Οι δυο καλύτεροι bassmen του ethnodub στην τιμή του ενός. O ένας είναι ο βρετανός Jah Wobble που από το 1978 που ο John Lydon τον έβαλε στο studio για την ηχογράφηση του πρώτου Public Image αλμπουμ, θαρείς πως έχασε το δρόμο για την έξοδο. Στα εικοσιτόσα χρόνια που κύλησαν, ο εργασιομανής φίλος μας έχτισε ένα πλούσιο ρεπερτόριο - από ethnic έως και κλασσική μουσική. Ο αμερικανός Bill Laswell από την άλλη, ξεκίνησε λίγο αργότερα με τους Material και στα χρόνια που ακολούθησαν έγινε κάτι σαν underground Peter Gabriell: Έχει ανακαλύψει άπειρους καλλιτέχνες από κάθε γωνιά του πλανήτη, έχει παίξει, παράξει και κυκλοφορήσει δίσκους στη δική του Axiom και σε δεκάδες άλλες. Οι συμμετοχές του σε δίσκους άλλων πρέπει να είναι ρεκόρ.
Μαζί τους στο Radioaxiom έχουν τον τρομπετίστα Nils Petter και τον κορνετίστα Graham Haynes που δημιουργούν ονειρικά ambient ηχοτοπία με τα πνευστά τους. Ο γνωστός συνεργάτης του Laswell Nicky Skopelities είναι παρών με την κιθάρα του, ο στακάτος dub ντράμερ Sly Dunbar είναι ο πιο γνωστός από τους 4 ντράμερ - κρούστες και η 27χρονη εθιοπιανή τραγουδίστρια Ejigayehu Shibabaw (λογικό να βρει πιο εύκολο ψευδώνυμο, το Gigi) είναι η ευχάριστη έκπληξη στα δύο τραγούδια που συμμετέχει τραγουδώντας ή μουρμουρίζοντας.
Για να μην τα πολυλογώ, φοβόμουν πως το 'Radioaxiom' θα ήταν ακαδημαϊκό και βαρετό (λούμπα που πέφτουν συχνά οι βιρτουόζοι - και των δύο παρόντων μη εξαιρουμένων). Αντίθετα βρήκα τα επτά κομμάτια του, διάρκειας 6-8 λεπτών, πολύ ενδιαφέροντα, groovy, funky, dubby και το χαρακτηρισμό 'μουσική χωρίς σύνορα' να κολλάει γάντι. Η απορία μου έχει σχέση με το κοινό στο οποίο απευθύνονται δίσκοι σαν αυτόν. Οι συμπατριώτες της Gigi θα το βρουν πολύ δυτικό, ο ρεγγοθρεμένοι πολύ jazz, οι ρόκερς πολύ ambient, οι ambient πολύ παραδοσιακό, κάποιοι ανένταχτοι ίσως ξηλωθούν...