Με όλη αυτή την άνθιση του σκότους σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες, βλέπω πως οι βασικές επιρροές των dark και goth σκηνών έφτασαν με μερικά χρόνια καθυστέρηση στο 95% αυτών. Υπολογίστε κατά προσέγγιση δέκα. Το '83 της Αγγλίας είναι '93 σε αυτές και ούτω καθεξής. Αυτό δεν ισχύει για τους Παρμεζάνους Kirlian Camera που δισκολογούν από το '80 κι έχουν μέχρι αυτή τη στιγμή 1, 2, 3 ... 20 δίσκους. Μιλάμε για ένα από τα μακροβιότερα σκοτοσχήματα (αντιγραφέα προσοχή στο πρώτο όμικρον) της Ευρώπης. Από όλους αυτούς τους δίσκους στους δικούς μας σκοτεινούς φακέλλους έχουν υπογραμμιστεί οι 'Blue Room' (1985), 'Ocean' (1986), 'Austria' (1988), 'Elysian Fields' (1995) ενώ υπάρχει κι ένα μεγάλο ερωτηματικό σε εκείνους που δε γνωρίζουμε - σημειώστε ακόμη τους δίσκους - συνεργασίες με Human League (; !), Andromeda Complex, Dive (καλοί).
Φυσικά όλα αυτά τα χρόνια φίλοι φύγαν φίλοι ήρθαν, το ίδιο και μέλη, μα βασικός πυρήνας είναι οι Angelo Bergamini (electronics, programming, dist. bass) και ρίζωσε και η Εmilia Lo Jacono (κιθ, φων, electronics). Το αρχικό τους όνομα ήταν Commando Suicide αλλά επειδή το 1979 υπήρχαν άλλοι ξακουστοί με το όνομα Commando το εγκατέλειψαν και λόγω της ενασχόλησης με τα παραφυσικά ονοματίστηκαν από την «εφεύρεση» του Δόκτορος Kirlian: μια μηχανή που θα φωτογράφιζε την αύρα του ανθρώπινου σώματος.
Έχοντας ακούσει όχι παραπάνω από 5-6 δίσκους, τους βλέπω ότι έχουν περάσει από όλα τα είδη : industrial, electro, goth, ethereal, experimental και συχνά όλα αυτά μαζί (στον ίδιο δίσκο εννοώ). Δημιουργούν την εντύπωση, όχι τόσο ότι τους αρέσουν όλα, όσο ότι δεν μπορούν να αποφασίσουν. Εδώ παίζουν συν τοις άλλοις και με παρωχημένο dark electro που φτάνει ως τα συρματοπλέγματα που το χωρίζουν από το new wave, ενώ σε 1-2 τρακς διαφαίνονται προσπάθειες νεωτερισμών, που φτάνουν μέχρι τους Oracle και τη χρήση samples. Στα προηγούμενά τους μου είχαν θυμίσει μετά από καιρό τα «εγκληματικά» 12ιντσα των Clock DVA αλλά και τις διάφορες μπάντες που τις άγγιξε το χέρι του ΓκοΘεού. Αποφασίστε! (Όχι εσείς, αυτοί).