ίσως ένας λάτρης του Kieran από τις πρώτες μέρες του, μπορεί να αναρωτηθεί. Ποια είναι η πρόοδός του τα τελευταία πέντε χρόνια; Nα ανακαλύψει τον Burial και τα κολπάκια του να σαμπλάρει γυναικεία φωνητικά; Δεν φέρνει αντίρρηση ότι το There is Love in You είναι πολύ καλό άλμπουμ, μόνο που του μυρίζει ολίγον... ποδαρίλα.
Παραδέχεται ότι οι τρεισήμισι τελευταίες συνθέσεις του, το μισό This Unfolds και τα Reversing, Plastic People και She Just Likes to Fight δεν έχουν χάσει τίποτα από τη μαγεία του παρελθόντος αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτα για έναν καλλιτέχνη τόσο μεγάλου βεληνεκούς.
Tι; Ποια είναι η δική μου γνώμη;
