The power of psychic revenge ep (Homesleep): 1. The Power Of Psychic Revenge, 2. Shabby Girls At Piccadilly Stryx, 3. Ballad Of Deejays, 4. Lost In A Riot, 5. Hey Man
Η εφηβεία και τα άγχη της, οι επαναστάσεις, η οργή και η επιτακτικότητα (πειστικές και μη) είναι θέμα υπερκορεσμένο, όπως πιστοποιούν αμέτρητα emo -κι όχι μόνο- group. Ίσως αυτός είναι ο λόγος που οι Julie's Haircut ξεκινούν ένα βήμα πιο κάτω την αφήγησή τους στο Adult Situations. Είναι η τρίτη ολοκληρωμένη δουλειά της ομάδας από την Modena της Ιταλίας που δισκογραφεί από το '99 και, όπως δηλώνει και ο τίτλος, το θέμα τους εδώ είναι η ενηλικίωση.
Ένα concept album που λειτουργεί ταυτόχρονα και σαν soundtrack, καταγράφει την πορεία και τις διαδοχικές καταστάσεις - φάσεις που περνά ο πρωταγωνιστής αφότου αφήσει την εφηβεία, τον αρχικό αποπροσανατολισμό ('In The Air Tonight', όπου ο αφηγητής αυτοχρίζεται και καθοδηγητής), την προσγείωση, την αποστασιοποίηση και το -νοητικό- ξεκαθάρισμα λογαριασμών με το παρελθόν ('The Power Of Psychic Revenge'), την νέα αυτοπεποίθηση, μέχρι την ρουτίνα, την αποξένωση ('Private Hell') και την κρίση της μέσης ηλικίας ('Man In Slow Motion'). Πολύ καλά και αληθινά βέβαια όλα αυτά, η προσέγγιση όμως είναι αρκετά ουδέτερη και κλισαρισμένη, χωρίς να εκφράζει άποψη αλλά ούτε και προτάσεις. Απομένει η ποιητική αντιμετώπιση, όπου οι Julie's Haircut μερικές φορές τα καταφέρνουν αρκετά καλά ("our home has slowly turned into the grave of my soul" - 'The Big Addiction').
Ο ήχος των Julie's Haircut προσθέτει το δικό του λιθαράκι στο μνημείο των Pavement που οικοδομείται στην Homesleep. Η δική τους εκδοχή δανείζεται αρκετά και από την ψυχεδελική pop των Flaming Lips, με αποτέλεσμα μερικά όμορφα pop τραγούδια όπου συνυπάρχει και ο κιθαριστικός θόρυβος όπως το 'In The Air Tonight' ή το Beatle-ικό 'Academy Awards', στις καλύτερες στιγμές τους όμως ξεφεύγουν προς την ανθεμική pop των Guided By Voices ('The Power Of Psychic Revenge', ίσως το καλύτερο εδώ) ή αποφασίζουν να παίξουν πιο δυνατά οπότε έρχονται στην επιφάνεια οι Sonic Youth και περισσότερο οι Pixies ('Electric 80' και 'Marmalade' όπου και ομολογούν ευθέως την αγάπη τους για τους τελευταίους). Το συνολικό αποτέλεσμα παρότι παράγωγο κρατά το ενδιαφέρον με αρκετές καλές στιγμές, προδίνεται όμως καθώς τα τραγούδια παρακολουθούν το κλίμα που βαραίνει στην πορεία του δίσκου ακολουθώντας την ζωή του πρωταγωνιστή, ενώ μεγαλώνουν και σε διάρκεια. Εδώ οι Julie's Haircut δείχνουν τις αδυναμίες τους και η προσπάθεια να κάνουν τον ήχο τους περισσότερο μεγαλόσχημο αλλά και δραματικό συνήθως δεν λειτουργεί, με εξαίρεση ίσως το 'Private Hell', όπου η ένταση που υποβόσκει βρίσκει λυρική διέξοδο αποφεύγοντας κάποια "επιβλητική" διόγκωση.
Το ΕΡ προηγήθηκε κατά μερικούς μήνες προαναγγέλοντας το LP (εδώ ήρθαν μαζί) με το 'The Power Of Psychic Revenge' και τέσσερα ακόμη τραγούδια όπου οι Julie's Haircut, απαλλαγμένοι μάλλον από το βάρος της θεματολογίας, παίζουν απλή και ζωντανή ψυχεδελική pop κοιτώντας και πάλι προς τους Sonic Youth και τους Pixies ('Shabby Girls') αλλά και τους REM ('Ballad Of Deejays'), εκτός βέβαια από τους Pavement. Μοναδική αδύνατη στιγμή εδώ το 'Lost In A Riot', ενώ ακόμη και το βαρύ 'Hey Man' κρατά το ενδιαφέρον αποφεύγοντας τις λυρικές κορυφώσεις.
Φαίνεται λοιπόν ότι οι Julie's Haircut βρίσκονται στο στοιχείο τους όταν αφήνονται περισσότερο και παραμένουν πιο απλοί. Η ενηλικίωση είναι άλλωστε άχαρη υπόθεση. Αμφότερα...