ΑΝΑΓΚΗ: Μπορεί να είναι για έκφραση ή για επιβεβαίωση.
Για έκφραση: Μπορεί να καταλήξει σε δημιουργία προς κοινοποίηση ή σε δημιουργία προς εκτόνωση.
Δημιουργία προς κοινοποίηση: Καλή (από μόνη της ή σε σύγκριση με προηγούμενες) ή κακή (από μόνη της ή σε σύγκριση με προηγούμενες).
Για επιβεβαίωση: Μπορεί να είναι για εσωτερική ισορροπία ή για την ικανοποίηση ματαιοδοξίας.
Για την ικανοποίηση ματαιοδοξίας: Μπορεί να καταλήξει σε προϊόντα βάσει προδιαγραφών ή σε προκλητική και βλακώδη συμπεριφορά.
Για εσωτερική ισορροπία: Ίσως να καταλήξει σε δημιουργία προς κοινοποίηση που θα είναι καλή (από μόνη της ή σε σύγκριση με προηγούμενες) ή κακή (από μόνη της ή σε σύγκριση με προηγούμενες).
Τα παραπάνω θα μπορούσαν να είναι μια χοντρική προσέγγιση, για διερεύνηση της πιθανής αιτίας που οι διάφοροι καλλιτέχνες κυκλοφορούν τα έργα τους στην αγορά. (Δεν εξετάζεται εδώ, η περίπτωση υποχρέωσης λόγω συμβολαίου).
ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ: Οτιδήποτε ξεκινά, θα τελειώσει, κάποια μέρα σε κάποιο μέρος. Όμως κάποιες καταστάσεις φαίνεται να ξεφεύγουν και απλά να επαναλαμβάνονται. Αναδύονται από τα έγκατα της ψυχής σου, σαν κομμένα φύκια στην επιφάνεια μιας λίμνης. Άλλοτε σαν λόγοι για να ζήσεις και άλλοτε σαν θυελλώδεις επιταγές.
JOE STRUMMER: Το μισό της CLASH-ικής ιστορίας. Η ιδιότητα αυτή τον στοιχειώνει μέρα και νύχτα. Του χαράζει πορεία ζωής. Ενδόμυχα μάλλον δεν πιστεύει ότι αυτή η ιστορία τέλειωσε, έσβησε, έγινε αμετάκλητα παρελθόν. Ζει και τρέφεται με εκείνη την εποχή. Φαινόμενο διχασμένου ανθρώπου, χωρίς καμία περίπτωση θεραπείας όσους καναπέδες (ψυχαναλυτικούς) και αν κάνει. Αντιστάθμισμα, το αίσθημα της κρυψίνοης κίνησης, ότι δηλαδή η μουσική που γράφει, είναι η συνέχεια του τότε. Και αυτό μοιάζει με την νεραϊδένια σκάλα που θα τον ανεβάσει από το υπόγειο, στο βάθρο όπου αναπνέουν οι εμπνευσμένοι επαναστάτες.
Στο δια ταύτα: "GLOBAL A GO-GO" το δεύτερο άλμπουμ του STRUMMER με τους MESCALEROS. Τα βασικά του στοιχεία είναι folk, reggae, post-punk, dub, world music, electronica, χωρίς κάποιο να υπερισχύει. Το opening track 'Johnny Appleseed' κινείται σε mid tempo με ακουστική κιθάρα, βιολί, στιγμιαίες εκρήξεις με χορωδιακά φωνητικά, ήρεμα break με πιάνο, φωνή και μπάντζο. Το 'Cool 'n' out' ξεκινάει με ανάποδο ακόρντο ηλεκτρικής και φιλτραρισμένη φωνή, σαξόφωνο και ρυθμό αλα BO DIDDLEY, και πορεύεται με εκρηκτικές κιθάρες, συνεχόμενο μπάσο, ελεγχόμενο feedback και απρόβλεπτες παύσεις. Ίσως το πιο CLASH-ατο τραγούδι. Στο ομότιτλο, επίτιμος καλεσμένος ο ROGER DALTREY, reggae feeling, υποκριτικό ταλέντο στην ερμηνεία του STRUMMER, ακουστικές κιθάρες που παρεκτρέπουν την πορεία του τραγουδιού και ανδρικά φωνητικά για την έξοδο. Συγκλονιστικό. Στο επόμενο, κυριαρχεί το βιολί και η ερμηνεία-ομιλία. Ρυθμός και κιθάρα πάλι BO DIDDLEY, ενώ τα riff της ηλεκτρικής θυμίζουν αφρικάνικα εξαγώγιμα μουσικά προϊόντα. Στο 'Gamma Ray', ο εξωτικός αέρας από την Κούβα συναντά τις κέλτικες πίπιζες. Το 'Mega bottle ride' είναι μάλλον ξεθυμασμένο, το 'Shaktar Donetsk' είναι μια μπαλάντα με τα φωνητικά και τα όργανα στο background να διηγούνται ιστορίες νοσταλγίας, και το 'Mondo bongo' ακροβατεί μεταξύ του γλυκερού και του μεγαλοφυούς με μινιμαλιστική ενορχήστρωση που στηρίζεται στην ακουστική, στο βιολί και στα κρουστά, κάτι που συμβαίνει και στο 'Bummed out city'. Στο 'At the border guy' το dub και η reggae δεν μπορούν να το σώσουν από τη μετριότητα και τέλος το 'Minsrel boy' ανοίγει με στρατιωτικό ρυθμό και βιολί για να ολοκληρωθεί σε ιρλανδική μελωδία διάρκειας μόλις 18 λεπτών, ενώ η αρχική του έκδοση -σύμφωνα με τον ίδιο τον STRUMMER- ήταν 21 λεπτά και 22 δεύτερα.
Οι στίχοι ξετυλίγουν ιστορίες για τους φτωχούς που δεν είναι κακοί, για το βαλκάνιο πρόσφυγα, για την CIA, για αυτά που δεν κατακτήθηκαν και για τις πολιτικές πεποιθήσεις της punk εποχής. Το "GLOBAL A GO-GO" είναι χαρακτηριστική περίπτωση άλμπουμ που θα το εκτιμήσεις μετά από αρκετές συνευρέσεις μαζί του, καθώς είναι μια σχετικά δύσκολη ακουστική περιπέτεια. Αλλά το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορείς μόνο να το ακούσεις. Πάντα, εκών-άκων, το συγκρίνεις με δουλειές των CLASH. Και εκεί υστερεί.