Intro... Ακρόαση... ακρόαση... ξανά ακρόαση...
Στα πρώτα ακούσματα δημιουργεί σύγχυση, η χαρτούρα που τύπωσα προς μελέτη δεν βελτίωσε την κατάσταση και έτσι, η εικόνα που είχα στο μυαλό μου για το παρόν ηχογραφημένο υλικό μέχρι πρόσφατα ήταν αρκετά χαώδες.
Ακρόαση... ακρόαση... ξανά ακρόαση...
Χρειάστηκαν αρκετές από δαύτες μέχρι να εξοικειωθώ μαζί του. Είναι hip-hop; Είναι... Experimental Hip-Hop... και όπως φαίνεται, το είδος αποκτά ολοένα και περισσότερους φίλους. Άλλωστε αυτή είναι η ουσία... μέσω του πειραματισμού επέρχεται η εξέλιξη.
Pretty Pretty Please... τι εστί; Μπορεί μεν ο πυρήνας του να το κατατάσσει στην κατηγορία της hip-hop αλλά δεν περιορίζεται καθόλου σε αυτό. Άλλωστε ακούγοντας το πρώτο κιόλας κομμάτι ("Sun up, gun down") αναρωτιέσαι αν αυτό που ακούς πρόκειται για μια rap εκδοχή των Radiohead... κι αυτό είναι μόνο η αρχή...
Οι δώδεκα συνθέσεις που βρίσκονται μέσα στο PPP είναι προϊόντα έντονου πειραματισμού. Έχουν όλες τρεις κοινούς παράγοντες - επιθετικά beat, βρώμικα loops και σκληρό rap - πάνω στους οποίους έχει χτίσει ένα ολόκληρο ηλεκτρακουστικό έπος.
Επί της ουσίας... Οι επιρροές του album προέρχονται από διαφορετικούς "κόσμους" (από electronica και d&b μέχρι trip-hop ή ακόμα και hard rock) όπως άλλωστε και οι δημιουργοί αυτού. Ηλεκτρονικοί ήχοι και καλοδουλεμένα ηχητικά δείγματα (samples) δημιουργούν μια σκοτεινομελωδική ατμόσφαιρα ενώ τα σκληρά down tempo και hip-hop beat εναλλάσσεται με break beat και drum & bass. Παράλληλα η ερμηνεία, άλλοτε πιο λυτή, άλλοτε πιο φορτισμένη μα πάντα εκφραστικότατη, πάλλει τον αέρα αφήνοντας σε αυτόν στίχους καλομελετημένους δίχως πλεονασμούς οι οποίοι είναι κατά βάση κοινωνικοπολιτικού περιεχομένου.
Main producer του project είναι ο Γερμανός XNDL (turntablist, producer και ιδρυτής του δικτύου Offbeat καθώς και της ανεξάρτητης Subversiv Records), ενώ για το λυρικό και ερμηνευτικό μέρος ευθύνονται οι: Tom (World after 4/02), Nomad (Cavemen Speak), Marcus (Stacs of Stamina, World after 4/02) και ο Bluebird.
Highlights... προσπερνώντας τα δύο πρώτα tracks φτάνουμε στο ομώνυμο "Pretty Pretty Please" το οποίο βυθίζεται σε μια γλυκιά μελαγχολία τραβώντας κι εσένα μαζί του. Λίγο πιο κάτω τα "Sandcastle carnage" (απίστευτο) και "Dawgville" (Ψυχεδελικά βιολιά παίζουν ένα θέμα που μοιάζει να έρχεται από κηδεία, beat σταλμένο από τα βάθη του Άδη και στίχοι που "ερμηνεύουν" την παραπάνω κατάσταση) το οποίο ξυπνάει καλές αναμνήσεις από το 'Endtroducing' (παραπλήσιο concept με το 'Steam/long steam'). Στο τέλος ακολουθεί ένα σερί τεσσάρων track τα οποία είναι όλα ατμοσφαιρικά, παράγοντας που τα δένει μεταξύ τους στη σειρά, όμως η αλήθεια είναι πως πρόκειται για τέσσερα ανόμοια μα εξίσου υπέροχα κομμάτια (tracks 9 έως 12).
Outro... Ο όρος πειραματικό hip-hop έχει αρχίσει να εμφανίζεται συχνά και μας αρέσει αυτό. Στην αρχή το PPP μοιάζει με κάτι ξένο όμως ακούγοντας το ολοένα και περισσότερο εξοικειώνεσαι και δένεσαι μαζί του. Καλή ακρόαση.
shadowanimals.com
Κατεβάστε δείγμα του άλμπουμ πατώντας εδώ