Once More ΄Round The Sun
Πρέπει ντε και καλά να βγάζουν θεματικά άλμπουμ; Του Γιώργου Τσαντίκου
Το αμφιθέατρο, όχι το κανονικό, αλλά το και καλά, το μοντέρνο, το ποζεράδικο, που δεν είχε κλίση ούτε και ξύλινο πίνακα να ανεβοκατεβαίνει, παρά μόνο κάτι αβάν γκαρντ προτζέξιονς που πρόβαλλαν ό,τι έγραφε ο καθηγητής στο τάμπλετ, ήταν γεμάτο.
Παλαιοντολογία ΙΙ ήταν το μάθημα που εξεταζόταν, υποχρεωτικό β' εξαμήνου. Σήμερα, οι φοιτητές γράφανε πρόοδο και ο Τάκης δεν είχε διαβάσει χριστό. Προσπαθούσε να γράψει κανένα σύντομο και απελπισμένο σκονάκι στο θρανίο, αλλά αυτό ήταν φτιαγμένο από ειδικό υλικό που πάνω του δεν έπιανε στυλό, μολύβι, καλέμι. Τίποτα.
Οι μεταπτυχιακοί μοίραζαν ήδη τις κόλλες και ο κρύος ιδρώτας ανέβηκε στην κορυφή του κεφαλιού του για να κάνει ελεύθερη κατάβαση κατόπιν. Η μονάδα ερχόταν με άλματα, την διέκρινε ήδη. Ο καθηγητής εφάρμοζε ένα σύστημα δικής του επινόησης για να αποφεύγει τις αντιγραφές, το οποίο περιλάμβανε έναν ειδικό αλγόριθμο, υπεύθυνη δήλωση και πρωινά ούρα των φοιτητών.
Αδιέξοδο.
Ο Τάκης σκέφτηκε, ξανασκέφτηκε και το πήρε απόφαση. Αφού ήρθε, θα γράψει.
"Παλαιοντολογία ΙΙ-Τα Μαστόδοντα.
Πολλά χρόνια πριν, στα στούντιος της Vertigo όπως αναφέρουν οι πηγές, αν και η βιβλιογραφία περιλαμβάνει και αναφορές στην Atlantic, ανακαλύφθηκε ο υπερβολικά διαστρεβλωμένος ήχος, που προκαλεί μια ιδιαίτερη υποβολή στο ακουστικό υποκείμενο. Οι ανασκαφές αποκάλυψαν ψηφιδωτό μεγέθους 4,5x3,2 μ., που απεικόνιζε τη στιγμή κατά την οποία ο Γκίζερ Μπάτλερ συνέδεε το μπάσο του σε distortion εφέ, ενώ ο Όζι έκανε κάποια ακατάληπτη ως συνήθως χειρονομία. Από το ψηφιδωτό όμως έλειπε ένα στρογγυλό κομμάτι στο κέντρο.
Αυτό το κομμάτι το προσθέτουν οι Mastodon, σύγχρονοι ερευνητές του σκληρού ήχου, οι οποίοι φέτος, με το Once more 'round the Sun επιχειρούν να αποδείξουν ότι αυτού του είδους ο ήχος όχι απλώς δεν έχει πεθάνει, αλλά στα σωστά χέρια και μυαλά, μπορεί να αναπαράγεται με έναν όχι ελιτίστικο τρόπο.
Το "Once more..." απέχει αρκετά από το Blood Mountain που είναι άλμπουμ σταθμός, αλλά και από το προσωπικό αγαπημένο Crack the Skye. Τώρα, οι Mastodon "κλείνουν μάτι" σε λιγότερο εξοικειωμένα με το συγκεκριμένο ήχο ακροατήρια. Το Motherload είναι ένα τέτοιο κομμάτι, που θα μπορούσε να είναι και το Thunderstruck της μπάντας, εφόσον φυσικά ήταν γνήσια προλεταριακά τέκνα της αγγλικής κοινοπολιτείας και όχι οι μεταχίπις που είναι.
Στη μελέτη του για τους ουκρανούς τροβαδούρους του 15ου αιώνα, ο αείμνηστος Σωτήρης Μουστάκας αναφέρει καθαρά ότι τα μεγάλα άλματα για τις μπάντες που ακολουθούν μια συγκεκριμένη μεθοδολογία, είναι πάντα επικίνδυνα.
Γιατί όμως θα πρέπει οι μαστόδοντες να κάνουν μόνο concept άλμπουμς; Ίσως τελικά αυτό που θέλουν πραγματικά για τον εαυτό τους, είναι ο τίτλος μιας κροσόβερ "σκληρής" μπάντας που μπορεί να διαχειριστεί τον κλασικό μεταλλικό ήχο με τρόπο που κρατάει την αξιοπρέπειά του και δεν αντιγράφει ασύστολα και όχι των πρωτοπόρων του είδους που κάθε φορά είναι υποχρεωμένοι να προσφέρουν τη φωτιά στους ακροατές που μέχρι τότε, τα έτρωγαν όλα σενιάν.
Ο ιστορικός του μέλλοντος θα έχει να πει πολλά για την περίπτωση των Mastodon. Ίσως να μην τους κρίνει οριστικά και αποκλειστικά από το Once more 'round the Sun, αλλά δεν τους θάψει κιόλας εξαιτίας αυτού".
Έβαλε τελεία, έγραψε το όνομά του και πήγε να δώσει την κόλλα. Το σκέφτηκε λίγο, σημείωσε στο τέλος "αν πάρει κάτω από εφτά κόφτο" και αποχώρησε ικανοποιημένος.