Last of the country gentlemen

Εκεί έξω, σχεδόν πάντοτε, επικρατεί η άποψη που θέλει τους μοναχικούς τραγουδοποιούς, ξέρετε αυτούς που αποτραβιούνται μακριά απ' όλους κι απ' όλα, να δρουν στο περιθώριο των μουσικών εξελίξεων και να καταλαμβάνουν το μερίδιο του προσκηνίου που τους αναλογεί όταν έχουν κάτι ψυχοφθόρο και ταυτόχρονα λυτρωτικά θεραπευτικό να επικοινωνήσουν. Σε πολλές περιπτώσεις αποδεικνύεται "φούσκα" το όλο σκηνικό, καθότι αυτό στήνεται ψάχνοντας ως άμεσο αντίκρισμα το κοινό που θα συμπάσχει και ως επί το πλείστον εκείνους που θα καταναλώσουν θλίψη, απόγνωση, απομόνωση, αποξένωση και ασφαλώς ερωτικές ιστορίες και τις απογοητεύσεις που συχνά συντροφεύουν αυτές.

Στην μουσικοκριτική τα πάντα τείνουν να αναλύονται και να καταθέτονται ως συνέπεια των καθαρά ηχολογικών συντεταγμένων. Έχει βάση, πάραυτα, και η καχυποψία μερικών που φωνάζουν για κείμενα που σφύζουν από αναφορές σε συναισθηματική φόρτιση στοχεύοντας κατευθείαν στην απόσπαση εύκολου εντυπωσιασμού. Όσο, όμως, θα εκδίδονται δίσκοι με το εκφραστικό μεγαλείο του Last Of The Country Gentlemen τόσο περισσότερο θα επαναφέρεται το μείζον θέμα του τρόπου κατάθεσης κι ανάπτυξης μιας γνώμης περί μουσικής. Το παρόν ψυχογραφικό άλμπουμ του Josh T. Pearson προτάσσει αναμφίβολα και δίχως παρεκτροπές την έννοια του πόνου ως κάτι το αληθινά προσοδοφόρο για την άντληση έμπνευσης, σαν μια αδιάβλητη οντότητα με πυκνότητα και ένταση που σπρώχνει τον κάτοχό της σε μια αναπόφευκτη δίνη.

Έπειτα απ' τις guest σφήνες- με σημαντική αυτή στο Fur and Gold της Bat For Lashes - και την βραχύβια πομπή με τους Lift To Experience, ο Pearson ισχυροποιεί την ανωτερότητα των κεκτημένων του και προχωρά. Ο Τεξανός δεν διστάζει να εκτεθεί ολότελα ως φωνητικός ερμηνευτής και στριμώχνει σε λίγα ακόρντα ακουστικής κιθάρας όσα έχει να πει, μη αναλογιζόμενος αν το μέτρο θα τα ευνοήσει και θα τα μετατρέψει σε εύηχα sing along μότο. Αυτό που κάνει εντύπωση στα δεδομένα του παρθενικού του σόλο άλμπουμ και έχει παρατηρηθεί εκτενώς στο έργο singers-songwriters με αναρίθμητα αποθέματα ταλέντου, είναι η αφηγηματική δεξιοτεχνία που όχι απλώς αναπαριστά πιστά, αλλά φέρνει τον ακροατή πρόσωπο με πρόσωπο με τα βιώματά του δημιουργού. Έχει δε, μια εντιμότητα που σπάνια συναντά κανείς στην εποχή των "εύκολων" μουσικών παραγωγών και του τεχνολογικού απογείου και δεν καλουπώνει ούτε στο ελάχιστο την ελευθεριότητα των μεθόδων γραφής του. Αντ' αυτού τις αφήνει να εκλύουν την πρωτόλεια και αν θέλετε ακατέργαστη γνησιότητα τους, με την σχεδόν 12λεπτη σπαρακτική ελεγεία του "Sweetheart I Ain't Your Christ" να τον εκτινάσσει στη σφαίρα των ιδιαίτερων.

Ο καθείς αποζητά να ξορκίσει τα δαιμόνια του και ο Pearson επιστρατεύει μέχρι και gospel προσευχές ("Drive Her Out") για να απαλλαγεί απ' τα προσωπικά του δεσμά. Η διακριτική και επιλεγμένη εμφάνιση των έγχορδων με την συμβολή του μέγιστου Warren Ellis, έχει μερίδιο και στο "Woman, When I've Raised Hell" όπου οι τόνοι ανεβαίνουν προς στιγμήν μέχρι να έρθει ένα (ακόμη) λυγμικό φινάλε. Σε σημεία, επίσης, αναμοχλεύει εκείνες τις λιτές ερμηνείες του Springsteen απ' το Nebraska και τo απεγνωσμένο του οξύμωρου σχήματος ψύχρα/ζεστασιά που ο Bon Iver εγκαθίδρυσε ξανά στην αμερικάνικη ακουστική φόρμα. Το "Country Dumb", άλλωστε, αποτελεί την αρμόζουσα επιβεβαίωση.

Εύλογα θα αναρωτιέστε γιατί δεν παραθέτω στίχους που εξωτερικεύουν τα όσα φυλακίζει ο νους του σπουδαίου τούτου μουσάτου. Ο λόγος είναι ένας και μοναδικός: διότι δεν ξεδιαλέγονται με τίποτα. Διαβάστε τους από μόνοι/μόνες σας πίσω απ' τις γραμμές της γοητευτικά άτεχνης φωνής που ακουμπά πάνω στα αρπίσματα της κιθάρας, στις country παρεμβάσεις και στις αρκετά διάσπαρτες μελωδικές νότες του βιολιού, του τσέλου και του πιάνου.

Υπάρχουν αποδεδειγμένα άνθρωποι που ακούν φωνές, ζουν κανονικά παρά και με την παρουσία αυτών και καταφέρνουν να διαχειριστούν το αλλόκοτο της ύπαρξης αυτών με το να συνομιλούν μαζί τους και να τις αποδέχονται. Σε διάφορες θρησκείες, μάλιστα, θεωρούνται φορείς θεϊκών μηνυμάτων. Εν προκειμένω, η επίδραση των "φωνών" που φωλιάζουν στο μυαλό του Josh μετουσιώνεται ευτυχώς σε τέχνη και εσωκλείεται σε αυτόν τον συγκλονιστικό δίσκο.