The Light In You
Άλλη μια μουσική απόδειξη του πόσο αληθοφανές μπορεί να γίνει το εξωπραγματικό. Του Τάκη Κρεμμυδιώτη
Μη χάνετε το χρόνο σας άσκοπα. Ήδη έχουν περάσει επτά χρόνια από το "Snowflake Midnight", οπότε δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Επίσης, μη μου ζητάτε να σας πω τη γνώμη μου για το "The Light In You", πριν ξεκαθαρίσετε τι τύπος Mercury Rev είστε. Αν, δηλαδή, ανήκετε στην εποχή του David Baker και δοξάζετε ακόμα (όχι αδίκως, βεβαίως, βεβαίως...) τις μέρες του "Yerself Is Steam" και του "Boces", τότε κρατήστε μικρό καλάθι. Φυσικά, ύστερα από τόσα χρόνια, θα έπρεπε τουλάχιστον να είχατε αντιληφθεί τις δεδομένες πλέον αλλαγές στον ήχο τους. Αν, παρ' όλα αυτά, δεν ήσασταν και πολύ αρνητικοί στο εμπορικότερο "Deserter's Songs", τότε κάνετε τον κόπο και διαβάστε παρακάτω. Εννοείται, πως δεν τίθεται καν θέμα για εκείνους που έχουν παρακολουθήσει την πορεία τους στο πέρασμα των χρόνων. Γιατί, εδώ που τα λέμε, δεν είναι καθόλου δύσκολο να σας αρέσουν και οι "δύο" Mercury Rev.
Ξεκινώ μετριοπαθώς, λέγοντας πως το "The Light In You" είναι ίσως το πιο μεστό άλμπουμ τους από το "Deserter's Songs" και μετά. Δεν είναι εκνευριστικό να λες "ίσως" για να είσαι μέσα σε κάθε περίπτωση; Πολύ, ε; Βγάλτε, λοιπόν, το "ίσως": είναι μακράν το πιο μεστό! Ο Jonathan Donahue και o Sean Mackowiak (aka Grasshopper) παίζουν και πάλι με τα συναισθήματά μας και επιχειρούν να μετατρέψουν τη χαρά σε λύπη. Θα το έλεγα απευθείας "χαρμολύπη", αλλά μάλλον είναι βαριά κουβέντα. Το πιάσατε όμως το νόημα. Ξέρω, ξέρω, το 'χουν ξαναεπιχειρήσει. Ποτέ όμως τόσο καλά.
Παίρνουν, λοιπόν, γερές δόσεις ορχηστρικής pop από τη χρυσή εποχή της μουσικής (τέλη '60s αρχές '70s), τις φιλτράρουν με τις ύπουλες rock καταβολές τους και φτιάχνουν ένα νέο-ψυχεδελικό μείγμα που είναι όλα αυτά μαζί, με κεντρικό άξονα τα βελούδινα φωνητικά του Donahue. Ο δίσκος έχει αρκετά κοινά με τον ήχο του "The Call Of The Cosmos" του Sterling Roswell και με το υπέροχο "Observatory Crest" των Whipped Cream, που θα 'θελαν πολύ να έχουν γράψει οι ίδιοι. Είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς συγκεκριμένα τραγούδια, αλλά δε μπορώ να μην τονίσω την πανέμορφη μελωδία του "Central Park East", που θεματολογικά φέρνει στο νου το "The Only Living Boy in New York" μέσα από λυρικές κιθάρες και διακριτικά πλήκτρα. Πλάι του βάλετε το "Amelie", όπου παντρεύεται μοναδικά ο λιτός ήχος με πομπώδεις κορυφώσεις, το "Are You Ready?" που αντιπροσωπεύει τη "διαμάχη" ψυχεδελικής rock και blue-eyed soul μπροστά σε ένα jukebox, αλλά και το καθηλωτικό "Autumn's In The Air", όπου η Dusty Springfield συναντά το Μάνο Χατζιδάκι.
Το "The Light In You" είναι ένα άλμπουμ που θέλεις να ξανακούσεις, για όλα όσα είπαμε παραπάνω. Και για έναν ακόμη λόγο: για την υφέρπουσα concept αισθητική του.
