To project των Host αποτελούν ο Al DeLoner των Νορβηγών Midnight Choir και ο Chris Eckman των Walkabouts. Ξεκίνησε με αφορμή την ηχητική επένδυση της ταινίας 'Robert Johnsen' που είχε αναλάβει ο DeLoner. Όταν διαπίστωσε ότι το υλικό ήταν περισσότερο από όσο χρειαζόταν, ήρθε σε επαφή με τον Eckman. Στάλθηκαν οι ταινίες στην Αμερική και ακολούθησε δουλειά σε χωριστά στούντιο (Seattle και Όσλο), ανταλλαγή ιδεών και συζητήσεις μέσω τηλεφώνου και email.
Το 'Damage Suite' δε θυμίζει ούτε Midnight Choir ούτε Walkabouts. Οι Host δεν προσπάθησαν ακριβώς να κάνουν μουσική αλλά μάλλον να δημιουργήσουν ηχητικά τοπία. Αφήνουν τον ήχο να σταθεί στα πόδια του χωρίς συχνή προσθήκη εθιστικών μπιτ, όπως πολλοί καλλιτέχνες επιλέγουν όταν πρόκειται για 'ambient' και το αποτέλεσμα μου φαίνεται ιδιαίτερα πετυχημένο καθώς ακούω το 'Damage Suite' πολύ ευχάριστα, παρότι α) γενικά τα soundtracks ξεκομμένα από την εικόνα δε μου αρέσουν, β) σιχαίνομαι τη new age (το «ηχητικά τοπία» με παραπέμπει και εκεί). Αν και δεν ξέρω τι ακριβώς είναι ό,τι έχω ακούσει με αυτή την ταμπέλα το βρήκα εξαιρετικά βαρετό.
(Όχι τελείως άσχετο) ΥΓ. Οι Νορβηγοί είναι λιγότεροι από τους Έλληνες και μέσα σε λίγο καιρό πέρα από τους Midnight Choir, έφτασαν ως εδώ ακόμη πιο ωραία και διαφορετικά μεταξύ τους πράγματα από διάφορους View, St. Thomas, Kings of Convenience, Motorpsycho (αυτοί είναι φίρμες διεθνώς). Αν ευθύνεται το κρύο που τους κάνει να κλείνονται σε σπίτια, στούντιο κλπ, μήπως τον τελευταίο μήνα πρέπει να περιμένουμε κι εδώ έξαρση της μουσικής δραστηριότητας; Φοβάμαι πάντως ότι αξιόλογα πράγματα που γίνονται δίπλα μας είναι δυσκολότερο να φτάσουν στα αυτιά μας σε σχέση ακόμη και με τη Νορβηγία, που δεν είναι και η πιο προχωρημένη χώρα στη μουσική βιομηχανία (έστω βιοτεχνία).