Στο παρελθόν έχω αναφερθεί με πολύ θερμά λόγια για τους Isan και την οργανική ηλεκτρονική μουσική τους ώστε είναι προφανώς δύσκολο να φανώ αντικειμενικός απέναντί τους. Kαι είναι από τις λίγες φορές που δεν βλέπω τον λόγο να γίνω αντικειμενικός. Λίγες είναι οι μπάντες-αδυναμίες του καθενός μας και οι Isan έχουν καταφέρει με όλα τα προηγούμενα άλμπουμ τους όχι μόνο να με ενθουσιάσουν αλλά και να με κάνουν να ψάξω περισσότερο το ηλεκτρονικό ιδίωμα που υπηρετούν, θεωρώντας τη δική τους μουσική ως σημείο αναφοράς.
Tο ντουέτο Robin Saville και Antony Ryan δραστηριοποιείται από τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας. Και οι δύο τους προέρχονται από τη Σκωτία αλλά διαμένουν στα περίχωρα του Λονδίνου, ο πρώτος στο Southend και ο δεύτερος στο Reading. Tο όνομα Isan (Integrated Services Analogue Network) δεν προφέρεται Iζάν, όπως τονίζουν οι ίδιοι, αλλά Άιες Έιεν. Tο 'Meet Next Life' είναι το έβδομο άλμπουμ τους - έχουν προηγηθεί το 'Beautronics', το μίνι 'Digitalis', το 'Salamander', το 'Salle D’Isan', το 'Lucky Cat' και η προπέρσινη συλλογή 'Clockwork Menagerie' καθώς και δεκάδες εφτάιντσα και συνεργασίες. Τα τρία πρώτα 7’’ τους ('Damil 85/Cubillo' στην Wurlitzer Jukebox, 'Betty's Lament/Uim' και 'Titled Not Tithed/Island Magic' στην Bad Jazz) αποτελούν διαμάντια προς αναζήτηση και είναι ευτύχημα που συμπεριλαμβάνονται στην 'Clockwork Menagerie'. Tο ντουέτο στο παρελθόν άλλαζε τις εταιρείες σαν τα πουκάμισα (Wurlitzer Jukebox, Bad Jazz, Earworm, Tugboat, Liquefaction Empire, Darla, Arable - αυτή η τελευταία είναι δική τους) αλλά τα τελευταία χρόνια έχει επιδείξει αξιοθαύμαστη σταθερότητα στη Morr Music και δηλώνει ότι τη νιώθει σαν το σπίτι του.
Η συμμετοχή των Isan στη συλλογή-tribute στους Slowdive της Morr 'Blue Skied An' Clear' αποτέλεσε μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση της μπάντας καθώς ήταν η πρώτη φορά που πρόσθεσαν φωνητικά στη μουσική. Tο πείραμα αυτό δεν συνεχίζεται όμως στο 'Meet Next Life'. Aντίθετα, οι Isan παραμένουν προσκολλημένοι στο αυστηρά instrumental στυλ τους με τη χρήση παλιών αναλογικών κήμπορντς, και την ανεπιτήδευτη παιδική αίσθηση. Ωστόσο, για πρώτη φορά εισάγουν στην μουσική τους ακουστική κιθάρα και γκλόκενσπιλ. Aυτό το μεταλλόφωνο με τον ιδιαίτερο καμπανιστό ήχο λειτουργεί εξαιρετικά και προσδίδει μια ονειρική χροιά στις συνθέσεις τους. Σε ολόκληρο το άλμπουμ η ατμόσφαιρα είναι "νηπιαγωγική" - οι συνθέσεις είναι αβίαστες, αργές, εξελίσσονται σταδιακά και συνήθως κολλάνε πάνω σε ένα μελωδικό υπόβαθρο. Σου δίνουν την αίσθηση ότι έχουν φτιαχτεί από παιδιά για παιδιά. Πουθενά δεν υπάρχει άγχος, ένταση, βιασύνη. Aντίθετα, σε παρασέρνουν σε ωκεανούς αμπιεντικής γαλήνης.
Tο ντουέτο συνεχίζει επίσης την παράδοση της καλοδουλεμένης και εκλεπτυσμένης σύνθεσης: με μεγάλη ευκολία ο ακροατής έχει να διαλέξει ανάμεσα σε δυο τρία αριστουργηματάκια για να τα βολέψει στις δικές του συλλογές. Oι τρεις ευδιάκριτες κορυφές του άλμπουμ είναι το τρεμουλιαστό, ευαίσθητο 'Snowdrops And Phlox', με την ουράνια μελωδία που μόνο κάποιος μεγάλος συνθέτης θα μπορούσε να εμπνευστεί, το υπέροχο 'Birds Over Barges', στο οποίο το ντουέτο εισάγει για πρώτη φορά την ακουστική κιθάρα ως αναπόσπαστο μέρος του συνόλου, και το 'The Race To Be First Home' όπου το γκλόκενσπιλ καθοδηγεί και κτίζει έναν εύθραστο ρυθμό.
Tο 'Meet Next Life' αποτελεί το εφηβικό soundtrack διαλογισμού του δυτικού κόσμου και οι Isan συνεχίζουν να παραμένουν στο μέτωπο της πιο γλυκιάς οργανικής ηλεκτρονικής ποπ των ημερών. Γι’ άλλη μια φορά τους απονέμω τα εύσημα.