Disc 1 : 1. Race Against Time, 2. Knife Edge, 3. Lycanthropy, 4. Necrophilia, 5. State Executioner, 6. Dead On Arrival, 7. Generals, 8. Freak, 9. Alcohol, 10. No Survivors, 11. Self Destruct, 12. Big Woman, 13. Sick Boy, 14. Slit Your Own Throat, 15. Am I Dead Yet, 16. Time Bomb, 17. Sick Boy, 18. Wardogs, 19. Slut, 20. Maniac, 21. Gunned Down, 22. I Am The Hunted, 23. City Baby Attacked By Rats, 24. Prayer Of A Realist, 25. Passenger On The Menu, 26. Heavy Discipline,
27. Boston Babies, 28. Bellend Bop
Disc 2 : 1. Give Me Fire, 2. Mantrap, 3. Catch 23, 4. Hellhole, 5. Diplomatic Immunity, 6. Drugs Party In 526, 7. See The Man Run, 8. Vietnamese Baby, 9. Womb With A View, 10. Forbidden Zone, 11. Valley Of Death, 12. City Baby's Revenge, 13. Pins And Needles, 14. Christianised Cannibals, 15. Faster Faster, 16. High Octane Fuel, 17. I Feel Alright, 18. Skanga (Herby Weed), 19. Do What You Do, 20. Four Men, 21. Children Of Men, 22. Do What You Do
Disc 3 : 1. Sick Boy, 2. Maniac, 3. Mantrap, 4. Time Bomb, 5. Necrophilia, 6. Hellhole, 7. I Am The Hunted, 8. Generals, 9. Catch 23, 10. Give Me Fire, 11. City Baby Attacked By Rats, 12. No Survivors, 13. Alcohol, 14. Bellend Bop
Τριπλό Box CD της Sanctuary Records που μας βάζει στον πειρασμό να επαναφέρουμε στη μνήμη μας τη χρυσή τετραετία των G.B.H., τότε που ηχογραφούσαν για την ανεξάρτητη Clay Records.
Η Clay, αυτό το μικρό δισκάδικο που κατάφερε και εξελίχθηκε σε μια θαυμαστή εταιρία, είναι υπεύθυνη για πολλά ιστορικά και ανεπανάληπτα άλμπουμ και singles, όπως αυτά των Discharge, των Abrasive Wheels, ή και αργότερα των Play Dead και των Sex Gang Children, είχε στα χέρια της και ένα βαρύ χαρτί. Είχε, δηλαδή, αυτό το συγκρότημα από το Birmingham που αποτέλεσε μαζί με τους Exploited, τους Anti Pasti, τους Pete And The Test Tube Babies και μερικούς ακόμη, τη δεύτερη (ή την τρίτη κατ' άλλους) γενιά του punk rock της Αγγλίας, την πιο ας το πούμε hardcore ή την πιο βίαιη αν θέλετε. Ξέρετε, είναι αυτοί που έπαιζαν τη μουσική που λοιδορήθηκε περισσότερο από κάθε άλλη, αυτήν που δεν εκτιμήθηκε από τους κριτικούς και τους ειδήμονες, αλλά αυτήν που μάζεψε κοντά της τον περισσότερο κόσμο και επέτρεψε εμπορικά μικρές εταιρίες να μετατραπούν σε γίγαντες με μεγάλα κεφάλαια. Τρανό παράδειγμα η Sanctuary που εκδίδει αυτόν το δίσκο. Το αν ήταν δίκαιη η περιφρόνηση των πολλών για αυτά τα γκρουπ είναι μια άλλη ιστορία, όπως μια άλλη είναι η ιστορία για το πώς, και μέσω ποιων καναλιών, έφτασε αυτό το CD να κυκλοφορήσει από τη Sanctuary.
Αυτό το κουτί, εκτός από τα τρία CD περιέχει και ένα βιβλιαράκι γραμμένο από τον Ian Glasper, μέντορα του αγγλικού punk rock, καθώς και αρκετές φωτογραφίες από το γκρουπ. Όποιος αναζητεί πολλά περισσότερα για τους G.B.H., και γενικότερα για αυτήν την περίοδο του punk στην Αγγλία, το βιβλίο του Glasper με τίτλο "Burning Britain" είναι ένα εφόδιο πρώτης τάξεως.
Ας ασχοληθούμε και με το CD. Το αναφερόμενο ως disc 1 περιλαμβάνει το 12'' EP "Leather, Bristles, Studs And Acne", που είναι και το ντεμπούτο των G.B.H. στα δισκογραφικά δρώμενα. Μέσα στα εννέα κομμάτια δε θα βρείτε συνθέσεις που να αναζητούν καλλιτεχνική καταξίωση ούτε καν κριτική αποδοχή. Θα βρείτε όμως κέφι, νεανική τρέλα και ανησυχία, ατόφιο punk rock με μπόλικη αδρεναλίνη. Αυτό το EP είναι ο προπομπός για τη μετέπειτα πορεία του γκρουπ, το οποίο συνεχίζει την πορεία του με ακόμη καλύτερο υλικό που παρουσιάζεται στα singles "No Survivors" και "Sick Boy", δυο σημαντικότατες δουλειές που απογείωσαν το συγκρότημα, το οποίο και εκσφενδονίστηκε και εμπορικά με το άλμπουμ "City Baby Attacked By Rats". Αυτός ο δίσκος είναι ακόμη και σήμερα σημείο αναφοράς για τους απανταχού punks. Και παρόλο που οι G.B.H. δεν είχαν τη συνθετική ικανότητα των Discharge, ή το image των Exploited, τη φιλοσοφία των Subhumans ή έστω το χιούμορ των Toy Dolls, κατάφεραν να στρέψουν την προσοχή του κόσμου, που είχε πλέον βαρεθεί να περιμένει ξανά και ξανά τη νέα δουλειά των Buzzcocks, των Stranglers ή των U.K. Subs.
Το disc 2 περιλαμβάνει τα δύο singles "Give Me Fire" και "Catch 23", που είναι αρκετά κατώτερα των προηγούμενων, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με το άλμπουμ "City Baby's Revenge", που ενώ έχει μερικές καλές στιγμές, σε κάποια σημεία γίνεται κουραστικό και έτσι οι συγκρίσεις με "...Attacked By Rats" καταλήγουν εις βάρος του. Παρόλα αυτά και αυτός ο δίσκος άφησε το στίγμα του, παραμένοντας ως και σήμερα μια σταθερή αξία στη μουσική ιστορία του punk. Κανένα στίγμα δεν καταφέρνει να επιτύχει το επόμενο 12'' EP που κλείνει και το δεύτερο CD. Είναι το "Do What You Do" και είναι μακράν η χειρότερη κυκλοφορία τους στην Clay. Βρισκόμαστε στα τέλη του 1984 και οι G.B.H. φαίνεται να πειραματίζονται σε κάτι που δεν τους ταιριάζει. Μία επιμειξία hard και heavy, κάτι σα να ακούς Van Halen αναμεμειγμένους με Alice Cooper. Το αναφερόμενο και ως "Concrete Mix" μάλιστα του "Do What You Do" είναι για γέλια.
Το disc 3 περιέχει το live άλμπουμ "No Survivors", που είχε κυκλοφορήσει μεν το 1989, αλλά είναι δανεισμένο από μία αρκετών χρόνων παλαιότερη συναυλία. Πρόκειται για ένα τυπικό, ζωντανό άλμπουμ ακριβώς όπως το περιμένει κανείς, με τα μισά κομμάτια του να προέρχονται από το "City Baby Attacked By Rats", τρία από το "Leather, Bristles...", και τα υπόλοιπα από τα σιγκλάκια.
Από τη στιγμή που έφυγαν οι G.B.H. από την Clay δεν κατάφεραν να ξαναδώσουν κάτι σημαντικό δισκογραφικά. Έτσι, αυτό το τριπλό CD περιέχει ό,τι θα πρέπει να γνωρίσει κάποιος από αυτό το συγκρότημα.