Silent shout
Η αγάπη σου θα με καταστρέψει;
Θα σε ρουφήξει και θα σε κόψει στα δύο.. ειδικά εάν σε βρει καθώς κοιμάσαι αμέριμνος. Θα σε στοιχειώσει σαν τη μουσική των The Knife οι οποίοι, αναζωπυρώνοντας τις φρικιαστικές μορφές του Egon Schiele, διαλύουν την αποχαύνωση, αναστατώνουν το συναίσθημα και κόβουν την ανάσα. Ποιος είπε ότι ο συμβιβασμός είναι εχθρός μας;
Εγώ και.. τα δυο αδέρφια από τη Σουηδία! Κι επειδή ορισμένοι με κατηγορούν ότι όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω.. ήρθε επιτέλους η ώρα να σφάξω θετικά. Θετικό μαχαίρι λοιπόν αυτή τη φορά στους The Knife, ή αλλιώς τα αδέρφια Olof Dreijer και Karin Dreijer Andersson (γνωστή και από τα φωνητικά της στο "What Else Is There" των Royksopp), που αφήνουν πίσω μετανιωμένοι τον Jose Gonzales και εκτοξεύουν τον τρίτο τους δίσκο, μετά τα "Deep Cuts" (2003) και "The Knife" (2001). Το σουηδικό δίδυμο -που κυκλοφορεί την ηλεκτρονική ατμοσφαιρική του άποψη μέσα από τη δική του εταιρία Rabid Records- χρησιμοποιεί τις φωτογραφίες για να εξηγήσει τη μουσική του με αποτέλεσμα να έχει επιλέξει τελευταία την... γυμναστική περιβολή προκειμένου να εκφράσει τον κρύο, σκοτεινό, ιδιόρρυθμο, σουρεαλιστικό και με μεγάλες δόσεις ψευδαίσθησης ήχο του. Έχουν κάποια σχέση οι σεξουαλικά μεταδιδόμενες αρρώστιες με το Seattle και τα μαχαίρια;
Βεβαίως... μιας και ο σκηνοθέτης Andreas Nilsson έχει βασίσει πάνω σε αυτό το concept το video clip για το πρώτο single, "Silent Shout". Οι The Knife βαδίζουν πάνω σε γνώριμα ηλεκτρονικά μονοπάτια με στόχο να ανακαλύψουν καινούρια.. και τα καταφέρνουν περίφημα. Ο δίσκος είναι πλούσιος σε μουσικές ιδέες, οι οποίες ακροβατούν μεταξύ μινιμαλισμού και υπερβολής, ενώ χαρακτηριστική είναι η εναλλαγή των φωνητικών της Karen που με τη βοήθεια της τεχνολογίας ενσαρκώνει τα πρόσωπα της κάθε ιστορίας (πχ. φοβισμένη νοικοκυρά στο "Na na na"). Εύσημα στο πολύ δυνατό "Neverland", το αρρωστημένο "We share our mothers health" και το υπνωτικό "Marble house", στο οποίο ο Jay Jay Johanson προσφέρει ουσιαστική φωνητική αρωγή στους συντοπίτες του.
Πιο ευρηματικοί από τους Royksopp, πιο δυναμικοί από τους Sigur Ros, πιο δομημένοι από τους Plaid, πιο διεστραμμένοι από την Bjork, πιο μεστοί από τους Laika, πιο αινιγματικοί από τους Massive Attack, πιο τρομακτικοί από τους Air στο soundtrack των Virgin Suicides. Οι The Knife βγάζουν έναν από τους καλύτερους grotesque δίσκους για το 2006 και δίνουν συναυλίες στα βόρεια (Στέργιο ζητούμε ανταπόκριση από Gothenburg!!). Αφήστε κάτω τα πιρούνια και πιάστε συλλήβδην τα μαχαίρια.
