Cover the windows and the walls
300 κόπιες, μόνο σε βινίλιο. Στο επίσημο site της Root Strata, του label που κυκλοφόρησε αυτόν το δίσκο, έχει καταχωρηθεί πλέον ως "sold out". Ακούω τους αναγνώστες να μουρμουρίζουν "δε μάς παρατάς ρε φίλε;!", κι έχω τις εξής τέσσερις δικαιολογίες που γράφω αυτό το κείμενο: πρώτον, η Root Strata θα επανακυκλοφορήσει το album σε cd προς το τέλος της χρονιάς. Δεύτερον, το "Cover The Windows And The Walls" είναι σχετικά εύκολο να το βρει κανείς online. Τρίτον, ορισμένοι στα διάφορα message boards γράφουν ότι ήρθαν σε επαφή κατευθείαν με τη Liz Harris των Grouper, με ένα απλό e-mail και απέκτησαν το album από την πηγή. Τέταρτον, και σημαντικότερο, πρόκειται για έναν από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς.
O δίσκος αυτός δεν περιγράφεται. Απλά εκτίθεσαι στην αύρα του. Θα κάνω παρ' όλα αυτά μερικές προσπάθειες να δώσω μια εικόνα για το τι συμβαίνει μέσα στη μουσική της Liz Harris. Με τυχαία σειρά, λοιπόν:
1) Η Liz Harris φτιάχνει απόκοσμη, ψυχοδιεγερτική folk. Με drones. Με τόνους reverb. Με πολύ feedback. Και με delay.
2) Ο δίσκος ακούγεται σαν η Liz να ηχογράφησε το album στη μικρή κασέτα ενός τηλεφωνητή, με την ίδια να είναι σε διαφορετικό δωμάτιο από το μικρόφωνο. Εν τω μεταξύ, κάποιος παρά δίπλα έκανε ηλεκτρική σκούπα ή πιστολάκι για τα μαλλιά.
3) Παρά την προηγούμενη παρατήρηση, τα ηχητικά χαλιά που στήνονται εδώ συνιστούν σκέτη μυσταγωγία. Υπνωτισμένα βουητά που αλλάζουν αριστοτεχνικά τόνους. Αντηχήσεις χορδών και στοιχειωμένα πλήκτρα. Σκέτη παράλυση.
4) Σκεφτείτε την Kendra Smith να έχει μεταμεσονύκτιες εμπνεύσεις και να διακόπτει τον ύπνο της για να τις ηχογραφήσει, μισοζαλισμένη και σα ναρκωμένη.
5) Industrial ήχοι σαν αρχαία τελετουργικά, και ψιθυριστά, θλιμμένα φωνητικά σε αρμονίες ακριβείας. Η Mimi των Low. Η Lisa Germano. Θα τής προτείνουν συνεργασία ή θα τη ζηλέψουν.
6) Σα να έχεις βάλει το "Loveless" των My Bloody Valentine να παίξει στις 10 στροφές το λεπτό.
7) Κυκλοφόρησε σε βινίλιο, γιατί μέσα στο συνεχόμενο βόμβο του ηλεκτρισμού, δεν υπάρχει τίποτα πιο ταιριαστό από ένα ακόμα στρώμα ήχου: αυτό της σκονισμένης βελόνας πάνω στο πλαστικό.
8) Παλιοί ομογάλακτοι: My Bloody Valentine, Cocteau Twins, οι Slowdive του "Pygmalion". Καινούριοι ομογάλακτοι: Eluvium, Movietone, Johann Johannsson, τα groups της Silber Records.
9) Ατμόσφαιρα ταινίας τρόμου. Έτσι λέει η ίδια η Liz. Αντιπροτείνουμε: ατμόσφαιρα ακραίας, αρρωστημένης νοσταλγίας.
10) Zen.
