Music of the spheres

I Wanna Be Adored τραγουδούσε ο Ian στο πρώτο album των Stone Roses κι εμείς ακούγαμε σχεδόν εκστασιασμένοι τον καινούργιο ήχο που έβγαζαν εκείνα τα σπυριάρικα Αγγλάκια. Παραλίγο να το καταφέρει...

Δεκατρία χρόνια πέρασαν. Μέσα σ' αυτά, δεν ήταν λίγες οι φορές που η brit pop μας έσπασε τα νεύρα, αλλά ούτε κι εκείνες που μας έφτιαξε τη μέρα. Μετά από τόσο καιρό, μπορούμε να πούμε ότι ο Ian Brown είναι ένας από τους πρωτοπόρους ενός από τα πιο σημαντικά ρεύματα των 90s. Πού βρίσκεται όμως τώρα;

Κάπου στο διάστημα, αν πιστέψουμε τον ίδιο. Αιωρείται ανάμεσα σε σφαίρες, από την ίριδα του ματιού ως την ηλιακή σφαίρα, μέσω στρατόσφαιρας, συλλαμβάνοντας τα σφαιρικά vibes και μετατρέποντάς τα σε μουσική.

Ναι, εδώ έχουμε ένα έργο που θέλει να είναι κάτι περισσότερο από μια απλή συλλογή τραγουδιών. Ένα ατμοσφαιρικό album με μεγαλεπήβολα σχέδια. Κρυπτογραφικοί στίχοι, ψυχεδελικές αναπτύξεις και επιτηδευμένα αποστασιοποιημένη ερμηνεία.

Το ερώτημα δεν είναι καθόλου πρωτότυπο: είναι καλό;

Δεν ενθουσιάστηκα. Προτιμώ τον Ian σε πιο ποπ καταστάσεις. Πιο πέρα, θέλει κότσια που δεν φαίνεται να έχει. Αν δουλέψει πιο πολύ στην κατεύθυνση των 'F.E.A.R.' και 'El Mundo Pequeno', μπορεί να βγάλει ωραία πράγματα, και να γίνει πιο γνωστός και έξω από το νησί. Δε νομίζω να τον ενδιαφέρει όμως.