Who is Jill Scott? Words and sounds vol. 1

Αν σε κάτι (ακόμα) η μουσική είναι πάνω από την πολιτική, είναι ότι δε σηκώνει το ρουσφέτι. Ακόμα και στις περιπτώσεις όμως που συνέβη κάτι τέτοιο (ο προστατευόμενος του τάδε μουσικού π.χ. να βγάζει δίσκο με την ίδια ευκολία που η Sharon Stone έβγαζε τα ρούχα της) η απουσία άρθρωσης μουσικού λόγου γύρισε σαν μπούμερανγκ στο ξεροκέφαλο του εκάστοτε ψευτομουσικού.
Η Jill Scott από την πλευρά της, για να μην ακούσει από κανέναν ότι γυρόφερνε σε κρεβατοκάμαρες μουσικών ή οτι παρακαλούσε τις εταιρείες να της βγάλουν δίσκο, έκανε όμορφη μουσική και μάθαινε δίπλα σε άλλους, έμπειρους μουσικούς, σε σημείο που είχε κατά μια έννοια βγάλει δίσκο πριν καν κυκλοφορήσει το πρώτο της cd. Αρκεί να αναφέρουμε τα φωνητικά που έκανε σε ένα από τα πιο γοητευτικά τραγούδια των The Roots, το μαγευτικό 'You got me', ή τις συνεργασίες της με τους Common, Will Smith και Eric Benet για να φανεί τελικά πως το 'Who is Jill Scott: words and sounds vol. 1', είναι μια δουλειά από αυτές που μόνο βεβιασμένα ή αναίτια δεν κυκλοφόρησαν.Για τους σχολαστικούς των λεπτομερειών άλλωστε, ο δίσκος είναι ΄βεβαρυμένος' και με την πρωτιά του ως κυκλοφορία στην Hidden Beach, υποκατάστημα της Sony και με μάστορα της κονσόλας τον Jazzy Jeff ('A touch of jazz' productions).
Αποκλίνοντας από το φουτουριστικό R n'B της Kelis ή τη μελωδική soul της Lauryn Hill, η Jill Scott καταφέρνει να δημιουργήσει ένα ήχο που ίσως κάποια στιγμή να γίνει και το πνευματικό της τέκνο που θα επηρρεάσει τη νέα γενιά της μαύρης ρομαντικής έκφρασης.
Το 'Who is Jill Scott' είναι ένας κατά βάση ερωτικός δίσκος. Μόνο που οι ιστορίες αγάπης που περιέχει καταφέρνουν και κινούνται μεταξύ οργής, απογοήτευσης, πόνου και αισιοδοξίας, ξεφεύγοντας δηλαδή από τα νερόβραστα λεκτικά παιχνίδια των (πολλών) έγχρωμων Michael Bolton που κατακλύζουν τα charts. Πέρα από αυτό όμως, οι ιστορίες της περιέχουν και έντονες γεύσεις κοινωνικής κριτικής, χιούμορ ή ακόμα και αυτοσαρκασμού, όπως στο 'Exclusively' οπου η νεαρά ερωμένη και ερωτευμένη πηγαίνοντας στο φούρνο να αγοράσει πρωινό στο 'αποκλειστικό' της αμόρε, μαθαίνει πως ο τύπος ξεπετάει και τη φουρνάρισσα όποτε έχει χρόνο - τι πρόβλημα και αυτός ο χρόνος!! (άντε μεγάλε και εις άλλα με υγεία, αύριο και την παγωτατζού!).
Όμως, ο τσαμπουκάς και το καινούργιο στη Jill Scott, είναι το ότι αν και έχει μια πολύ σαγηνευτική φωνή, συχνά στο δίσκο τη χρησιμοποιεί για να μιλά, περιγράφοντας με ιδιαίτερα γλαφυρό τρόπο όλες αυτές τις ιστορίες που έχει στο μυαλό της, απέχοντας όμως και από τις ριματικές επιθέσεις του hip hop και προσεγγίζοντας μια σχεδόν ποιητική απαγγελία του δρόμου.
Αγαπησιάρικο και σιροπιαστό hip hop, καυστικό R n'B, μεταμοντέρνα soul, όλα μαζί αλλά μάλλον τίποτα τελικά απ'όλα αυτά, το 'Who is Jill Scott?' είναι τόσο ιδιαίτερο και ελκυστικό όσο και η παιδική φατσούλα της Jill. Από την άλλη όμως με τέτοιο προσωπάκι και τόση θεοσέβεια, όπως τουλάχιστον φαίνεται στα ευχαριστήρια του δίσκου ('Oh Jehovah, thank you, you are so good, thank you, I am blessed, thank you father, thank you') που τους βρήκε τόσους γκόμενους; Και αυτά δεν τα λέω εγώ...