Kori played keyboard, Jason played drums,
Called Mates of State
Everybody tell me have you heard? Pop Goes The World.
Η αγαπημένη μου μπάντα αυτήν τη περίοδο είναι οι Dresden Dolls, ένα από τα πράγματα που με εντυπωσίασαν σε αυτούς είναι το πώς κατάφεραν να ξεπεράσουν τους περιορισμούς που επιβάλλονται σε ένα συγκρότημα δύο ατόμων και δημιούργησαν τον δικό τους ξεχωριστό ήχο. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τους Mates of State. Η Kori Gardner και ο Jason Hammel, ζευγάρι και στη ζωή απο το Κάνσας, δεν είναι πρωτοεμφανιζόμενοι στη μουσική βιομηχανία. Υπάρχουν απο το 1997, ενώ ο πρώτος τους δίσκος βγήκε το 2000. Μάλιστα το άρτι-αφιχθέν, "Bring It Back" είναι ο τέταρτος κατά σειρά δίσκος τους στην αγορά.
Η δικιά μου πρώτη επαφή με τους Mates of State έγινε με τον προηγούμενο δίσκο τους, το "Team Boo". Εκείνος ο δίσκος είχε μία ή δύο καλές στιγμές αλλά γενικά με είχε αφήσει αδιάφορο, αυτή τη φορά όμως επέστρεψαν πολύ πιο δυνατοί. Η συνταγή είναι η ίδια, ήχος βασισμένος στις περίεργες μελωδίες των πλήκτρων της Gardner και συνεχείς εναλλαγές μεταξύ των τραγουδιστών. Όμως είναι εμφανές πως λειτουργεί καλύτερα τώρα, ίσως να συνέβαλλε η αλλαγή σε καινούριο label ή να πήραν περισσότερή βοήθεια απο την παραγωγή, ότι και να ήταν πάντως, η βελτίωση είναι φανερή. Τραγούδια όπως το εθιστικό single "Fraud in the 80s" ή τα "Punchlines" και "For the Actor" ενώ μοιάζουν με τις προηγούμενες δουλειές τους, τώρα σου κολλάνε αμέσως.
Η Gardner τραγουδάει πλέον με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και αυτό φαίνεται σε τραγούδια όπως τα "Think Long" και "Nature and the Wreck". Ενώ μικρά ποπ διαμαντάκια όπως τα "Running Out" και "What It Means" είναι οτι καλύτερο για να σου φτιάξουν τη μέρα.
Ίσως ο πιο χαρούμενος και αισιόδοξος δίσκος της χρονιάς.