Ciao! Best of
(Το τελευταίο συγκρότημα που μας «χάραξε» από το μεγάλο μουσικό 4ΑΔ-ιο (κατά Σκουζ πάντοτε) ανθολογείται. Μια αντίστροφη μέτρηση του μεγαλείου των Lush μοιάζει απαραίτητη ένεση όχι τόσο στις αναμνήσεις των παλιότερων, αλλά στις ανάγκες μιας νέας γενιάς που απεγνωσμένα μοιάζει να ψάχνει για καλά pop τραγούδια).
Και εκεί που νομίζαμε ότι η υπόθεση ethereal pop έχει κλείσει για τα καλά με τα έργα-μνημεία των Cocteau Twins, ήρθαν οι Lush των παιδικών φιλενάδων Miki Berenyi και Emma Thompson να προσθέσουν τη δική τους -πιο light ασφαλώς- εξίσου γοητευτική άποψη πάνω στο θέμα. Κάπως έτσι οι διπλές κιθάρες που πετάνε από πάνω σου και οι ζαλισμένες μελωδίες που αρνούνται να βγουν από το δωμάτιο σχημάτισαν ελλείψεις και προοπτικές στο μυαλό σου. Και δεν είναι τυχαίο που στις πρώτες δύο κυκλοφορίες του γκρουπ βρέθηκε στη θέση του παραγωγού ο Robin Guthrie (από τους Cocteau φυσικά), ούτε πως ο μύθος των Lush γεννήθηκε και πέθανε στη 4AD.
Οι Lush αποτελούν το ιδανικό στερεότυπο 4AD-ικού σχήματος για τη δεκαετία του 90: κουβαλούν στη μουσική τους όλη τη μεγάλη ατμοσφαιρική παράδοση της εταιρείας (Cocteau, This Mortal Coil κ.λ.π.), ανεμίζουν με χάρη τη βρετανική μετά punk σημαία, έχουν πολλές προσωπικές σφραγίδες να επιδείξουν στους επίδοξους αμφισβητίες και...-ώ του θαύματος- είναι και Brit Pop συγκρότημα (το μοναδικό που είχε ποτέ στα χέρια του ο Ivo;). Οι Lush είναι οι My Bloody Valentine σε version με καλά pop τραγούδια, οι Ride με τα πόδια στη γη, οι Throwing Muses απαλλαγμένοι από την αμερικανίλα που δε φεύγει από πάνω σου όσο και να προσπαθείς, η στιγμή που η shoegazing ηχητική αναζήτηση αποκτά νόημα και χαμόγελο!
Ηχογράφησαν μόλις τρία full album μέσα σε τέσσερα χρόνια, περνώντας από τις σκοτεινές γωνιές του Spooky LP στην ολοφώτεινη -σχεδόν light- smart pop του Lovelife το 1996. Ενδιάμεσα έγραψαν και ένα αριστούργημα (Split), γεμάτο προσωπικές εξομολογήσεις στους στίχους και επικίνδυνες γωνίες και στροφές στα ταξίδια της κιθάρας. Είχαν μια από τις καλύτερες γυναίκες performer των 90ς και για μια στιγμή είχαν σχεδόν όλο τον κόσμο στα πόδια τους! Ναι! Οι Lush πέτυχαν στην Αμερική, αποθεώθηκαν στο Lollapalooza, χάρισαν στους οπαδούς τους μεγάλες και επιτυχημένες περιοδείες! Κυκλοφόρησαν και το πιο must-to-have EP compilation των 90ς, το Gala, με ένα από τα καλύτερα εξώφυλλα στον κόσμο! Και τελείωσαν με μια αυτοκτονία και μια απόφαση να μη συνεχίσουν αφού δεν είναι πια οι ίδιοι!
Το μελετημένο αυτό Best Of ξεκινάει από το τέλος. Το Ladykillers είναι η (πολύ κοντά στο στόχο της) προσπάθεια της Miky να γράψει το απόλυτα πιασάρικο pop χιτάκι, το ντουέτο με τον Jarvis παραμένει το ίδιο γλυκό μετά από τόσα χρόνια και το καλύτερο τραγούδι για το θρυλικό «πεντακοσαράκι» της Fiat δε γράφτηκε ποτέ από ένα ιταλικό γκρουπ! Το μεγαλείο του Split ακολουθεί και στη συνέχεια σωστά επιλεγμένες στιγμές από την πρώτη περίοδο της μπάντας. Σε τραγούδια όπως το 'Sweetness and light' σχεδόν βλέπεις την Liz Fraser να εμφανίζεται μπροστά σου. Σε εμπειρίες όπως το Etheriel ανακαλύπτεις γιατί οι Lush είναι ένα από τα λίγα γκρουπ των 90ς για τα οποία θα κυκλοφορούν best of και συλλογές και έπειτα από δέκα- δέκα πέντε χρόνια!
Γιατί πολύ απλά κατάφεραν να εξισορροπήσουν τις γραμμές της επιθυμίας και να μετατρέψουν την υποκρισία μας σε αγάπη με την πρώτη ματιά. Στη συνέχεια μάθαμε να έχουμε λιγότερες απαιτήσεις από τα συγκροτήματα και να αγαπάμε ακόμη και τους πρώτους τυχόντες!
