Διαβάζω να παραλληλίζουν τους Hard-Fi με ονόματα όπως οι Razorlight, οι Bravery ή οι Bloc Party, θέλoντας να τους κατηγοριοποιήσουν ελαφρά τη καρδία. Όχι, κύριοι, οι Hard-Fi δεν είναι για τα δόντια σας.
Που λέτε, οι Hard-Fi ούτε καλοχτενισμένες φράντζες έχουν, ούτε στιλίστα με αδυναμία στους Kinks, ούτε μας συστήνονται ως ροκ'ν'ρολ φιλόσοφοι, ούτε προσπαθούν να γράψουν μουσική σύμφωνα με το ποιες επιρροές αγαπούν οι φυλλάδες αυτόν τον καιρό. Για την ακρίβεια, μοιάζουν να αγνοούν το παιχνίδι της μουσικής βιομηχανίας και να αφήνουν αυτούς που ξέρουν να το παίξουν (την εταιρία και τους παρατρεχάμενούς τους δηλαδή). Αυτοί έχουν απλά χωνέψει υπέροχα όλες τι επιρροές τους, οι οποίες εκτείνονται σε όλο το φάσμα της ποπ κουλτούρας του Σκατονησιού των 3 τελευταίων δεκαετιών, από τους Stone Roses μέχρι τους Clash -ναι, ποπ, έχουν ρευτεί καμιά-δύο αλλά δεν τους νοιάζει.
Είναι, λοιπόν, 20+ Άγγλοι, βλαχάκια (ειρήσθω εν παρόδω γιατί τα Αγγλάκια βλαχάκια να ακούγονται σαν τους Hard-Fi ή το Mike Skinner και τα Ελληνάκια σαν τον Τσαλίκη ή την Αρετή Κετιμέ;) που η μουσική τους βγαίνει αβίαστα, πολιτικοποιημένοι όσο τους αφορά, όσο ξέρουν. Μιλούν με καίρια και to-the-point συνθήματα. Γράφουν με λίγα λόγια θεσπέσια ποπ για μαζική κατανάλωση βουτηγμένη στο ταλέντο και την εποχή τους, χωρίς να προσπαθούν να είναι οι ίδιοι πωλητές του εαυτού τους και φυσικά χωρίς η εικόνα και η διαχείριση της δουλειάς τους να τους γίνεται άγχος (των ίδιων τουλάχιστον). Είναι πρόσωπα καθαρά που τραγουδούν γι'αυτά που ξέρουν και ζουν. Γι' αυτό άλλωστε αφορούν παραπάνω κόσμο από το indie κατεστημένο του ΝΜΕ (όλα αυτά εκτός συνόρων, εντός το πολύ-πολύ να ακουστούν λίγο παραπάνω για το σποτάκι της βόνταφον, στο οποίο -τι ειρωνεία!- ακούγεται ο στίχος "the cognoscenti don't like us"). Είναι οι πραγματικοί ήρωες των κλειστών κυκλωμάτων και έρχονται να κατακτήσουν τον κόσμο (υπερβολές... αλλά εδώ γράφονται τόσα για άλλους κι άλλους).
Και αν ακούγοντας το δίσκο δεν κόλλησες με κάποιο από τα "Tied Up Too Tight", "Cash Machine" ή "Hard to Beat" καλύτερα να κουνήσεις λίγο το κεφάλι σου και να κοιτάξεις γύρω σου. Θα δεις στρατιές από νεαρούς Hard-Fi με τα ίδια ακριβώς πράγματα στο μυαλό τους, απαλλαγμένους από τα ηλίθια άγχη του τηλεοπτικού κόσμου, έχοντας προηγουμένως τινάξει από τους ώμους τους τη σκόνη του "δήθεν", μιλώντας εύπεπτα αλλά αυθεντικά από το δικό τους POV.
Οι Hard-Fi δεν είναι κάτι περισπούδαστο και βαθύ, αλλά είναι σίγουρα απολύτως περιγραφικοί του Καλού Street Γούστου της εποχής μας. Γι' αυτό και τους χρειαζόμαστε.