Τρίτος δίσκος για τους electro-post modern-poppers Ladytron και οφείλω εξαρχής να ξεκαθαρίσω τη θέση μου ως προς τους αναγνώστες, ότι για το "Witching hour" δεν χωράνε μικρότητες και μίζερες απόψεις του στυλ "τα έχουμε ξανακούσει καλύτερα στο παρελθόν", "καλούτσικο δισκάκι" κτλ.
Όχι, δεν τα έχουμε ξανακούσει ποτέ και από κανέναν υπό αυτήν την 2525 μουσική φόρμα που επιχειρούν οι εντιμότατοι πλέον φίλοι μου, Ladytron. Όσες αμφιβολίες μας είχε δημιουργήσει το παρθενικό τους lp '604' και άλλες τόσες το ανούσια θορυβώδες 'Light & magic' που ακολούθησε εξατμίζονται από το πρώτο δευτερόλεπτο της ακρόασης του νέου τους δημιουργήματος.
Οι 604 και βάλε, διόλου light, αντιθέτως, magic σε βαθμό extra witching ώρες συνεχούς ακρόασης του δίσκου μου δημιουργούν απόλυτη πληρότητα και με γεμίζουν με indie υπερηφάνεια. Το απογευματινό γκρουπάκι που μαϊμούδιζε τον πρώιμο ήχο των Human League πέρασε τη δύσκολη εφηβεία και έφτασε στη ενηλικίωση του προσφέροντάς μας τον πιο ονειρικά πειραματικό ποπ δίσκο της χρονιάς που διανύουμε.
Ακούγοντας το βασικό θέμα αυτού του concept lp, 'Soft power' ανατριχιάζω γιατί από μπροστά μου περνούν οι σκιές της Siouxsie, των χαμένων μα ποτέ ξεχασμένων Lush & Heartthrobs με έντονες γκρίζες πινελιές του David Holmes. Και ενώ νομίζεις ότι το τραγούδι έχει φτάσει στη κορύφωσή του, έρχεται το Βarett-ίστικο this mortal coil - τρομακτικό φωνητικό ξέσπασμα που σε αφήνει άφωνο με το στόμα ανοιχτό!!
Ακολουθεί ένα από τα κορυφαία "this should be massive hit" τραγούδια της τρέχουσας περιόδου το "Destroy everything you touch" που έχω κολήσει και θα ξεκολλήσω όταν και εάν το βαρεθώ ποτέ. Δε βλέπω την ώρα να χτυπηθώ σε επερχόμενη συναυλία τους για να υποκλιθώ ενώπιόν τους και στο φοβερό ταλέντο τους. (Παρακαλούνται οι dj's όπως μειξάρουν το παραπάνω track με το 'Still in love song' των Stills ή με το προγενέστερο 'This is not a love song' των P.I.L.).
Το πιο εκπληκτικό dark φινάλε όμως θα το βρείτε στο 'International daytime' που σε μουδιάζει, σε ναρκώνει και σε αφήνει στα κρύα του λουτρού με την παύση του. Θυμηθείτε το 'Play for today' των Cure και δείξτε τυφλή υποταγή στην μουσική εξέλιξή του από τους Ladytron.
Υπάρχουν ακόμα βρώμικες - ξενυχτισμένες after-μπαρόβιες γκαραζιές ('High rise', 'Weekend') όπου αποφασίζουν να πιάσουν τις κιθάρες των Jesus και των Sonic που ποτέ στο παρελθόν δεν φανταζόμασταν ότι θα μπορούσαν να πράξουν, αλλά και μια ladytroniki μπαλάντα, το 'Beauty' που μόνο ο Μartin Gore στη μαύρη του γιορτή θα μπορούσε να αποδώσει!!!
Το 'The witching hour' περιέχει τις καλύτερες συνθέσεις των Ladytron αλλά και την πιο ανατριχιαστική ερμηνεία της χρονιάς.
PS 1. Μπορεί να βρισκόμαστε σε ένα μουσικό κενό αλλά όπως έλεγε ο Tony Wilson, πάντα δημιουργείται ένα κενό όταν κάτι κατεβαίνει και κάτι άλλο αρχίζει να ανεβαίνει. Τότε το έλεγε για μια εποχή που τελείωνε (Joy Division) και άρχιζε μια νέα εποχή (Happy Mondays), τώρα το λέει ο Rude Boy, αν αντιστοιχίσουμε στους Joy τους Lush και στους Mondays τους Ladytron.
PS 2. Αν δε γνωρίσουν επιτυχία με αυτόν το εκπληκτικό δίσκο και διαλυθούν θα είναι τόσο κρίμα που δε θα έχω προλάβει να δω μια τόσο σπουδαία μπάντα live.
PS 3.Το χειρότερο track του δίσκου είναι μακράν το 'Sugar'.