Shango

(...για μια στιγμή υπήρξαν μοναδικοί εκπρόσωποι του intelligent trance. Προς το παρόν όμως ακολουθούν τον σωρό και παρατάσσονται μουδιασμένα στο 'ανόητο trip', που τίποτα δεν έχει να κάνει με την ουσία των ηλεκτρονικών ήχων...)
Μέχρι πριν από λίγα χρόνια περήφανο μυστικό των απόλυτα πρωχωρημένων acid τύπων, όταν όλοι οι υπόλοιποι ανακάλυπταν τους Prodigy! Υπεύθυνοι για την είσοδο του όρου art στον πολυπαθή όρο trance, ήδη βρίσκονται να έχουν κυκλοφορήσει τέσσερις (συν το 'Shango' πέντε) δίσκους, τηρώντας πάντοτε την υπόσχεση τους για άπλετο σκοτάδι στα dance-floor και για εφιαλτικές εικόνες στα μυαλά των ναρκωμένων clubber. Το 'Shango' lp βρίσκει την Goa να έχει πάψει από καιρό να αποτελεί το απόλυτο όνειρο διακοπών και την rave γενιά των '90ς να ψάχνει να βρει τι θα κάνει με τη ζωή της, αφού όπως φαίνεται το μεγάλο ξεφάντωμα έχει τελειώσει. Ίσως για αυτό και ο ίδιος ο δίσκος να δείχνει αμήχανος και η παρέα του Ben Watkins να χάνει για λίγο την ξεκάθαρη -μέχρι πρόσφατα- ταυτότητά της. Γιατί όταν εισβάλλεις με ένα flamengo-trance υψηλών «πιασάρικων» προδιαγραφών και ικανό να ξεσηκώσει τύπους κάθε διαφορετικής κουλτούρας και μη ("Pistolero"), μην περιμένεις το ίδιο να συμβεί και με την προσπάθειά σου να συνδιάσεις τους χορούς και τις κραυγές των αυθεντικών ζουλού με τις αντίστοιχες των μιμητών τους ("Hule-lam"). Οι tribal-ethnic τρανσιές έχουν από καιρό περάσει στη σφαίρα του γραφικού, μην πω ότι είναι κάτι σαν τα «σκυλάδικα» της χορευτικής/ηλεκτρονικής μουσικής.
Δύο τυπικά Reactor-tracks για τη συνέχεια -"Insect" & "Badimo"- με το δεύτερο να κερδίζει πόντους από τα πιανάκια (που τελικά σε κάθε μουσική την κάνουν τη δουλειά τους), χωρίς βέβαια να καθίστανται ικανά για τίποτε περισσότερο από 'χτύπημα στην πίστα'. Για τα επόμενα δεκαπέντε λεπτά ο δίσκος επάξια κερδίζει τη θέση του στο cabrio που με ανοιχτή την οροφή και «τσίτα» το στέρεο (και τα γκάζια) σκοτώνει την όποια νυχτερινή γαλήνη, για να καταστήσει σαφές ότι ο ιδιοκτήτης του πάει... να διασκεδάσει. Μάλλον όμως και αυτός θα εκνευριστεί με τη νέα ethnic πινελιά (σε ambient μορφή αυτή τη φορά) που ακολουθεί ("Solaris") και τώρα ποιός έχει όρεξη για τα τελευταία οχτώ λεπτά ενός dark αμανέ που, σε σημεία, λίγο θέλει να εξελιχθεί σε tranceoτσιφτετέλι (παραφράζοντας τον Πανούση...); Όταν ο εφιάλτης σε κάνει να ξυπνάς από τα γέλια, κάτι δεν πάει καλά κύριοι. Για προσέξτε λίγο και αποφασίστε που απευθύνεστε, να ξεκαθαρίσουμε κι εμείς τη θέση μας. Πάνε τα χρόνια του Hi-NRG Protons καθώς φαίνεται... Το πνεύμα των Yello δείχνει να εγκεταλείπει σιγά σιγά το όχημα!