A livingroom hush
Κάθε group που υπογράφει (ή επανεκδίδει) η Ninja Tune έχει σίγουρα λόγo ύπαρξης και σχεδόν πάντα μας εντυπωσιάζει με τις προτάσεις της και το όνομα της εταιρείας έχει γίνει εδώ και καιρό συνώνυμο με λέξεις όπως πρωτοποριακή και καινοτόμος. Μια ματιά στο ρόστερ της αρκεί για να γίνουν περιττές οι περαιτέρω επεξηγήσεις: Amon Tobin, Bonobo, Fog, Cinematic Orchestra, DJ Food, Neotropic, οι Super Numeri για τους οποίους τα είπαμε πρόσφατα...
Έτσι λοιπόν όταν πέρισυ τον Οκτώβριο, η Βρετανική εταιρεία πρόσθετε στο σταύλο της τους Νορβηγούς Jaga Jazzist, προϊδεαστήκαμε θετικά ως προς το αποτέλεσμα της συνεργασίας και δεν πέσαμε έξω. Ενδεικτικά θα αναφέρουμε ότι το album που μας απασχολεί σήμερα, ψηφίστηκε ως ο καλύτερος σύγχρονος jazz δίσκος του 2002 από το BBC!
Το συγκεκριμένο album είχε κυκλοφορήσει στην Νορβηγία το 2001 (Smalltown Supersound), ενώ στην Ευρώπη και την Ιαπωνία κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες (11/02/2003). Επίσης στην Νορβηγία κυκλοφόρησε τον περασμένο Αύγουστο το νέο τους album, με τίτλο ''Stix'' (σ' εμάς θα έρθει τον Απρίλιο) και το οποίο έχει προλάβει να αποσπάσει τον τίτλο του δίσκου της χρονιάς (2002) από την έγκυρη Νορβηγική εφημερίδα Dagbladet, ενώ έχει προταθεί και για τα Νορβηγικά Grammy ('γνωστά' ως Spellemannsprisen).
Οι Jaga Jazzist ουσιαστικά είναι ένα 10μελές project, όχι και τόσο συνηθισμένο, αν κρίνουμε από τα μουσικά όργανα που χρησιμοποιούν.
Harald Froland (electric guitar, synthesizers), Andreas Mjos (vibraphone, marimba), Jorgen Munkeby (flute, bass-clarinette), Line Horntveth (tuba), Lars Horntveth (tenor saxophone, barytone saxophone), Martin Horntveth (drums), Even Ormestad (bass, keyboards), Lars Wabo (trombone), Mathias Eick (trumpet, upright bass), Ivar Chr. Johansen (keyboards).
Με άλλα λόγια έχουμε μια υπερπλήρη jazz μπάντα, η οποία συνεργάζεται αρμονικά (που το ξέρεις;-εκδ) με τον παραγωγό της Jorgen Braed (που είναι όπως φαίνεται το 11μέλος), μιας και αυτός είναι υπεύθυνος για το ηλεκτρονικό μέρος των ηχογραφήσεων. To project ξεκίνησε με το όνομα Jaevla Jazzist και κυκλοφόρησε τον δίσκο ''Grete Stitz'' τo 1996 μέσω της Thug Records. Μετέπειτα υιοθέτησαν το σημερινό τους όνομα και έβγαλαν το "Magazine" ep το 1998 στην DBUT Records. Μετά από όλες αυτές τις αναγκαίες πληροφορίες, θα ασχοληθούμε την μουσική αυτή καθ'αυτή!
Δεν ξέρω αν πρέπει να ανησυχούμε για το γεγονός ότι δύσκολα θα μπορέσουμε να κατατάξουμε το group σε κάποιο μουσικό ιδίωμα, μιας και ακροβατούν μεταξύ ατόφιας jazz την μια στιγμή ενώ την αμέσως επόμενη μεταπίπτουν σε nu-jazz φόρμες ή αργόμπιτα πρελούδια με σαφείς νύξεις στην κλασική μουσική. Ενδεικτικά θα αναφερθούμε σε κάποια ονόματα, που σίγουρα τους έχουν επηρεάσει όπως Soft Machine, Eric Satie, John Coltrane εκ πρώτης όψεως και από την άλλη Stereolab, Squarepusher & Tortoise. Είναι πασιφανές ότι οι συμπαθείς Νορβηγοί έχουν ένα πολύ μεγάλο μίξερ και δεν φοβούνται να το βάλουν σε λειτουργία, με το τελικό αποτέλεσμα να δικαιώνει τους ίδιους και εμάς να μας στέλνει μετεξεταστέους στον Μπαμπινιώτη, να ψάχνουμε να βρούμε λέξεις για να περιγράψουμε αυτό που ακούμε.
Οι μουσικοί που απαρτίζουν τους Jaga Jazzist, συμμετέχουν παράλληλα και σε άλλα Νορβηγικά σχήματα όπως (Royscopp, Bobby Hughes Experience, Jazzkammer, Alog κ.α.). Με άλλα λόγια είναι ένα group... best of!
Σ' αυτό το σημείο θα ήθελα να αναφερθώ στα τραγούδια που ξεχωρίζουν κατά την γνώμη μου, όπως τα "Animal Chin" (η έκδοση του cd περιέχει και το video clip του), "Airborne" (ξεκινά κάπως νωχελικά στην αρχή, αλλά έπειτα μας αποζημιώνει με τα jazz dance tunes, που περιέχει) και "Midget", τα οποία αποτελούν κλασικά δείγματα nu-jazz γραφής. Βέβαια και τα κομμάτια "Going Down" & "Lithuania", μας συγκίνησαν με τον mid tempo ρυθμό τους και την κινηματογραφική ατμόσφαιρα που αποπνέουν. Όμως το κομμάτι που με συνεπήρε πραγματικά ήταν το "Real racecars have doors", εξαιτίας των καταπληκτικών μελωδιών που περιείχε.
Για το τέλος αφήνω το σχόλιο που έκανε το περιοδικό Sleazenation για την μουσική των συμπαθών Νορβηγών. "It's like Charles Mingus with Aphex Twin up his arse". No comment!!!
