O Kim Salmon ήταν ο leader των Scientists. Υπήρξε ένα απ' τα μεγαλύτερα ταλέντα του Aussie Rock και ξεχώριζε ήδη από τα σέβεντις κι ήταν από τους επιδραστικότερους μουσικούς και φωνακλάδες της ηπειρωτικής σκηνής κάτω κάτω (down under). Δε μπορούμε να μιλήσουμε για αυτόν αν δε μιλήσουμε για τους Scientists. Ας το κυλήσουμε μ' ερωτήσεις.
Ήταν όντως scientists οι Scientists;
Με την έννοια της πλήρους γνώσης όλης της ιστορίας του ροκ εντ ρολλ που ενσωμάτωσαν στη σύντομη καριέρα τους ναι. Στην αρχή ακουγόντουσαν σαν ένας τριπαρισμένος Ray Davies. Αλλά στην πορεία, εκείνο το καταιγιστικό τους συνονθύλευμα θύμιζε κι έπαιζε τα πάντα. Γκαράζ, σκληρό κι αυθεντικό ροκ εντ ρολλ, μελωδικό πανκ ροκ αμερικάνικης κοπής. Το όνομά τους επίσης ήταν No Joke : o Salmon όντως είχε ενδιαφέρον για την πυρηνική φυσική αλλά και κάθε αξιοθαύμαστο επίτευγμα ή θαύμα (βλ. "It Came Out of the Sky" κλπ.). Τι αξίζει να θυμόμαστε; Την ώθηση που έδωσαν στην θρυλική Au-go-go, μια απ' τις πρώτες πανκ ανεξάρτητες του αντίποδα και τους δίσκους τους: τα 'Scientists', 'This heart does run on blood', 'Demolition derby', 'Atom bomb baby', 'You get what you deserve', 'Heading for a trauma', 'Rubber never sleeps', 'Weird love' και τις συλλογές 'Human jukebox', 'Absolute', 'Blood red river', '1982-1984'. Τα fanzines της εποχής (και πιστέψτε με, η Αυστραλία έβγαλε φοβερά πράγματα και σ' αυτό τον τομέα) έλεγαν για "primitive, psychotic, feedback swamp blues".
Τι έκανε προ και μετά Scientists;
Οι S. ήταν το επακόλουθο των προγενέστερων γκρουπ του Kim, αμφότερων χωρίς κυκλοφορημένο δίσκο. Από την πρώτη σκουπιδομπάντα που έκανε το 76, τους Cheap Nasties, παίζοντας ένα υβρίδιο α λα Ramones / Trashmen κι αποτελώντας στην ουσία την πρώτη πανκ μπάντα του Perth κι από τους Invaders. Μετά τη διάλυσή τους σταμάτησε να παίζει; Καμιά τέτοια ροκ εντ ρολλ φιγούρα δε σταματά. Φορμάρει τους παρεμφερείς Kim Salmon and the Surrealists, συμμετέχει ως κιθαρίστας και στιχουργός στους Beasts of Bourbon για δέκα έτη (1983- 1993), σχηματίζει τους Salamander Jim, Kim Salmon's Human Jukebox, Kim Salmon's STM, Business, Antenna. Οι τελευταίοι έπαιζαν κάτι διαφορετικό, προς το ποπ με αρκετά σύνθια. Έπαιξε και σόλο. Έβγαλε το EP 'Lightning scary / Lightning scary II' (1995) και τα LP 'Hit me with the surreal feel' (1988 στην Αυστραλία, 1996 στην Αμερική), 'Just because you can't see it, it doesn't mean it isn't' (1989), 'You gotta let me do my own thing' (1998), 'Record' (1999). Τους S. τους πετύχαμε για τελευταία φορά στην σκοταδιασμένη διασκευή του 'Clear Spot' στο tribute του Captain Beefheart 'Fast' n' Bulbous' (1988). Τo δικό τους tribute ('Set in on Fire!') με Mudhoney, Laughing Hyenas κι άλλους πέρασε απαρατήρητο.
Έγιναν μεγάλοι και τρανοί;
Ούτε στα όνειρά τους. Μια πρώτη διάλυση της μπάντας έφερε 2 μέλη στους Hoodoo Gurus, τον Salmon να φτιάχνει τους Louie Louie (μα ποιος είναι αυτός ο Λούης που τον φωνάζουν όλοι; - εκδ.) και να ξαναφορμάρει τους Scientists πηγαίνοντας στην πόλη, λέγε με Σίντνευ, κι αργότερα στο Λονδίνο βλέποντας πως ήταν η χρυσή ευκαιρία για Nick Cave, Go Betweens και τόσους άλλους - 1984. Το ΝΜΕ τους αγνόησε, άρα κι το βρετανικό κοινό.
Πως ακούγεται τώρα στον δίσκο αυτό;
Απρόβλεπτος. Βασικά εξαιρετικά χαλαρωμένος, φτιάχνει αυτοσχέδια κομμάτια βασισμένα στη φωνή του και στην κιθάρα, όχι χωρίς φόρτιση. Μπορείς να παίζεις φορτωμένος και φορτισμένος, ακόμα κι όταν οι ενισχυτές υπολειτουργούν. Παλιά ήταν η α λα Link Wray κιθάρα, το υπνωτικό μπάσο των Suicide, η φωναχτή παράνοια των Cramps, σχεδόν όλο το προσκλητήριο του φωναχτού ροκ εντ ρολλ. Τώρα είναι η ακουστική όψη των ίδιων πραγμάτων. Πόσοι μπαλανταδόροι περνούν απ' το σημερινό του προσκλητήριο; Χμ, πόσοι δεν περνούν καλύτερα να ρωτήσουμε. Δεν παίζει την slide κιθάρα που έπαιζε στο 'Axeman's Jazz' των Beasts of Bourbon (άλλοι ακρογωνιαίοι Αυστραλοί) κάπου πίσω στο '84, αλλά ξέρει καλά να ζωγραφίζει τις καλύτερες φολκ κιθαρωδίες. Απ' το (υμνητικό; ειρωνικό;) 'Independent rock' σε δυο χορταστικές εκδόσεις (θα το χρησιμοποιούσα ως σήμα σχετικής ραδιοφωνικής εκπομπής), στο υπέροχο φολκ και σχεδόν πολυεστιακό (με δυο φύλων φωνές κι ένα διεισδυτικό όργανο) 'Hey there little lightbulb'. Και μπορεί να μην ακούγεται μια σπαρακτική φωνή όπως παλιά στο Swampland ("My heart is a place called Swampland") αλλά ξέρει πως με τα λιγότερα μέσα λες τα περισσότερα.