Aν έπρεπε να μαντέψετε, τι θα υποθέτατε για το περιεχόμενο ενός δίσκου που είναι ντυμένος με ροζ εξώφυλλο στο οποίο φιγουράρει ένα popart σκίτσο μιας κοπέλας με μάσκα στο πρόσωπο, φέτες αγγουράκια στα μάτια και λαχανί πετσέτα στα μαλλιά, ασορτί με μπουρνούζι; Η απάντηση "lounge" δίνει απόδοση 1:2, η απάντηση "twee pop" δίνει 1:3, ενώ η απάντηση "americana" δίνει 1:100. Βάλτε από 10 ευρώ ο καθένας... ωραία. Λυπάμαι, οι πιο πολλοί είπατε lounge, χάσατε τα 10 ευρώ, το ίδιο κι εσείς που ποντάρατε στο twee. Εσείς οι δύο, τρεις που επιλέξατε americana, συγχαρητήρια, σας περιμένει ένα χιλιάρικο στο λογιστήριο του MiC, μιας και το "Your Mother's Jacuzzi" είναι όντως ένας americana δίσκος, όσο κι αν το εξώφυλλό του θα ήταν ό,τι έπρεπε για την επόμενη κυκλοφορία της Shelflife, ή για καλοκαιρινή συλλογή με τραγούδια προορισμένα να ακούγονται στις ξαπλώστρες κάποιας παραλίας.
Πέρα, λοιπόν, από το ασύμβατο περιτύλιγμα, εδώ έχουμε πράγματι ένα album που κινείται στα λημέρια της americana. Μη σας ξενίσει το ελληνικό όνομα του δημιουργού του: ο Μάρκος Δεληβοριάς είναι μεν ελληνικής καταγωγής, αλλά ζει το μισό χρόνο στην Αμερική. Ακόμα πάντως και χωρίς αυτήν την πληροφορία, οι συνθέσεις του Δεληβοριά δε δυσκολεύονται να πείσουν για την αυθεντικότητά τους - μικρές και περιγραφικές κιθαριστικές ελεγείες που διηγούνται απλές, καθημερινές ιστορίες. Τα ονόματα του Chris Cacavas και του Steve Wynn είναι τα πρώτα που έρχονται στο μυαλό ως αναφορές (ειδικά του δεύτερου), με αυτά του Tom Petty και του Damien Jurado να ακολουθούν. Η ειδοποιός διαφορά είναι πως, εν γένει, ο Δεληβοριάς αποφεύγει εσκεμμένα τις σκοτεινότερες ηχητικές οδούς των προαναφερθέντων για χάρη μιας πιο ανέμελης (αλλά όχι και πάντα πιο ελαφριάς) προσέγγισης, κάτι που επιτυγχάνεται με μια προσεγμένη και αρκούντως γυαλισμένη παραγωγή.
Όπως σε κάθε singer/ songwriter δίσκο, η ουσία βρίσκεται πάντα στα τραγούδια καθαυτά, και ο Δεληβοριάς έχει ουκ ολίγες δυνατές συνθετικές ιδέες, με χαρακτηριστικότερα παραδείγματα το αέρινα στοχαστικό "English Trees", το γλαφυρό "Stories To Tell" (ίσως το καλύτερο κομμάτι του album) ή το γλυκόπικρο "Like Elliot Smith" με τους αμφιλεγόμενους στίχους ("suicidal motherfucker" ο Elliott Smith;!).
Συνολικά, το "Your Mother's Jacuzzi" είναι μια συνεπέστατη και ειλικρινής κατάθεση ενός ικανότατου μουσικού, και όσο κι αν ενδεχομένως ορισμένοι να τον προτιμούσαν σε περισσότερο απογυμνωμένες και άμεσες στιγμές, το επίτευγμα του Δεληβοριά δεν είναι μικρό: ο δίσκος του μπορεί να ακουστεί πολύ άνετα και από έναν ακροατή εκτεθειμένο αποκλειστικά σε εγχώρια ακούσματα, ενώ την ίδια στιγμή έχει και ό,τι χρειάζεται για να αγαπηθεί και από τους φίλους του alt.country και του americana ήχου. Δε μιλάμε ασφαλώς για κάποιο crossover, αλλά πολύ απλά, για ένα δημιουργό που έχει κάνει κτήμα του τις διαφορετικές μουσικές του επιρροές, και τις ξεδιπλώνει αβίαστα και διακριτικά στις γεμάτες κομψότητα συνθέσεις του.