Tarot sport
... ή με άλλα λόγια, εκτόξευση στους αιθέρες και πάλι πίσω, με σκάφος πλήρως καλωδιωμένο και αεροηχητικό. Κυβερνήτες στην δεύτερη τροχιά τους οι Andy Hung και Benjamin John Power. Όσοι πήραν είδηση την πρώτη καταιγιστική πτήση του 2008άρικου Street Horrrsing είχαν ήδη υποσημειώσει την τάση για οργανικά ντελίρια, εντελώς μέσα σε ηλεκτρονικά καλώδια και οξείς ψηφιακούς τροπισμούς. Αυτή τη φορά οι στροφές σε γωνίες θα αποφεύγονται για πιθανές συγκρούσεις (σε ανίες ή επαναλήψεις), οι κιθάρες μπαίνουν στα θηκάρια τους, το ταμπλό αυτή τη φορά έχει σχεδόν μόνο πλήκτρα. Οι διαδρομές θα είναι κυκλικές και υπερταχείες. Και μελωδικότερες.
Απογειωνόμαστε. Surf Solar: βιομηχανίζων ήχος με ποπ ψυχή και εθιστική επαναληπτικότητα. Rough Steez: μια ματιά προς την φυσούνα της απογείωσης, ατσάλινος ήχος, σχεδόν industrial. Ανάγλυφη η μεταβολή στο The Lisbon Maru: σαν να κάνουν οι μηχανές slow down και να μένει ο απόηχος, σαν αιθέρας καπνού μέσα σε περιβαλλοντικό (ambient) φόντο να σε ανεβάσει σε άλλα, γλυκύτερα ύψη. Εκεί πάνω, ξεκινάει νέα εμβατηριακή πτήση που είναι αδιάφορο πόσο στάσιμη μένει: αρκεί να πετάς. Ίσως σε άλλη περίπτωση το Olympians να ακουγόταν δακρύβρεχτο, όμως τώρα, στο τέταρτο σκαλί προς τους αιθέρες μετατρέπει την ψευδο-ηρωική του μανιέρα σε υμνικό έπος. Μόνο που σε τέτοια ύψη έρχεται το ρίγος, συνεπώς μετά την ευφορία έρχεται η αφύπνιση με την νέα μηχανολογική κατατομή του Phantom Limb ως τεστ αντοχής. Τα ικάρια φτερά πρέπει να λιώσουν εδώ. Αλλά προτού πέσουμε, μια χαμηλότερη πτήση με την μάλλον πιο σαουντρακική σύνθεση του δίσκου με μια ιδέα συνεχούς ανολοκλήρωτης έναρξης (Space Mountain) και μια τελευταία ανύψωση, όπου οι ψηφιαστές τρέχουν πλέον κι ακούγονται σαν παραμορφωτικές κιθάρες (Flight of the Feathered Serpent).
Πίσω στη γη ξανά. Τερματικός της κυκλικότατης, χωρίς την παραμικρή ανατάραξη τροχιάς, προφανώς βασισμένης σε τετραγωνισμένη ρυθμολογία και αλλεπάλληλες στρώσεις ιδεών, που αλλάζουν ανεπαίσθητα ή μη ένα κομμάτι σε δυο μισά ή τρία τρίτα. Ποιος είναι ο μηχανολόγος μηχανικός του οχήματος; Μας λέει τίποτα το όνομα Andrew Weatherall; Weatherall.... Weatherall...μπα.... Τα υπόλοιπα φιλολογικά του ντουέτου για ταρώ αθλήσεις ακούγονται βερεσέ. Δεν χρειάζεται κάθε φορά η ηλεκτρονική μουσική να έχει σωρείες νοημάτων ούτε έχει ανάγκη όλη αυτή την - μη πειστική - θεωρητική νομιμοποίηση. Ένα προτελευταίο συζητήσιμο θέμα: το μάκρος των συνθέσεων. Δικαιολογείται. Ένα τελευταίο συζητήσιμο θέμα: ο αριθμός των κομματιών. Δεν δικαιολογείται.
