Ξεκινάω ανάποδα με την τελική διαπίστωση και μην με ρωτάτε γιατί, απλούστατα μου ήρθε πρώτη : ο Jeff Kelly του 2001 έρχεται να προστεθεί και να συμπληρώσει την ατελείωτη λίστα των υπερβολικά άτυχων αυτού του κόσμου. Μια εξέλιξη που δεν φανταζόμουν ούτε με όλα τα ανταλλάγματα στην ζυγαριά όταν οι The Green Pajamas κατέθεταν μια ουσιαστική ψυχεδελική pop - ήταν σίγουρα στο δεύτερο μισό των 80's - κερδίζοντας πληθώρα ευσήμων και το σημαντικότερο, αφοσιωμένων δικών μου ακροάσεων.
Ύστερα, όπως και οτιδήποτε από τα μέρη του Seattle, σαρώθηκαν μουσικά από την έκρηξη του grunge. Ήταν και η πολύχρονη δική τους σιωπή από την άλλη. Στα τέλη των 90's επανήλθαν και τότε ακόμη διστακτικά και δειλά. Λες και στο μεταξύ δεν υπήρχαν νέες ιδέες, αλλά προ πάντων όρεξη και διάθεση. Αλλά τέλος καλό λένε, όλα καλά!
Το 'This Is Where We Disappear' είναι το δεύτερο στην σειρά album τους σε ένα δισκογραφικό label με εξαιρετική βαρύτητα, αυτό της Woronzow Records του Nick Saloman. Οι The Green Pajamas έχουν εδώ την καλύτερη σύνθεση μελών που είχαν ποτέ με τους Jeff Kelly (κιθάρα, φωνητικά), Joe Ross (μπάσο, φωνητικά), Karl Wilhelm (τύμπανα), Eric Lichter (πλήκτρα, φωνητικά) και Laura Weller (κιθάρα, φωνητικά). Έχουν επίσης πολύ καλές συνθέσεις που στο ζενίθ τους αγγίζουν το μαγευτικό, το ανείπωτα ταξιδιάρικο και το επιθυμητά αλλοπαρμένο. Διαχρονικά πράγματα δηλαδή. Άμεσα, εύστοχα και αποτελεσματικά. Και δεν μιλάμε στην τύχη. Ακούνε όλες τους σε συγκεκριμένα ονόματα : 'Softly, Elizabeth', 'French To Japanese', 'Matilda' (τι στιγμή και αυτή!!), 'Sweet Moth/36 Envelopes', 'Downslide', ίσως το 'Secret Circle' και ψάχνοντάς το είμαι σίγουρος ότι ο κατάλογος θα μεγαλώνει.
Ο χρόνος όμως δεν γυρίζει πίσω ποτέ. Και για τους The Green Pajamas έχει μάλλον παρέλθει και αυτό, τουλάχιστον ως προς την απήχηση αυτής της δουλειάς, θα έχει επιπτώσεις και όχι καλές. Κρίμα, γιατί αξίζει αυτά τα τραγούδια να ακουστούν και έχουν να προσφέρουν πολλά στο σήμερα. Διότι βλέπετε, λίγο πιο πέρα από την αξιόλογη μουσική - η οποία είναι άφθονη εδώ - υπάρχουν θέματα όπως τιμιότητα, ηθική, αυτοσεβασμός, αλλά και ψυχική καθαρότητα, αγαθές προθέσεις, ανιδιοτέλεια.
Επιζητήστε μια ήσυχη μεριά και δώστε προσοχή στις εξομολογήσεις του Jeff Kelly. Ο άνθρωπος μπορεί ακόμη να συγκινεί. Με τρόπο ανθρώπινο και δυνατό, όπως όλοι οι ποιητές που αγαπάμε εξάλλου.