Munich
Πρόκειται για ένα πλήρες συμφωνικό έργο [γεγονός όχι συνηθισμένο] που μοιάζει να συμπεριφέρεται πρωταγωνιστικά στο κείμενο, το γράμμα και το πνεύμα της αληθινής ιστορίας που πραγματεύεται η νέα ταινία του Steven Spielberg. Πρόκειται για τον συνθέτη-βασιλιά των σάουντρακ, κυρίαρχο των όσκαρ και ρέκορμαν πολλών διπλών υποψηφιοτήτων, ο οποίος φέτος είναι υποψήφιος γι' αυτό και για τις "Αναμνήσεις μιας γκέισας" που πήρε και τη Χρυσή Σφαίρα. Πράματα όχι και τόσο πρωτότυπα από στατιστικής απόψεως. Τόσο όσο κι ο θόρυβος που προκλήθηκε γιατί ο Στήβεν δεν παίρνει το μέρος των εβραίων και τους εκθέτει -λένε- στα μάτια του κόσμου. Κατά σύμπτωση, όλο αυτό το νταβαντούρι ανεβάζει και το ενδιαφέρον του κοινού και προσφέρει δωρεάν προβολή και διαφήμιση στην ταινία.
Ως μουσική επένδυση διαθέτει ρομαντισμό, εντάσεις και πάθος, αλλά και επικολυρικά μέρη. Ακούγεται καθηλωτική, σαγηνευτική σε στιγμές, παρηγορητική σε άλλες. Διαθέτει αρκετά κρεσέντα και "αναμονές" που ανεβάζουν την αγωνία και καλλιεργούν μια προσμονή για εξελίξεις. Παρεκκλίνει δε ευρηματικά, προς τη μυστηριώδη μέση ανατολή και το εβραϊκό μοιρολόι. Το ιουδαϊκό Hatikvah και το Avner's Theme είναι τα ελπιδοφόρα βασικά θέματα που φέρουν και τον κύριο όγκο των παραλλαγών, μαζί με το πολύ ενδιαφέρον μονωδιακό Remembering Munich που σου κάνει αμέσως αίσθηση.
Ο Williams χρησιμοποιεί το πιάνο και την κλασική κιθάρα ως σόλο όργανα κι αφήνει άπλετο χώρο στα έγχορδα να δημιουργήσουν την ατμόσφαιρα και τη νοσταλγία της εποχής και στα πνευστά να διαχειριστούν την εκτόνωση. Προσθέτει μικρά ξαφνιάσματα με κάποιες ανορθόδοξες μουσικές στροφές ή μικρά μουσικά πηδηματάκια που κάνουν την ακρόαση πιο πικάντικη. Αυτό όμως που κάνει ακόμη πιο θελκτικό το σύνολο της επένδυσης είναι η πληρότητα και η επάρκειά της, γεγονός που την καθιστά μια αυτόνομη ηχητική εμπειρία.
Σίγουρα θ' αρέσει στους φίλους της κλασικής μουσικής και πιθανόν να ενθουσιάσει αρκετούς εξ αυτών.
