Tricky turf

Δεν έχουν όλοι οι καλλιτέχνες το προνόμιο του να ασχολούνται τα MME διεξοδικά μαζί τους. Για παράδειγμα οι Lion’s Den 63. Όλες οι προσπάθειές μου για ανεύρεση ενός πληροφοριακού δελτίου για την μπάντα απέβησαν άκαρπες. Tα μοναδικά αποτελέσματα που απέφερε η έρευνά μου στο Διαδίκτυο είναι δυο τρεις γερμανικές σελίδες με μερικά υποτυπώδη σχόλια. Με τα φτωχά γερμανικά μου διαπιστώνω ότι πρόκειται για το ντουέτο Albert Poschl και Noe Noack, οι οποίοι έχουν μια μικρή προϊστορία συμμετέχοντας σε μπάντες όπως οι Queen Of Japan, οι Bazooka ή οι HiPowa/Zundfunk.

Στέκομαι λοιπόν στα κυριότερα γεγονότα: στο παραπλανητικό εξώφυλλο με τις αλογοδρομίες που δεν σου αφήνει περιθώρια να μαντέψεις τι είδους μουσική παίζουν, το βιντεάκι 'Just another moment' που συνοδεύει το άλμπουμ και παίζει στα CD Rom, στο dancehall acid house 'Can't Cheat Karma'  που ανοίγει το άλμπουμ και στο οποίο αναγνωρίζω μερικούς στίχους από το 'Can't Cheat Karma' των Zounds, στο δυναμικό χοροπηδηχτό nineties hit 'This Is The Place To Loose Your Face' που αποτελεί μια από τις καλύτερες στιγμές του ντουέτου, στο κιθαριστικό σκοτεινό D-Man που σε μερικές στιγμές είναι φτυστό Sisters of Mercy εξαιτίας του drum machine της Roland και της αγχωτικής ερμηνείας, στο στοιβαρό οργανικό reggae 'Skango Showdown'...

Oι Lion’s Den 63 παίζουν χορευτική μουσική, δυνατή, πλούσια, κατάλληλη για κλαμπ και πάρτι. Δανείζονται στοιχεία από πολλά είδη όπως το hip hop, το metal hop, την reggae και το acid house. Tο 'Tricky Turf' ακούγεται ευχάριστα στο σύνολό του, χωρίς ενθουσιασμούς ή απογοητεύσεις, επιφωνήματα θαυμασμού ή γκρίνιες. Δεν είναι από τα άλμπουμ που θα διαγωνιστούν στο τέλος του χρόνου για την μουσική τους ποιότητα ή πρωτοπορία. Aποτελεί, απλώς, μια λεπτομέρεια του πολύχρωμου ψηφιδωτού dancefloor της εποχής μας. Για τους φίλους του είδους, όπως έγραφαν παλιά και στο Rollin Under.