Elemental
Αναρωτήθηκες ποτέ πως θα ήταν η ζωή σου αν ξέφευγε από τη γραμμική της συνέπεια; Η σωστή απάντηση βέβαια είναι ότι πολλά άλλα που χαρακτηρίζουν τη ζωή σου, μπορούν να ξεφύγουν από τη γραμμική τους εξέλιξη αλλά όχι η ζωή αυτή καθ' αυτή. Και το μη γραμμικό είναι που φέρνει το απροσδόκητο, χωρίς απαραίτητα να είναι και το όμορφο ή το ενδιαφέρον. Ίσως να κάθονται λίγο άρες μάρες κουκουνάρες όλ' αυτά στα αφτιά σου, όμως είναι η τέλεια αντιστοιχία για τη φυσιογνωμία του "Elemental", της δεύτερης δισκογραφικής απόπειρας της Heather Duby. Προερχόμενη από το Seattle μεριά, έχει στο ενεργητικό της (γιατί λέμε άραγε ενεργητικό και όχι παθητικό;) ένα άλμπουμ το "Post Wire" που κυκλοφόρησε το 1999 και έφθασε σε εξειδικευμένο ακροατήριο. Φέτος σε συνεργασία με μέλη από τη συντροφιά των Elemental ηχογράφησε ένα EP που το βάφτισε και αυτό "Elemental". Η σχέση με το "Post Wire" δεν είναι εύκολα εντοπίσιμη, ίσως γιατί δεν υπάρχει.
Το ΕΡ ξεκινά με το 'What you thought', για το οποίο θα μπορούσες να ποντάρεις όλη σου την περιουσία ότι θα γίνει μαζικό hit και να τα 'χανες όλα. Κιθάρα, μπάσο και φωνητικά από άλλο πλανήτη, ανακυκλώνονται στην εισαγωγή και υποχωρούν μετά, για να αναλάβει τον πρωταγωνιστικό ρόλο η φωνή της Heather. Μετά το αφτιασίδωτο ρεφραίν προς το τέλος του τραγουδιού επανέρχεται το εισαγωγικό θέμα και τελικά σβήνει αφήνοντάς σε να αποζητάς λίγα ακόμα δευτερόλεπτα ηχητικού νέκταρ. Ένα cross-over τραγούδι που θα μπορούσε να απαιτήσει ανερυθρίαστα θέση στα καλύτερα της φετινής σοδειάς.
Το 'From here to gone' που ακολουθεί έχει έντονο ρυθμό και στηρίζεται περισσότερο σε ήχους από πλήκτρα. Το break με τα έγχορδα που έρχεται στη μέση της σύνθεσης, αποσπά την προσοχή σου, αλλά το ενδιαφέρον στοιχείο του τραγουδιού είναι η φωνητική μελωδία του ρεφραίν, που η Duby εσκεμμένα το αποδίδει τελείως επίπεδα, αποφεύγοντας οποιοδήποτε μελοδραματισμό στην ερμηνεία. Το 'Love you more', που βρίσκεται στη μέση του ΕΡ, προσγειώνει με την εισαγωγή του το ρυθμό για να ξεσπάσει όμως σε λίγο μια drum 'n' bass θύελλα. Παρ' όλ' αυτά η φωνητική γραμμή είναι αέρινη με κενά αναπνοής, και χαμηλότονη, αναγνωρίζοντας την κυριαρχία του ρυθμού.
Στα δύο επόμενα tracks, η φωνή της Duby βγήκε για να πάρει τσιγάρα από το περίπτερο και ξέχασε να γυρίσει. Το 'Terrabyte' είναι η χαρά του ταγμένου στο βιτσιόζικο jungle. Καταιγιστικό μονοδιάστατο beat με ελάχιστες επεμβάσεις από θυμωμένα μπλιμπλίκια, τα οποία θυμίζουν ομιλία ρομπότ που ο αφέντης του ξέχασε να του λαδώσει τις φωνητικές χορδές. Το τελευταίο 'Trillium', είναι πιο minimal όσο αφορά τους ήχους των κρουστών και εμπλουτίζεται από samples κιθάρας και φωνής που διηγείται ιστορίες που μοιάζουν να προέρχονται από παραπονεμένο αυτόματο τηλεφωνητή, στον οποίο κανένας δεν αφήνει κάποιο μήνυμα.
Κρίνοντας συνολικά το "Elemental", βρίσκεις μια ισοκατανομή σε trip-hop φωνητικά και drum 'n' bass και jungle ρυθμούς. Απλά τα στοιχεία είναι διαχωρισμένα με ισχυρό φίλτρο, γεγονός που αποκλείει την όσμωση και τα κρατά αποστειρωμένα. Σα να υπάρχει ένας τοίχος που από τη μία πλευρά οριοθετεί την αμόλυντη μελαγχολία του πρώτου τελειωμένου έρωτα και από την άλλη την παγωμάρα του βλέμματος του Hannibal πριν το φόνο.
