The remixes 1997-2000

(...έξι νοματαίοι είναι -τρεις dj και τρεις... παραγωγοί- και αντί να στρωθούν να βγάλουν τη δική τους μουσική, εδώ και χρόνια μιξάρουν ότι βρουν μπροστά τους, κάνοντας όνομα στις πλάτες των άλλων! Είναι τελικά και δημιουργοί οι remixers-producers τούτου εδώ του «άδικου» κόσμου;...)

Αν απαντήσουμε βασιζόμενοι στην «εμπειρία» Jazzanova, ναι είναι, και σημαντικοί μάλιστα. Γιατί δηλαδή να θεωρούμε δημιουργούς όλους όσους γρατζουνίζουν χιλιοπαιγμένα guitar riffs και μουρμουρίζουν σαχλαμάρες και να αφαιρέσουμε τον χαρακτηρισμό από κάτι τύπους σαν τους Deep Dish, τους Kruder & Dorfmeister και τους Jazzanova που ότι πιάσουν στα χέρια τους... χρυσάφι γίνεται. Δεν κατάλαβα! Αλλά ας μην ανοίγουμε συζητήσεις τώρα, επί του προκειμένου...
Είχε τύχει να δω τους έξι τζαζανόβες σε dj set, πριν ενάμιση χρόνο περίπου. Με ύποπτη δεξιοτεχνία και άψογη συνεννόηση μεταξύ τους κατάφεραν για ένα οχτάωρο περίπου να μη φύγει κανένας απολύτως από το κοινό, αλλά αντιθέτως όλοι να περιμένουν με αγωνία το τι θα γίνει παρακάτω. Δεν έκαναν τίποτε περισσότερο από το να μείνουν 100% πιστοί στην έννοια του όρου free style, μην αφήνοντας ούτε τη jazz, ούτε το house, ούτε τα break beats κ.λ.π. να κερδίσουν πρωταγωνιστική θέση στο set τους, αλλά αφήνοντας χώρο στην κυριολεξία για τα πάντα.
Το αυτό συμβαίνει και στα είκοσι συνολικά tracks που περιέχονται σε αυτή τη διπλή συλλογή. Οι Jazzanova καταφέρνουν και φιλτράρουν τα κομμάτια με τρόπο που το ψυχεδελοειδές 'We who are not as others' των 4 Hero, να συναντάει ηχητικά τα techno βήματα του Ian Pooley στο 'What's your number' και να μπορούν τελικά και τα δύο να συνυπάρξουν στον ίδιο δίσκο με το tribal groove των Karma ('High priestess'). Σε κάθε περίπτωση το dancefloor δεν υποφέρει, αλλά ούτε και αδρανεί από τις επιπτώσεις του ήχου των Jazzanove. Επιμελώς κινούνται στα όρια της χορευτικής και της lounge διάθεσης, διευρύνοντας έτσι ακόμη περισσότερο τις δυνατότητές τους (και το κοινό τους φυσικά!).
Φυσικά και δεν προσφέρουν αυτό που ευαγγελίζεται το όνομά τους. Δεν έχουμε να κάνουμε με μια «νέα τζαζ», αλλά απλούστερα με ένα γερό λίφτινγκ της... γηραιάς κυρίας. Όπως φρεσκάρονται και οι μποσανόβες, η soul, το R&B και οποιοδήποτε παλαιό ή νέο ρυθμικό είδος θα ακούσετε εδώ μέσα. Σε συγκεκριμένες περιπτώσεις η ικανότητα των «έξι» να συλλαμβάνουν την ουσία του κομματιού και να την αναδεικνύουν με το δικό τους τρόπο αγγίζει τα όρια της ιδιοφυούς σύλληψης... Αφήνουν κενό ηχητικό χώρο για να αναπτυχθούν τα... αισθαντικά φωνητικά στο 'Friends we'll be' των United Future Organization και στήνουν από πίσω μια minimal electro επίθεση. Τέλειο! Ομοίως πριμοδοτούν ευφυώς τα percussion στο 'Αbsolute space' των Koop και δεν το φορτώνουν με βαρύ groove. Δε χρειάζεται όμως να τα αποκαλύψουμε όλα, τι θα μείνει για να ακούσετε μετά;

Φυσικά και δεν είναι και τα 145 λεπτά του δίσκου το ίδιο ενδιαφέροντα, ως πρόταση όμως αγοράς τα remixes των Jazzanova βρίσκονται πολύ πάνω από το όριο. Να μην «καρνιβάλιζε» τόσο σε μερικά σημεία και θα ήμασταν ακόμη πιο ευχαριστημένοι. Από το Βερολίνο και πάλι λοιπόν, αυτή τη φορά όμως δίχως ίχνος τεχνοκρατικής τρομοκρατίας και μετρονομικής αυστηρότητας, αλλά με πλούσια και οριακά ξεσηκωμένη 'ηρε-μεικτική' διάθεση. Περιμένουμε επιτέλους τον δικό τους κανονικό δίσκο...