Or
Για πού ετοιμάζεσαι τέτοια ώρα;
Μαμά, θέλω να βγω έξω να σκοτώσω. Μου δίνεις την άδειά σου; Όχι, δεν μου φτάνουν τα playmobil και η πισίνα της bi-bi-bo που μου αγόρασες προχθές. Προτιμώ να παίξω με το μαχαίρι της κουζίνας. Μέχρι να μου το ετοιμάσεις, εγώ θα ανέβω πάνω να φορέσω λίγη από την άσπρη σου πούδρα. Μαζί με το μαχαίρι και την σοκοφρέτα, μην ξεχάσεις να μου βάλεις στην τσάντα και το cd του Golden Boy με την Miss Kittin. Θα βγω έξω να κάνω πρόβα το κομμάτι "Rippin Kittin", που θα τραγουδήσω αύριο στη σχολική γιορτή.
Η ιστορία πάει κάπως έτσι... ο Stefan Altenburger τριγυρνούσε σε ένα πάρτι στο Βερολίνο, όπου η Miss Kittin έπαιζε ως dj. Κάποια στιγμή της ήρθε η έμπνευση και έκανε μείξη ένα techno κομμάτι του (ο Stefan είχε κυκλοφορήσει έναν techno δίσκο στην Source Records το '98 κάτω από το ψευδώνυμο Klettermax) με το "Βlue Monday" (sample από το συγκεκριμένο κομμάτι των New Order χρησιμοποίησε η Kittin και στο εξαιρετικό "Stock Exchange"). Ο Golden Boy ήρθε πολύ γρήγορα σε επαφή μαζί της, έγιναν φίλοι και το αποτέλεσμα είναι αυτό που κρατάτε στα χέρια σας. Δεν κρατάτε είπατε;
Την κυρία από την Γενεύη τη γνωρίζετε καλύτερα. Η electroclash σκηνή της χρωστά πολλά τα τελευταία δύο χρόνια, η συμμετοχή της στο "Kittenz and Thee Glitz" του Felix da Housecat, όπως και η προσωπική της δουλειά με τη συμβολή του Hacker, "First Album", ξεχώρισαν μέσα στον συρφετό των electro κατασκευασμάτων. Ο Golden Boy, από την άλλη, κατάγεται από τη Ζυρίχη και είναι -εκτός των άλλων- επαγγελματίας φωτογράφος και visual astist (έχει μάλιστα κερδίσει διάφορα βραβεία πάνω στις τέχνες και το σχέδιο). Αυτή είναι η πρώτη τους συνεργασία που βγήκε πρώτα στη γερμανική εταιρία Ladomat και μετά κυκλοφόρησε από την Emperor Norton στην Αμερική με κάποια επιπρόσθετα κομμάτια. Δηλαδή η Ελβετία δεν εξάγει μόνο τυριά;
Όχι! Εξάγει πλέον και μουσική. Οι συνθέσεις του χρυσού αγοριού στηρίζονται σε house/synth μινιμαλιστικούς κώδικες με λιγότερες παιχνιδιάρικες (euro)disco στρώσεις και με ακούσματα που δεν βγαίνουν προς τα έξω με τρόπο επιτηδευμένο (όπως ας πούμε στο "You and Us" που πατούσε πάνω στο "Fade to Grey" των Visage). Τα επεξεργασμένα φωνητικά της Kittin (τα συναντάμε στα μισά κομμάτια του δίσκου) συνεχίζουν να αναδύουν μια βρώμικη αίσθηση, αν και αυτή τη φορά σαν να μην εντυπωσιάζουν τόσο. Πρέπει να πω πάντως ότι καλύτερο κομμάτι για την αυτοκαταστροφή από το "Rippin Kittin" είχα καιρό να ακούσω και υπάρχει μέσα στο cd σε δύο εκτελέσεις (η δεύτερη είναι κρυφό track στο τέλος). Τα "Kuckucksuhr" και "Nix" παίρνουν επίσης θετικά πρόσημα.
Πολλά έχουν ειπωθεί για την electroclash σκηνή, προσωπικά τη θεωρώ από τις πιο έξυπνες αναβιώσεις, καθώς κατορθώνει σε πολλές περιπτώσεις να επιβεβαιώνει και να αναδεικνύει, χωρίς να πέφτει στη λούπα να αναμασά, τους ηλεκτρονικούς διδάξαντες των προηγούμενων δεκαετιών. Το στυλιζάρισμα, ο σαρκασμός και το κιτς-decadent στοιχείο που ρέουν άφθονα εκφράζουν ακριβώς τη μεταμοντέρνα φύση του μουσικού ρεύματος. Όσον αφορά στη συγκεκριμένη δουλειά, θα προτιμήσω τη συνεργασία του Hacker με την Kittin στο "First Album", αλλά δεν θα στενοχωρηθώ καθόλου που έχω και τούτη στη συλλογή μου. Χαλαρώστε και απολαύστε την, διαφορετικά αρκεστείτε μόνο στο ελβετικό τυρί.
