Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων
01. Όλα συνέβησαν μια μέρα που...
02. Στο κέντρο αυτής της γης (τραγουδά η Σάρα Ψάλτη)
03. Είμαι η Αλίκη; (τραγουδά η Σάρα Ψάλτη)
04. Υπάρχει λύση (τραγουδά η Τίνα Αλεξοπούλου)
05. Πιάσ' το ρυθμό (τραγουδά η Γαβριέλλα Τριανταφύλλη)
06. Κι η Αλίκη άρχισε και πάλι να ψηλώνει...
07. Το τέρας (τραγουδούν οι Α. Δαρλάση, Μ. Αρβανιτάκης, Κ. Δαρλάσης)
08. Η Αλίκη και η Κάμπια
09. Το τραγούδι της Κάμπιας (τραγουδούν οι Αλ. Ντεληθέου και η Σ. Ψάλτη)
10. Η Αλίκη και η Γάτα του Τσέσαϊρ
11. Το σπίτι του Μαρτιάτικου Λαγού
12. Τα πράγματα είναι έτσι - αλλά είναι και αλλιώς (τραγ. οι Χ. Αλεξόπουλός και Α. Τσαμπαλίκας)
13. Τρελό τσάι πάρτι (τραγουδούν οι Χ. Αλεξόπουλός και Α. Τσαμπαλίκας)
14. Η Αλίκη συναντά τη Βασίλισσα
15. Το τραγούδι της Βασίλισσας (τραγουδά η Μαρία Λατσίνου)
16. Οι τάρτες (τραγουδούν οι Μάκης Αρβανιτάκης, Μαρία Λατσίνου και χορωδία)
17. Η Δίκη
18. Στην όχθη του ποταμού
19. Σε πείσμα των καιρών (τραγουδά ο Κώστας Δαρλάσης)
20. Απ' την ανάποδη - κι απ' την καλή (τραγουδά ο Κώστας Δαρλάσης)
Η Puzzlemusik εισέρχεται δυναμικά στην ονειροχώρα των παιδιών με ένα μουσικό παραμύθι που διασκευάζει το διασκεδαστικό βιβλίο του Λιούις Κάρολ.
Βασικός κορμός τα κείμενα της γνωστής και βραβευμένης παραμυθούς Αγγελικής Δαρλάση που, ενώ παραμένει αρκετά πιστή στα πρόσωπα και τα γεγονότα του μύθου, χτίζει ένα μοντέρνο κείμενο γεμάτο μπηχτές και υπονοούμενα για τον παράλογο κόσμο των μεγάλων. Ο λόγος της είναι ζωντανός, καθαρός και διαθέτει παλμό. Οι γονείς έχουν εδώ πολλά ερεθίσματα και αφορμές να μεταδώσουν μηνύματα και αξίες στα τρυφερά τους βλαστάρια μέσα από τα παιχνιδίσματα και τα σοφά διαλεγμένα στολίδια της γλώσσας.
Πολύ σημαντική στη μετάδοση και την αφομοίωση μηνυμάτων είναι η μουσική και τα άσματα του Αλεξόπουλου. Ο οποίος δεν αρκέστηκε απλά να καταλύσει τις συμβάσεις με τις συνθέσεις και τις ρίμες του, αλλά σχεδίασε μια κρυστάλλινη παραγωγή και τη σμίλεψε με ηχητικά μπιζουδάκια και μικρές ξαφνιαστικές εκπλήξεις, προωθώντας ιδανικά την ανάδειξη του περιεχόμενου.
Πολύτιμοι βοηθοί μια πενταμελής ορχήστρα της χαράς, από τον ίδιο [πιάνο, πλήκτρα, κρουστά], τον Socos [κιθάρες], τον Μάριο Δαπέργολα [βιολί, βιόλα], τον Χρήστο Παλαμιώτη [τρομπέτα] και τον Στέλιο Ρωμαλιάδη [φλάουτο]. Μαζί τους και άλλοι δέκα συντελεστές που αφηγούνται και τραγουδούν τους ρόλους αυτού του ωραίου ταξιδιού, είτε ατομικά είτε εν χορώ.
Χαρακτηριστική στιγμή οι υστερικές κορώνες της βασίλισσας Μαρίας Λατσίνου [κομμάτια 14 & 15] και το τρίπτυχο "έτσι κι αλλιώς / ανάποδη / καλή" [κομμάτια 12, 19, 20] που προσφέρουν ένα τελείως αντισυμβατικό φινάλε αλά Πουλίκα.
Φαντάζομαι πώς όλη αυτή η προσπάθεια είναι και μια μουσική παράσταση και εύχομαι να περιοδεύσει σ' όλη την ενδοχώρα και να κριθεί τελικά από τους αυστηρότερους όλων μας: τα ίδια τα παιδιά.