Είναι εύκολο να προσπεράσει κανείς επιπόλαια το 'Miles Away' της Jen Gloeckner, όπως αυτή εμφανίζεται σαν μια ακόμη ελπιδοφόρα τραγουδίστρια και τραγουδοποιός με δική της ανεξάρτητη παραγωγή, που διανέμει η ίδια την πρώτη της δουλειά. Αυξάνονται ολοένα άλλωστε οι περιπτώσεις πρωτοεμφανιζόμενων που κάνουν ακριβώς αυτό, προσπαθώντας να επιπλεύσουν στην πληθωρισμένη δισκογραφία. Είναι μετά από ένα ή δύο ακούσματα που ο παραλήπτης αισθάνεται ευνοημένος, καθώς αντιλαμβάνεται ότι η ζεστή και γήινη φωνή που υποδέχεται στο ακουστικό ομώνυμο τραγούδι δεν είναι παρά η πόρτα για τον κόσμο της ίδιας, ιδιαίτερο καθώς φαίνεται να μην έχει συγκεκριμένη προέλευση.
"I am miles away from any logical place" δηλώνει λοιπόν η Jen απ' την αρχή και ίσως εννοεί την Iowa απ' όπου προέρχεται, μακριά από οποιαδήποτε σκηνή ή ίσως την απόσταση που την χωρίζει από τα σημερινά ακούσματα. Ο ήχος φυσικά είναι γνώριμος, folk που όμως απέχει εξίσου τόσο από την εναλλακτική παραλλαγή του είδους δείχνοντας ήδη μερικές αποχρώσεις πρώιμης Tracy Chapman αλλά απαλύνοντας τις αιχμές, όσο και από τις mainstream αντηχήσεις όπου η Stevie Nicks αναδύεται πρώτη. Κι αν στην αρχή ολοκληρώνεται η γνωριμία με την φωνή και τον τόνο της Jen, χαμηλό και μελαγχολικό αλλά όχι υποτονικό ή κλειστοφοβικό, η διαδοχή των τραγουδιών γρήγορα οδηγεί στην πλαισίωση του ήχου σε πλήρες σχήμα που όμως παραμένει σε χαμηλούς και διακριτικούς τόνους, με το cello του Kameron Cole να δημιουργεί μικρά θαύματα στοιχειώνοντας τραγούδια όπως το 'Seven Maids', το πρώτο διαμαντάκι που συναντάμε εδώ, όπου το σκοτεινό τοπίο και φωνή γνέφουν ταυτόχρονα προς την Nina Nastasia και την Tracy Chapman. Η Jen Gloeckner απλώνει στη συνέχεια μια σειρά πολύ καλών τραγουδιών, από το πιο σκοτεινό 'Nothing Personal' με country αποχρώσεις, στον ανοικτό ορίζοντα της ατμοσφαιρικής alt.folk του 'Only 1' και τις jazz πινελιές της κιθάρας στο αρκετά εσωτερικό 'Spinning Heads'.
Τα κορυφαία του δίσκου όμως 'Clear The Sand', 'Prodigal Son' και 'Swarm' βρίσκονται προς το τέλος -κάτι επίσης ασυνήθιστο, όπου τον πλούσιο ήχο του πρώτου με τον νοτιοαμερικάνικο υπαινιγμό και τις ατμοσφαιρικές αρμονίες της φωνής που ταξιδεύει διαδέχεται η σκοτεινή και πολύπλοκη ατμόσφαιρα του δεύτερου για ν' ακολουθήσει το διακριτικό american gothic του τρίτου και όπου παρελαύνουν μια σειρά γνωστών προσώπων, από την -λιγότερο πειραματική- Nina Nastasia και την Cat Power μέχρι την Tracy Chapman αλλά και την Stevie Nicks.
Κι αν το κλείσιμο επιφυλάσσει την κατάδυση σε πιο lounge ατμοσφαιρικά, η ιδιαιτερότητα του 'Miles Away' είναι ακριβώς αυτή, ότι βρίσκεται δηλαδή στο σημείο τομής πολλών διαφορετικών πραγμάτων και, επειδή τέτοιο σημείο δεν υπάρχει, στην πραγματικότητα η Jen Gloeckner δημιουργεί μια γέφυρα στην μέση της οποίας στέκεται κοιτώντας προς την mainstream folk, την alt.folk και την indie pop. Σε παλιότερες εποχές τέτοιες δουλειές χαρακτηρίζονταν crossover εννοώντας ότι είχαν ταυτόχρονη απήχηση σε διαφορετικούς χώρους. Ακόμη κι αν η Jen εμφανίζεται αναποφάσιστη, το πρώτο δείγμα γραφής δημιουργεί εμπιστοσύνη για τις μελλοντικές επιλογές της και θα ήταν άδικο να έχει την σκληρή τύχη άλλων παρόμοια ανεξάρτητων προσπαθειών.