The ArchAndroid

Οι διαθέσιμες λέξεις δε φτάνουν για να περιγράψουμε όσα συμβαίνουν στο ArchAndroid. Γιατί πιο πολύ περί συμβάντος παρά για μουσική κυκλοφορία πρόκειται. Την Monae μας την σύστησε ο Big Boi των OutKast. Εδώ μας παρουσιάζει τη δεύτερη και τρίτη σουίτα της σειράς που ξεκίνησε με το ντεμπούτο της, The Chase και διέπεται από ένα κεντρικό θέμα με σαφείς sci-fi επιρροές.

Αλλά δεν είναι το θέμα που μας εξωθεί σε συνεχείς ακροάσεις του ArchAndroid. Είναι τα πολλαπλά επίπεδα που αυτές αποκαλύπτουν σε μια κυκλοφορία με συνολικό όραμα και καλά τραγούδια από την αρχή μέχρι το τέλος. Το ArchAndroid συνδυάζει με μαεστρία την μουσική ευφυΐα με τη συνθετική ευρηματικότητα, την παιχνιδιάρικη παραγωγή με τη σοφή κι ακομπλεξάριστη μίξη ετερόκλητων στοιχείων. Εδώ υλοποιείται μια σπάνια ισορροπία σωματικού και διανοητικού ρυθμού.

Όλα αυτά καθοδηγούμενα από την μοναδικά καταπληκτική φωνή της Monae. Εδώ έχουμε το δίσκο που και να συλλάμβανε η NdegeOcello, ουδέποτε θα μπορούσε να υλοποιήσει. Το δίσκο που εξωθεί τη γενιά της Missy Elliot σε πρόωρη σύνταξη.

Μετά απ' όλα αυτά, περιττεύει να αναφέρουμε τα ονόματα των -εξαιρετικών- συνεργατών. Ίσως κάποιοι φανατικοί της λευκής pop να βρουν αφορμή στην παρουσία των Of Montreal για να τον ακούσουν. Αν όμως αυτό παραμείνει και η μοναδική αιτία, θα είναι επειδή αδυνατούν να καταλάβουν ότι το ArchAndroid είναι περισσότερο τμήμα της κουλτούρας "τους", της κουλτούρας του 2010, απ' όσο θέλουν να παραδεχτούν.

Όπως ο όρος afrofuturism εφευρέθηκε "κατόπιν εορτής" για να ενώσει μεταξύ τους ετερόκλητες εκφάνσεις της τέχνης, έτσι κι εμείς σε λίγο καιρό θα πρέπει να εφεύρουμε λέξεις για το υβρίδιο που δημιούργησε η Monae.