Ya-Ka-May
Ας αρχίσω άσχετα, σεξιστικά κι απαράδεκτα. Η μαύρη μουσική στην παγκόσμια ποπ κοινότητα έχει κάποιες ιδιαιτερότητες. Καταρχήν την ακούν μεν όλοι οι μαύροι αλλά όχι απαραίτητα τα υπόλοιπα χρώματα. Εδώ η ανωτερότητα της λευκής φυλής είναι σαφής, αφού και το τελευταίο ποπ καρακατσουλιό με λευκό δέρμα θέλουν να το κουτουπώσουν συλλήβδην όλες οι αποχρώσεις σπυριάρηδων τηνέιτζερς, ενώ ξέρω πολλούς άριους που αποκαλούν τη Μπιγιονσέ η αραπίνα.
Στο θέμα μας τώρα. Το Ya-ka-may δεν πουλάει ούτε κώλους ούτε ρώγες σε κανέναν. Είναι δίσκος που τον ψυχολογείς από το εξώφυλλο, ένα κολλάζ φάνκικο και σουρεάλ μαζί. Είναι σέξι όμως, ούτε κουβέντα.
Εδωμέσα χορεύεις, ακούς και τέρπεσαι, χωρίς να αναλύεις, να εξηγείς, να βασανίζεσαι. Όχι γιατί το άκουσμα δεν προσφέρεται, μιλάμε για πανδαισία μπλακ φιούζιον/γκόου γκόου (οι δυο βασικοί γεννήθηκαν στη Γουόσινγκτον Ντι Σι), αλλά γιατί, ας πούμε, θάσουνα πολύ μαλάκας να σου χαμογελάει το γκομενάκι απέναντι και συ να αντιδράς κρατώντας σημειώσεις με παραπομπές του στυλ "η πλαστικότητα της γάμπας", "πρωτόγονη συναισθηματική φόρτιση" και βαθμολογία 9μιση στα δέκα, γιατί δέκα είναι η Γουόρις Ντίρι, αλλά κι εσύ απ' τη γκάβλα έχεις θολώσει και βάζεις ό,τι νά ναι.
Το χαλαρό σχήμα των Galactic, γέννημα θρέμα της Νέας Ορλεάνης, εδώ και δεκαπέντε χρόνια παράγει μια μοναδική τζαζ φανκ κατάσταση που προκύπτει από το εκλεκτικό χαρμάνι της ντόπιας σκηνής (από Ντέρτι Ντόζεν μέχρι Μίτερς ή Νέβιλ Μπράδερς, όλοι έχουν παίξει με τους Γκαλάκτικ). Στον, κατά τη γνώμη μου, πιο ολοκληρωμένο, σύγχρονο και προχώ τους ηλεκτρόνικ φανκ/χιπ χοπ δίσκο, οι Γκαλάκτικ καταφέρνουν υποδειγματικά αυτό που ψάχνουμε όλοι μας ν' ακούσουμε: κάτι σημερινό, ψαγμένο κι ιδιαίτερο που να μην είναι φτηνό, ούτε εξεζητημένο και κυρίως να λειτουργεί και σε μας τους λευκούς. Α, και να μην χρειάζεσαι τον Πλόχωρα να στο αναλύει με το χάρακα στο χέρι, ούτε πάλι να το πετύχεις στο Σταρ, χαλί στις στυλιστικές επιλογές του Μάρκελλου.
Θα τού βαζα και πιο πολύ, αλλά εκεί ψηλά οι θέσεις είναι χρόνια τώρα πιασμένες απ' τον James, τον Sly και τους Roots.