Wanderland

Πολύ σύντομα έρχεται και ο δεύτερος δίσκος από την Kelis και πολύ «φτιαγμένοι» ήμασταν για αυτό ως παρέα, απ' ότι θυμάμαι. Ανοίγουμε με περισσή βία και με τη γλώσσα κρεμασμένη το cd για να θαυμάσουμε τις φωτογραφίες εντός και το μόνο που μας ενοχλεί είναι το παραπανίσιο άσπρο σατέν ανάμεσα στα σοκολατένια πόδια της νεαρής από το Harlem.

Στο γήπεδο του γκλαμουράτου γυναικείου hip-hop, που αρκετά ταράζει τις νύχτες μας τα τελευταία χρόνια, η Kelis είναι ξεχωριστός παίκτης. Δεν φαίνεται όμως να την παίζουν τόσο καλά οι συμπαίκτες της. Ίσως και η ίδια να μην τους διαλέγει με προσοχή (πάρτε για παράδειγμα τους No Doubt και έναν τύπο από τους Korn, του οποίου αρνούμαι να ψάξω και να μάθω το όνομα). Αντί να βγάλει τον καλύτερο δίσκο της χρονιάς (όπως θα ήταν το λογικό επόμενο του 'Kaleidoscope') κάνει δυο βήματα πίσω και αποσύρεται από τον ανταγωνισμό.

Θεωρώντας καθώς φαίνεται ακόμη και η ίδια υπερβολικά δύστροπη την βρετανοφερμένη ψυχεδέλεια του ντεμπούτου της και πιστεύοντας στις στατιστικές που θέλουν εσχάτως τους Funkadelic να χάνουν έδαφος στις προτιμήσεις των teenagers η Kelis ζηλεύει την μέχρι πρότινος ουδέτερη σεξουαλικότητα της Janet Jackson και επιπλέον παραγεμίζει τα τραγούδια της με εκείνον τον teen-aged τσαμπουκά, που είχε προλάβει να μας ξαφνιάσει πριν από λίγα χρόνια από κάποιες άλλες -άνεργες πλέον υποθέτω- συναδέλφους της. Και αν στο 'Perfect Day' της κάθεται μια χαρά η cabriolet ρομαντζάδα, αυτό δε σημαίνει ότι το είδωλο της μαύρης Dido βρήκε έτσι εύκολα την σοκολατί του ενσάρκωση.

Το 'Wanderland' είναι ένας υπερβολικά aerobic δίσκος για μία πρώην προστατευόμενη του Ol' Dirty Bastard, και διαθέτει υπερβολικά female άποψη για να κερδίσει εμάς τους άντρες, που αποτελούμε τη βασική δεξαμενή ψηφοφόρων για μουν... ε συγνώμη κουκλάρες (φωνάρες μήπως ήθελα να πω;) σαν την Kelis.

Βρισκόμενη αρκετές δεκάδες κιλά μακριά από το να γίνει η νέα Queen Latifah, η Kelis μπορεί να διδαχθεί ακόμη πολλά λοξοκοιτάζοντας ορισμένες από τις ακομπλεξάριστα εμπορικότερες (και πιο επιτυχημένες...) συναγωνίστριές της. Την παρέα του Moulin Rouge για παράδειγμα...
Ανέβασε λίγο την αδρεναλίνη κοπέλα(-ρα) μου, μη σέρνεσαι... 'keep in mind girl. It's easy come & easy go' ...όπως διδάσκει και το καλύτερο τραγούδι του δίσκου, λίγο ακριβώς πριν ξεκινήσει -επιτέλους- το πιο groovy! Συν ένας βαθμός για το 'Junkie', οπότε...