Το πόσο μεγάλος βιρτουόζος των μπλουζ είναι και παραμένει ο Ηλίας Ζάικος δε χρειάζεται επισήμανση, καθώς επίσης και το αγαπησιάρικο αίσθημα που βγάζει στη σχέση του με την κιθάρα του. Κάποιοι λένε πως είναι κολλημένος με το συγκεκριμένο είδος κι άλλοι πως του 'κανε πολύ καλό η επιβίβαση του Μπαντούκ στο Α-train που λέγεται Blues Wire. Εμείς προτιμούμε να γυρίσουμε το χρόνο λίγο παραπίσω, στο εκτός κυτίου "offthebox". Πρόκειται για μια επανέκδοση που περιλαμβάνει και έξι ανέκδοτα κομμάτια: τέσσερα από τις πρωτότυπες ηχογραφήσεις του 1996, ένα του '94 κι ένα ζωντανό της ίδιας περιόδου.
Η εισαγωγή είναι κλασική στο είδος αλλά και στα σόου του Ε.Ζ. και μας παραπέμπει στις περιπέτειες των Μπλουζ Μπράδερς. Κατόπιν ο παγοθραύστης Ηλίας έρχεται και φέρνει μια κουλάτη μελωδία, στακάτη και τυμπανιστική. Το "Mediterranean blood" κρύβει μέσα του έναν Σαντάνα της Μεσογείου, συνδυάζοντας ταμπεραμέντο και ελληνοφαντασιά. Στο εξωτικό "Extra jalapenos" η δράση περνάει από τις σλάιντ κιθάρες στη φυσαρμόνικα του Μπαντούκ, για να δώσει σκυτάλη στο επόμενο στο βιολί του Κώστα Καρακατσάνη, με τις ευλογίες των Peter Green και Snowy White. Σίγουρα μια πολύ δυναμική στιγμή του σιντί.
Στο "Please Lord..." φλερτάρουν τα γκόσπελ, Σικάγο και φυσαρμόνικα πάλι μετά κι απανωτά ένα βαλς του φεγγαρόλουστου ποταμού. Μπούγκαλου με τον Κατσουπάκη να ρεστάρει στα πλήκτρα και "Summertime" χαμηλότονο. Ακολουθεί το φερώνυμο του δίσκου κομμάτι, ένα μπλουζ μπολιασμένο με στοιχεία τζαζ και ροκ'ν'ρολ. Ο Σαντάνα επιστρέφει πιο φιούζιον και πιο κλαμπάτος κι έπεται μια ρεβεράντζα σε δυο μέρη, ερωτική και αφιερωτική. Οι ρυθμοί επανακάμπτουν με την "F.A.N.O." ροκ'ν'ρολιά αλά Τζέρι Λη Λιούις και ξαναπέφτουν με το σουίνγκ του τεμπέλη. Η έξοδος είναι αφιερωμένη εξαιρετικά και ζωντανά στον Ronnie Earl.
Το αποτέλεσμα είναι συνολικά ευχάριστο, ευκολάκουστο, γλυκόπιοτο, χαλαρωτικό και δροσερό. Συνοψίζει σε ένα δισκάκι όλη την πορεία του έλληνα ρεμπέτη των μπλουζ και δύναται ν' αποτελέσει μια πολύ ενδιαφέρουσα καλοκαιρινή επιλογή. Βέβαια δε διεκδικεί δάφνες πρωτοπορίας ή πρωτοτυπίας αλλά είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να τον ξανα-ανακαλύψει κάποιος εγχώριος ντιτζέι ή κάποιος πιτσιρικάς με laptop. Είμαι πολύ περίεργος ν' ακούσω τον Ηλία στην κιθάρα και κάποιον από πίσω του να χώνει μπίτια.