Wichita Lineman

Παντρεύεστε; Και η μπάντα της Φλώρινας είναι πιασμένη; Πρέπει σώνει και καλά ο θείος να χορέψει τσάμικο;

Αν όχι, βρέθηκε λύση. Οι Friends Of Dean Martinez παίζουν κάτι ανάμεσα σε country, Tex-Mex, lounge, με μια ψυχεδελίζουσα χροιά που οφείλεται στην pedal steel κιθάρα του Bill Elm, που έχει πλέον το πάνω χέρι στην υπόθεση. Στη χειρότερη περίπτωση, δεν θα ενοχλήσουν ούτε τους κυριλέ φίλους σας, ούτε τους κουλτουριάρηδες, ούτε και τους ξεσαλωμένους. Στην καλύτερη: «κέφι κέφι κέφι».

Οι Friends Of Dean Martinez ξεκίνησαν από πρώην μέλη των Giant Sand και Naked Prey, κάποιοι αποχώρησαν και δημιούργησαν τους Calexico κλπ. κλπ. κι έχουν φτάσει στον πέμπτο δίσκο τους.

Ίσως αυτό που παίζουν δεν είναι πλέον και τόσο πρωτότυπο. Και ίσως να λείπει από το "Wichita Lineman" η ζωντάνια που πότιζε τον πρώτο δίσκο τους "The shadow of your smile" του 1995. Σε σύγκριση με τους Calexico από τη μια ο ήχος είναι λιγότερο πλούσιος καθώς δεν υπάρχουν πνευστά, κι από την άλλη δεν καταφέρνουν να είναι ατμοσφαιρικοί και παθιασμένοι και πειραματικοί και κλασικοί μαζί. Αλλά και πόσοι το έχουν καταφέρει αυτό;

Πάντως το "Wichita Lineman" ακούγεται πολύ ευχάριστα. Είναι πολύ γλυκό και συχνά μελαγχολικό. Όλα τα κομμάτια είναι οργανικά και βασισμένα στην κιθάρα. Υπάρχουν δυο διασκευές, το "Tennessee Waltz" και το τραγούδι του Jimmy Webb που έδωσε και τίτλο στο δίσκο, και δυο-τρεις πραγματικά πολύ όμορφες στιγμές.

Τελικά, μάλλον δίκιο έχουν όσοι γουστάρουν τους Μεξικάνους. Αν ισχύει το «πες μου το φίλο σου να σου πω ποιος είσαι», αυτός ο Martinez πρέπει να πολύ cool.