At the doorway again

Οι Mazzy Star έχουν καταγραφεί αναμφίβολα ως ένα από τα πιο τεμπέλικα συγκροτήματα, με ενεργητικό μόλις τρία albums, σε χρόνο που υπερβαίνει κατάτι τα δέκα χρόνια. Αυτό το κενό δραστηριότητας εκμεταλλεύεται η Hope Sandoval για να ανοίξει τα δικά της φτερά στο μουσικό προσκήνιο παρουσιάζοντας ουσιαστικά την πρώτη της προσωπική δουλειά, έστω με την μορφή ενός cd ep. Το 'At The Doorway Again' είναι ένα εξολοκλήρου ακουστικό σύνολο, το οποίο το μόνο που καταφέρνει είναι να αναδείξει περίτρανα δύο βασικά συμπεράσματα: ότι η Hope Sandoval δεν μπορεί να ξεφύγει από την συνθετικό ύφος του μέντορά της David Roback, παράγοντας τραγούδια στην σκιά του γνωστού νυχτερινού ήχου των Mazzy Star και μάλιστα ως επί το πλείστον κατώτερης κλάσης και δεύτερον ότι διατηρεί απόλυτα την οικεία στους φίλους της χαλαρή, συχνά ψιθυριστή, ερμηνεία της, καθιστώντας το αποτέλεσμα καθόλα προβλέψιμο και αδιέξοδο. Με άλλα λόγια ακούγοντας κανείς τα τέσσερα συνολικά τραγούδια του 'At The Doorway Again' διαπιστώνει, πίσω από το χρυσό και ευφάνταστο περιτύλιγμα της ατμόσφαιρας, την ατολμία της Hope Sandoval να αρπάξει την μοναδική αυτή ευκαιρία για κάτι διαφορετικό.
Πάντως εκτός της ίδιας συμμετέχουν στην σύνθεση και την εκτέλεση οι Colm O'Ciosoig (καλά αυτός δεν ήταν στους My Bloody Valentine;), Paul McQuillan και Al Brown, ενώ μόνο στο 'Charlotte' στην κιθάρα ο Bert Jansch, χωρίς όμως να αλλάζουν το καταδικαστικό του αποτελέσματος.
Ένα cd ep που ήδη περνά στα ψιλά και θα έλεγα ότι αφορά αυστηρά τους fans της Hope Sandoval και των Mazzy Star, ενώ θα μπορούσε να έχει καλύτερη τύχη, υπό άλλες συνθήκες. Μια χρυσή μετριότητα δεν παύει να είναι και αυτή μετριότητα.