Stardom road
Ο φίλος και φαν Μπάμπης που θύμωνε κάθε φορά που έβλεπε το όνομά του γραμμένο με k,
ο ενάμισι hit wonder Boy George που πολλοί τότε θεωρούσαν άλλη πλευρά του Marc νομίσματος,
οι one season wonders The Immaculate Consumptive με Cave, Foetus, Lunch, Almond - τι δουλειά έχει ο φλώρος με τους ζόρικους είπαμε όλοι,
ο συνεταίρος Dave Ball που έβγαλε ένα δίσκο ("In strict tempo") και το' ριξε στις παραγωγές μέχρι που τον ξαναφώναξε ο Marc για reunion,
οι διασκευές-hits του "Tainted love" και "Something's gotten hold of my heart" και οι άλλες, του Brel και των λοιπών,
οι Marc & the Mambas με το ανεπανάληπτο "Catch a fallin' star",
το "Mother fist & her five daughters", ο ύμνος στην ...αυτοεξυπηρέτηση (προτείνω στην Εύα να βάλει τον ύμνο μας υπόκρουση σε σκηνές παρελάσεων να σκάσουν τα εθνίκια),
η δωρεά φωνητικών σε Psychic TV, Coil, Mekon, Bronski Beat και άλλους,
το ατύχημα που παρ' ολίγον να επισπεύσει τη συνάντηση με το μεγάλο του "I have lived",
είναι μερικά από τα καμπανάκια που χτυπάνε στο άκουσμα του ονόματος του crooner που γεννήθηκε σε λάθος εποχή.
Ποιος έχει διάθεση να ακούσει μια ακόμα διασκευή του "Strangers in the night" μετά από χιλιάδες μεταδόσεις του αυθεντικού απ' τον Οργασμικό fm - εγώ πάντως όχι. Και το σκοτώνει κιόλας. Είμαι εδώ κι ακούω το νέο δίσκο διασκευών του survivor Marc για να ανακαλύψω κανένα διαμάντι που αγνοώ. Και το βρίσκω πρώτο πρώτο. Και ενθουσιάζομαι. Και θυμώνω που το αγνοούσα. Και θέλω να βγω στο δρόμο, να τρέξω, να παίξω, να χορέψω, να τραγουδήσω, να αγκαλιάσω όποια βρεθεί μπροστά μου. Και μελαγχολώ γιατί δεν μπορώ να βάλω τα λόγια του ("Όταν έρθει η στιγμή να συναντήσω τον πλάστη μου και του εξηγήσω τις αμαρτίες μου, θα του πω, ναι θα του πω ότι έζησα. Έζησα την κάθε στιγμή σαν άνθρωπος με σάρκα και αίμα με την ψυχή και τις αισθήσεις ορθάνοιχτες, έζησα και δοκίμασα τα πάντα χωρίς να φοβάμαι παράδεισο και κόλαση, αδιαφορώντας αν έχω ψυχή να πουλήσω... Έζησα μια ζωή κυνηγώντας τη χαρά και την ευτυχία με τα αισθήματα να μου ραγίζουν την καρδιά... με την ψυχή να φλέγεται και την επιθυμία στο δέρμα... είμαι έτοιμος να γονατίσω και να πληρώσω το τίμημα γιατί έζησα τη ζωή μου") στην ταφόπλακά μου. Ή να τα κολλήσω στο παρμπρίζ της αλεξίσφαιρης λίμο του (συντηρητικού που όμως στηρίζει την προοδευτική δεξιά) ποιμένα μου που με θέλει στο μαντρί του, χωρίς χάδι για το δέρμα και ηδονή για την ψυχή. Έχω όμως μισή ζωή μπροστά μου και προλαβαίνω να αλλάξω. Να τα χορτάσω κι εγώ όλα. Και τότε θα μπορώ να τραγουδώ τα λόγια και να τα εννοώ όπως ο "Boheme" Charles Aznavour που τα πρωτοτραγούδησε.
Καλές εντυπώσεις μου αφήνει το ραδιοφωνικό "I close my eyes & count to ten" της Dusty, ντουέτο με την Sarah Cracknell των St. Εtienne, που είναι περισσότερο Etienne παρά Almond, και το "Kitsch" ένα uptempo κομμάτι - σχόλιο για το βασίλειο του κιτς, τον κόσμο της ποπ δηλαδή, με τη χλιδάτη υποστήριξη πενηνταμελούς ορχήστρας. To "Dream lover" του Bobby Darin το εκτελεί απονευρωμένα με μια "Blue Velvet" ματιά, τα "Bedsitter images" του Al Stewart και "London boys" του Bowie επιλέχθηκαν για τις μνήμες του πρώτου καιρού στη μεγάλη πόλη πριν την επωνυμία, το "Backstage (i'm lonely)" είναι το ευχαριστώ στο μακαρίτη Gene Pitney για την επιρροή. Στο "Ballad of the sad young men" όπου δυο άνδρες πάνω από ένα πιάνο θρηνούν για τη χαμένη τους νιότη δεν υπήρχε καλύτερη επιλογή απ' τον Antony, σύμφωνα με το Almond, κι έτσι πρέπει να είναι αφού ο ξανανιώσας Cave άφησε πίσω του τις μελοδούρες.
Ο Almond όφειλε ένα δίσκο στις αναμνήσεις του, αλλά παρά τις καλές προθέσεις το αποτέλεσμα δεν είναι το αναμενόμενο. Το πρόβλημα ίσως είναι που αυτές είναι πια οι αναμνήσεις ενός άλλου, του αθώου και ανασφαλούς Marc που δεν έχει σχέση με τον πενηντάρη εαυτό του που διέσχισε τη λεωφόρο της δόξας, δίνοντας υλικό για τη δημιουργία αναμνήσεων σε άλλους (βλ. πρώτη παράγραφο), αλλά η κορεσμένη ψυχή του και το παραμορφωμένο του φίλτρο τον πρόδωσαν. Κι αυτό είναι πολύ ανησυχητικό και για το μέλλον του ως καλλιτέχνη. Τα βαρυστομαχιασμένα αρκούδια δύσκολα χορεύουν.
Άλλαξα γνώμη για το μήνυμα της ταφόπλακας και ξανά θα προσέχω τί εύχομαι. Σκέφτομαι να γράψω: 'εδώ βρίσκεται κάποιος που ποτέ δεν απέκτησε όλα όσα επιθυμούσε και πέθανε ενώ ήταν ακόμα ζωντανός'.
