Kashmir, Virginyah, Muth Labben,Youth Valley
4 EPs, 4 συγκροτήματα, 3 αθηναϊκά, 1 σαλονικιώτικο, 1 ελληνόφωνο, 3 αγγλόφωνο, 2 προς soul-funk, 2 προς indie-rock. Της Χριστίνας Κουτρουλού
Kashmir - Kashmir ΕΡ (Veego Records, 2000/2021)
Πάνε 21 χρόνια από την ηχογράφηση του Kashmir, αλλά με την επανέκδοση της Veego δίνεται η δυνατότητα να ξαναθυμηθούμε (ή να γνωρίσουμε) την ομώνυμη μπάντα από τη Θεσσαλονίκη, η οποία προσπάθησε να φέρει τη soul και (κυρίως) το funk σε ελληνόφωνα μέτρα. Τα πέντε κομμάτια που περιείχε η μοναδική τους δουλειά χρωματίζονται με οικείους ήχους από τα 1970s. Η σπιρτόζα πρόζα και οι ψηλές νότες του Georges Perin προσδίδουν ευχάριστο ξάφνιασμα και συνδυάζονται με την επείγουσα ένταση των πνευστών, χωρίς παρεκτροπές στυλιζαρίσματος. Και η μουσική, παρότι γνώριμη, αποκτά μια ταυτότητα πιστή σε αυτό που θέλει να αποδώσει: τη χορευτική διάθεση, έναν υποβόσκοντα ερωτισμό, την αισθησιακή αγωνία μεταφρασμένη σε αδρεναλίνη. Με τον ελληνόφωνο στίχο να αιφνιδιάζει, θυμίζοντάς σου την αντίστοιχη προσπάθεια όσων συγκροτημάτων της δεκαετίας του 1970 προσπαθούσαν να προσαρμόσουν το ροκ στα ελληνικά. Στήνεις κάθε φορά αυτί, μέχρι να το μάθεις κι εσύ.
7/10
Virginyah - Therapy Session EP (Τimewarp Music, 2021)
Τα κλειστά μάτια της Αθηναίας Virginyah και η στάση του σώματός της στο εξώφυλλο, σε προϊδεάζουν να αφουγκραστείς την ηρεμία, τον καθάριο αέρα, λίγο φως του ήλιου. Το Therapy Session –το ντεμπούτο EP της– απλώνεται με διάθεση εκτόνωσης και εξωστρέφειας, φτάνοντας μέχρι την εύρεση δύναμης για συνέχεια, ενάντια στα όποια αρνητικά συναισθήματα. Και, με τη συνοδεία soul/funk, R'n'B, αλλά και hip hop στοιχείων, η καλλιτέχνιδα δεν σε αφήνει αδιάφορο. Η παραγωγή του RSN ακούγεται πολύ πιο φρέσκια από τις 1990s αναφορές των συνθέσεων, η φωνή πηγάζει μεστή και καθάρια, ενώ η συμμετέχουσα ράπερ Maya μπαίνει στο παιχνίδι εξαιρετικά σωστά. Ωστόσο, ενώ και θα χορέψεις και θα ακούσεις, δεν είναι σίγουρο ότι θα ξεχωρίσεις. Σε μια playlist με πάμπολλα παρόμοια κομμάτια, δηλαδή, τα πέντε τραγούδια του Therapy Session δεν θα αποτυπώνονταν παρά φευγαλέα, λόγω έλλειψης στιβαρών προσωπικών χαρακτηριστικών. Η Virginyah δίνει πάντως υποσχέσεις ότι η παλέτα της μπορεί να γεμίσει, έστω κι αν, για την ώρα, μας αφήνει περισσότερο στις υποθέσεις.
6/10
Muth Labben - Baby Steps ΕΡ (ανεξάρτητη κυκλοφορία, 2021)
Με το όνομά τους να φέρνει σε θρησκευτική λειτουργικότητα –έστω κι αμφιλεγόμενα μεταφρασμένη– οι Muth Labben είπαν να κάνουν το πρώτο τους δισκογραφικό βήμα εν μέσω καραντίνας (κι έπειτα καραντίνα στην καραντίνα). Το Baby Steps απαρτίζεται από πέντε κομμάτια, στα οποία το αθηναϊκό τρίο κινείται στον ήχο του acid rock, προσθέτοντας όμως και κάποιες αισθαντικές new wave πινελιές. Οι στίχοι σπρώχνουν την αφήγηση σε ζοφερές σκέψεις, δίνοντας στην πορεία ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά κομμάτια για τα όσα ζούμε επί covid ("Death vs Dreams, Dreams vs Death"), με αυτή την καθημερινή αντίθεση ζωής/θανάτου που κουβαλάει όλη μας η καθημερινότητα. Δεν αμφισβητείς λοιπόν ότι είναι από τα νέα συγκροτήματα που θα ήθελες να δεις ζωντανά με την πρώτη ευκαιρία, δίχως μάλιστα να κοιτάς το ρολόι. Αναμένουμε πάντως στο επόμενό τους βήμα να εκμεταλλευτούν ακόμα πιο πολύ την αρτιπαιξία τους και φυσικά την ιδιαίτερη φωνή του Jayjan. Συστήνοντάς μας έτσι λίγο περισσότερο τους Muth Labben σε αυτούς τους ήχους, παρά το αντίστροφο.
6,5/10
Youth Valley - Youth Valley EP (Make Me Happy Records, 2020)
Κι ενώ οι εδώ indie καλλιτέχνες επιστρέφουν όλο και πιο πολύ στον ελληνόφωνο στίχο, υπάρχουν ακόμα εκείνοι που επιμένουν στην κλασική συνταγή. Οι Youth Valley, βουτηγμένοι μες τα παλ χρώματα –σχεδόν σαν ζαχαρωτά– προσπαθούν να αφήσουν αποτύπωμα με το πρώτο (και ομώνυμο) EP τους. Και η αλήθεια είναι ότι αρχικά σε κερδίζουν με την καλαισθησία τους, τη queer ματιά τους και το στήσιμο του βίντεό τους για το "Young Sad Lovers". Στιχουργικά ξεψαχνίζουν τα βιώματα της παιδικής ηλικίας (ως ενήλικες, πια), ψάχνοντας απαντήσεις και λύσεις σε χρόνια ερωτήματα, ανασφάλειες και φόβους. Το EP κυλάει ευχάριστα και το σκέφτεσαι ήδη να παρουσιάζεται live. Ωστόσο, δεν γίνεται να μην παρατηρήσεις ότι βρίθει αναφορών σε σημείο απογοητευτικό: τα κομμάτια πάλλονται μεταξύ πασίγνωστων ακουσμάτων από τη διεθνή new wave/indie παρακαταθήκη, σε βαθμό που ξεθωριάζουν τα όσα υπόλοιπα έχεις σημειώσει ως θετικά. Η φρεσκάδα και οι ιδέες στρέφονται δηλαδή σε ένα ήδη κατακτημένο έδαφος. Και ποιος αλήθεια μπορεί να ξεχωρίσει, εάν προσπαθεί να παίξει Cure ή Smiths;
6/10