Ο Γάμα Δέλτα είναι παλιός στρατιώτης της ελληνικής ροκ σκηνής. Άρχισε να παίζει πριν από μια εικοσαετία σε γκρουπ της Θεσσαλονίκης που δεν έβγαλαν δίσκο, αλλά μόλις πριν από τέσσερα χρόνια πήρε... βαθμό, χάρη στο πολύ επιτυχημένο "Σα να μην πέρασε μια μέρα" (μέχρι και σε show του Mega τον απολαύσαμε τότε). Μαζί με το "Λιωμένο παγωτό" οι μεγαλύτερες επιτυχίες του ελληνικού ροκ εδώ και πολλά χρόνια.
Το ατόπημα του Δημητριάδη στο νέο του δίσκο, βρίσκω πως είναι η επιλογή του να διασκευάσει το "Αν θυμηθείς το όνειρό μου" του Μίκη. Στην απίστευτη ενορχήστρωση του πρωτότυπου, ο Δημητριάδης αντιπροτείνει μια επίπεδη, στεγνή, χωρίς φαντασία δική του. Μη ρίχνεις τσιμέντο πάνω σε λουλούδια, Γιώργη!
Ο Δημητριάδης ανήκει στην παρέα των καλλιτεχνών που με τον ήχο τους χαρακτήρισαν τα ελληνικά nineties και τιμήθηκαν ανάλογα απ'τους ντόπιους αγοραστές δίσκων: Τρύπες, Ενδελέχεια, Magic De Spell, Θεοτοκάτος, Μάσκες και δεκάδες ακόμη άλλοι που υπερασπίστηκαν την κιθάρα μέχρι θανάτου, τον ελληνικό στίχο, έκλεισαν τ'αυτιά σε οτιδήποτε ξέφευγε απ'τήν κλασική γραμμή. Ναι, ο Δημητριάδης είναι το απόλυτο παράδειγμα του nineties rocker που γράφει και παίζει για να κάνει το κοινό του να γουστάρει, να χορέψει, να τραγουδήσει, να ξεδώσει. Αντίρρηση κανείς;
Και είναι καλός τραγουδοποιός, όπως και ο δάσκαλός του Νίκος Πορτοκάλογλου (δηλωμένη αγάπη αλλά και χωριό που φαίνεται...). Σε παίρνει μαζί του με τους γρήγορους ρυθμούς του, σου κολλάει τα ρεφραίν του, τους αξιοπρεπείς, αν και τίποτα σπουδαίο στίχους του, βοηθάει στην κατανάλωση αλκοόλ... Θέλετε περισσότερα; Τότε ψάξτε αλλού.
Ο στιχουργός Δημητριάδης διακατέχεται από πόθο φυγής. Δρόμους παίρνει δρόμους αφήνει, ανεβαίνει σε τρένα, βηματίζει προς το άγνωστο, νιώθει ασφυκτικά στην πόλη του, θέλει να πάει ψηλά, στα σύννεφα, ν'ακούσει τη συναυλία που δίνουν οι παλιοί του φίλοι: Phil Ochs, Keith Moon, Σιδηρόπουλος, Δεληγιαννίδης... Θα μου πείτε, η τέχνη του είναι η βαλβίδα ασφαλείας που αποτρέπει την έκρηξη των ανεκπλήρωτων πόθων του - μα τόση εμμονή όμως... Δε θα εκπλαγώ αν μια μέρα ακούσω πως τα βρόντηξε όλα κι έφυγε προς άγνωστη κατεύθυνση.